Ultima Thule

Gra tak teraz Armia, albo grała jakiś czas temu

W artykule w piśmie prawicowym jeden z księdzy powołał się na słowo Budzyńskiego, że to co gra teraz Armia to słodkie pierdzenie w porównaniu do tego co robił wcześniej (do Siekiery). Było to ponoć na spotkaniu z księżmi, którzy po usłyszeniu dokonań zespołu, uważali ze to trochę za ostre granie.

1) A temat odnosi się gdzie kończy się propagowanie Słowa, przy jakich dźwiękach? Czy do promowania ideii chrześcijańskich najbardziej nadaje się... soul? Czy death (undeath?;) metal nadaje się do promocji słowa (vi de kiedyś istniejący Creation of Death Litzy)? Kiedy i gdzie jest muzyczna granica? No i ile kapel nurtu jest kreatywnych, a ile odtwórczych?

2) No i czy od kiedy/do kiedy muzyka chrześcijańska jest formą promocji artysty, łatwym (mimo że niszowym, to jednak stałym i pewnym) rzutem na kasę. W przypadku Armii pamiętam słowa Budzego, ze przecież Trio sprzedało się znacznie gorzej niż Legenda, więc gdyby chciał kasę to by wydał Legendę 2, a nie się nawracał.
Natomiast co do Arki Noego to pamiętam wywiady z członkami Acidów, które interpretował bym mniej więcej na sposób - do tego biznesu pchanie dzieciaków, pod sztandarami Pana, to przeginka.

3) Jeden ze słuchaczy Armii powiedział kiedyś że Armia nareszcie nie gra Drogi, bo na koncerty Armii na etapie Drogi przychodzili sami słuchacze oazowi i zespół się zamykał w jednym środowisku, jednym klimacie. A i osoby przychodzące często wspierały koncert bardziej dlatego z ewypada, niż gdyż słuchały.
Co Wy na to?


Temat jest mocno związany z Armią, ale nie tylko. Jeśli uważacie że powinien być na podforum, dawajcie znać adminowi. Może nawet do Awanturium się nada, choć ja bym zostawił tu.

Ja żałuję, bo "Droga" jest mi droga. Zresztą - czy Armia nie gra "Drogi"?...
A "Dom przy moście", a "Buraki", a "Parowóz"? Bardzo niedawno to słyszałem . Armia natomiast gra mało "Ducha". I "Triodante" oczywiście".

Zresztą "oazowe" to może być właśnie "Triodante" i "Duch", tam moim zdaniem jest najwięcej z chrześcijaństwa, jeżeli wogóle w przypadku zespołu Armia można mówić o oazowośći jakiejkolwiek - bo mi to zupełnie nie przystaje do armijnej muzyki. Bo "oazowość" to jest słodkie granie jak dla mnie, a na "Trio" i "Duchu" Armia dała kopa! Tak ostra była jeszcze tylko "Ultima".... Ale wracając do meritum - ja tam ogólnie rzecz biorąc chrzanię, czy będę na koncercie pośród oazowców, punków czy jeszcze innych, liczy się muzyka, a to, że przyciąga tego lub tamtego - obchodzi mnie mniej zdecydowanie. I przeciwko zamykaniu się w jednym klimacie i środowisku też nic nie mam, chociaż zapewne Armia nie zamierza, zamierzała bądź będzie zamierzać stać się grupą oazową. A jak kiedyś pojawiały się na Armii same punki to z tej definicji nie było zamknięcie w jednym środowisku?
A to, że "osoby przychodzące często wspierały koncert bardziej dlatego że wypada" niż posłuchać - uważam za bzdurę.



Heh..... A Acidzi to wyrocznia jakaś czy coś?..... Jakbym słuchał Titusa, to bym chlał tanie wino, podrywał laski (Jennifer Lopez ) i zachowywał się jak debil (patrz Kuba Wojewódzki Show, choć tam Titus niezwykle akurat błyskotliwy był) Wogóle przywiązywanie wagi do wypowiedzi muzyków o religii i polityce uważam za wielki błąd. "On jest sławnym gwiazdorem, więc jego zdanie jest niezwykle ważne" - taki myślenie jest mi troszeczkę obce...
I szczerze mówiąc jakbym miał pytać o coś ważnego w życiu, to zapytałbym raczej Mieczysława Fogga chętniej niż Titusa.

Co do pchania dzieciaków pod sztandar Pana Boga - to nie jest dla mnie przeginka, to chyba właśnie najlepsze, co można zrobić.

Howgh.
Aha - i akurat Acidów słuchałem pisząc to wszystko

_________________
kocham cię
kocham cię
śmierć w Wenecji
miłość w Warszawie

Słuchacze oazowi mają tą przewagę nad niektórymi innymi, że nie wrzeszczą "Siekiera" i "Banan, nie pierdol"

_________________
My shadow is always with me. Sometimes ahead... sometimes behind. Sometimes to the left... sometimes to the right. Except on cloudy days... or at night.

