Wreszcie, po latach, udało mi się nadrobić największą moją zaległość współczesnego polskiego kina:
Peregrin Took pisze:
"Sala Samobójców". Mocne, przejmujące i całkowicie na bakier z tym, co mi się kojarzy ze współczesnym polskim kinem. Brawo!
natalia pisze:
sala samobójców ***** czyli max. rewelacyjny film. i pomyśleć, że to debiut. nie mam żadnych uwag. świetne aktorstwo, to ten sam chłopak, co grał we wszystko co kocham?????? oto ile znaczy dobry scenariusz. no po prostu nie mam odpowiednich słów zachwytu.
Dołączam się. Świetny film, komputerowe sekwencje znakomite i oglądają się naprawdę naturalnie, jednak nie o płynność techniczną chodzi, ale o to, że one są naprawdę po coś, są pełnoprawną i w pełni uzasadnioną częścią fabuły. No i fabuła, historia, portrety postaci - bardzo treściwe i przejmujące. W ogóle początek filmu jest rewelacyjny: występ w operze, zbliżenia na bohaterów, przebitki na ich życie codzienne, cyklicznie wracamy do tej opery, bardzo to płynnie zrobione i utrzymane w pięknej poetyce. Uważam, że to przedstawienie bohaterów jest wręcz wzorcowe, ale na szczęście na tym się nie kończy i potem historia rozwija się w sposób bardzo interesujący.
Wygrzebałem sporo komentarzy z dawnych czasów
anastazja pisze:
Obejrzałam salę samobójców.
Mocny film.
Wino niepotrzebne.
KoT pisze:
Film kapitalny pod każdym względem - jeden z lepszych jakie ostatnio widziałem i to nie tylko polskich ... Szok, że w Polsce powstaje taki film (w kontekście tytułu wątku o polskich filmach w kamerum)... Ważny temat, świetne aktorstwo i do tego coś co mogłoby ten film położyć - długie sekwencje komputerowe, które są w tym filmie naturalne...
natalia pisze:
pokazuje siłę wirtualnej rzeczywistości. samookalecznie były i będą, skrajne emocje przeżywane w tym wieku też się zawsze zdarzały i zdarzać będą. ale takiej ekspansji wirtuala i upubliczniania wszystkiego nigdy nie było. wszystko staje się publiczne i jawne, uczucia, tajemnice, intymności nawet te najbardziej intymne. wszystko zostaje pokazane i spłycone. przypomnij sobie ostatnią scenę. nie będę jej opisywać, bo co, co nie oglądali mogą coś stracić, a dla mnie ta scena była tak uderzająca, że bolało. to jest klucz do tego filmu według mnie. i to jest właśnie ten koszmar, to piekło dziś. wirual zastępuje rzeczywistość i kurde może być narzędziem demona, któa odziera człowieka ze wszystkiego, z jego Tajemnicy, daje ułudę a potem z chichotem wszystko depcze.
po filmie właśnie o tym rozmawiałyśmy z moją córką.
grawson pisze:
Sala samobójców. ***** Mimo, że dobre, to okropne.
Adrian pisze:
Nie wiem czy nie był to przypadkiem najlepszy film od bardzo dawna. Dobrze określony problem, bardzo dobrze zagrany, z dobrze rozłożonymi akcentami dramatycznymi. Bezpretensjonalny, brak w nim tanich chwytów budowania napięcia.
Teraz wreszcie mogę się wybrać na Hejtera do kina, co też zamierzam bliskim niebawem.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
- Ostatnią rodzinę, o Beksińskich, a przed chwilą od połowy Jak pies z kotem o Kondratiukach. Oba filmy mają wiele wspólnego, oba wzbudzają, czy raczej wymuszają, refleksje. Ale wydaje mi się, że dzieło Janusza Kondratiuka to zdecydowanie lepsze kino, bliższe jest też mi emocjonalnie i chciałbym obejrzeć je od początku. Ktoś z Was może oglądał?
To moja zaległość numer jeden, jeżeli chodzi o nowe polskie kino. Nie takie już nowe... Może przy okazji drugiej części będzie można gdzieś złapać?