coś mi sie wydaje, że te tematy były już wałkowane...
skutkiem tego, że nawrócenie Toma stało się medialne i kojarzone z zespołem Armia było to, że od zespołu odwróciła się duża grupa z ówczesnej publiczności... w to miejsce na krótki czas pojawili się ludzie ze środowisk oazowych i okołokościelnych... kiedy szum wokół "radykalnych" trochę przycichł ta druga grupa osób się przerzedziła, a pierwsza nie wróciła... wiele razy w kolejce do szatni słyszałem jak "tarzy załoganci" lat 17 opowiadali młodym załogantom lat 17, że przyszli zobaczyć, że przed nawróceniem to było coś itp. itd... Potem przyszedł okres około PRL-owski i zespół znowu mozolnie zaczął odbudowywać wizerunek zespołu dla wszystkich, którym zawsze był...
No w każdym razie kończąc to publiczność dla której się gra ma znaczenie, ale bez przesady, trudno porównywać animatorów oazy do kolesi co sie drą ziekiera, trudno oceniac jednych jako gorszych od drugich... wsórd jednych i drugich są ludzie, którzy już nigdy na koncert Armii nie przyjdą i płyty nie kupią oraz ludzie, których dotknie przekaz Armii muzyczny lub mistyczny, może oba naraz... a może komus spodoba się charyzmatyczny wokalista w błazeńskiej czapce, może odlany z mosiądzu waltornista, demoniczny perkusista, rozbujany basista albo natchniony gitarzysta...



pozdro...
KoT

uwazam Bajek, ze tu nie ma sztywnych granic. Dopoki bedzie to muzyka odnajdująca skuteczny odbiór, dopoty nadawac sie bedzie na środek przekazu, o ktorym mowisz. Do jednych trafi anielski wokalik, innym zagra w duszy czysty growl...

_________________
you create your hell...

nic dodać .. (chyba że jeszcze jedno piwo) ..

_________________
Super Girl & Romantic Boys !!!!!!!!!!!!

aluzju poniała

_________________
you create your hell...

kiedyś się zainteresowałem chrześcijańskim deathem i blackiem... niestety muszę przyznać, że to dla mnie skrajna miernota, muzycznie odpadają przy mrochnych sathanach...

ogólnie idea trochę śmieszna... "pokonanie wroga jego własnym mieczem" niezbyt wyszło... prawie nikt tego nie słucha...

zgadzam się z DB, że każda forma jest dobra, jeśli jest skuteczna.

Kiedyś w Raju było o chrześcijańskim black metalu. Wiem, że to dziwne, ale takie coś było.
Wydaje mi się, że granice są, ale nie takie aż widoczne.
Co do Arki Noego, to ja się nawet ucieszyłem, że wreszcie nagrali kilka rockowych kawałków, ale Litza raz mi mówił, że to byłoby bez sensu, gdyby wszędzie dzieci w kościołach śpiewały na rockowo.

Chyba to widziałam...i muszę przyznać, że kolesie z jednego takiego zespołu byli bardzo, bardzo zmotywowani, naprawdę mi się to spodobało chociaż w podświadomości widziałam w chrześcijańskim black metalu pewną sprzeczność...

_________________
俳句
_________________

<PRZERWA>

Tu mamy podobnie, choć Creation of Death było jak na swe czasy niezłe.
Natomiast kapele, które nie śpiewają o swojej wierze(ale w wywiadzie czasem o to zatrącą) i uprawiają lżejsze metale jest sporo. Chodź do takich metalowych grup z przekazem jak P.O.D. to jestem uprzedzony (b. traktuje jako produkt stricte rynkowy)

Do całego tematu dochodzi jeszcze kwestia takich pieśni jak:
Jezus Chrystus królem jest, Królów Król to, Panów Pan
I tutaj wiem, że jest trochę przeciwników takich kawałków. wystąpcie, wystapcie
Ja sie długo przyzwyczajałem, a teraz traktuje jako pewnego rodzaju dopełnienie (kawałki wazne na płycie, ew. koncercie, ale nie same w sobie).

Heh! Oto jestem!
Ale akurat jestem przeciwnikiem dokładnie TEGO kawałka. Nie podoba mi się on, nie pasuje do "Drogi".....

_________________
kocham cię
kocham cię
śmierć w Wenecji
miłość w Warszawie

A czy jako przekaz ma swoje miejsce, czy tak ujęty mieć go nie powinien?

Zbyt prosty i jasny jest to przekaz! Zbyt dosłowny!
Dlatego mi nie pasuję do Armii... Właśnie głównie o tekst chodzi.
Poezji tam nie ma i niedopowiedzenia takiego armijnego.

Wystarczy porównać tekst chociażby z poprzedzającym go utworem ("Parowóz") na płycie.

"On jest tu" - jest zdecydowanie lepszy...

EDIT: Przeciwko przekazowi chrześcijańskiemu nic kompletnie nie mam.... nie przeszkadza mi zupełnie. Chyba, że jest dosłowny właśnie, to mniej zdecydowanie mi się podoba.

_________________
kocham cię
kocham cię
śmierć w Wenecji
miłość w Warszawie

P.O.D. niegdyś moja ulubiona kapela... dzięki niej zawdzięczam zapoznanie się z Armią

nawet nie tyle mam na myśli Creation Of Death (bardziej jednak trasz niz def), którego w zasadzie też nie lubię, co wszelkie unblacki typu Antestora, Extol i innych Horde'ów... takie to słabe, że aż żal... trochę lepsza, wymyślniejsza, jest formacja Crimson Moonlight, której udało się pare fajnych rzeczy stworzyć... ale tak czy inaczej wydaje mi się to wszystko robione na siłę...