Nie wiem, czy taki czas nadchodzi w życiu każdego żółwia błotnego, ale w moim nadszedł i niewątpliwie czas najwyższy na wpis o Fugazi. Nie pamiętam już dokładniej, od czego zaczęła się moja przygoda z tym zespołem (tzn. co było impulsem, żeby - podejrzewam, że mogła to być informacja, że Ian MacKaye jednak działał muzycznie po rozpadzie MINOR THREAT), doskonale wiem, że na początku słuchałem bootlegów, które podlinkował Azbest i bardzo chciałbym mu za to podziękować. Ale do rzeczy:
****1/2
Waiting Room
Zaczyna się bardzo ciekawą, spokojną partią basu, lekko bujającą, ale już po chwili wchodzi reszta instrumentów i kiedy mamy wrażenie, że utwór zaczął się na dobre, wszystko cichnie, by po chwili znowu się rozkręcić. Prosty, a bardzo ciekawy zabieg. Widać punkowe korzenie, małe skomplikowanie partii poszczególnych instrumentów. Zaczyna śpiewać Ian. Niby głos znajomy, ale... jak to, TAK śpiewa ten rozkrzyczany wokalista Minor Threat? I jeszcze tekst - żadnych gniewnych sloganowych protest songów, tylko spokojne:
Cytat:
I am a patient boy
I wait, I wait, I wait, I wait
My life's water down a drain
Everybody's moving, eveybody's moving
Everybody's moving, moving, moving, moving
Please, don't leave me to remain
In the Waiting Room
I tutaj zaczyna się hałas, muzyka staje się bardzo motoryczna, co w następnych utworach i na następnych płytach będzie jeszcze bardziej widoczne.
Cytat:
I don't want the news
I'm not a part of it
I don't want the news
I have no use for it
Pojawiają sie dialogi wokalne z Guyem Picciotto, który wcześniej pojawiał się przy okazji różnych części zwrotki. Prosty tekst, prosty przekaz, wpisujący się w koncepcję siedzącego w Poczekalni.
Cytat:
Sitting outside of town,
Everybody's always down
Tell me why?
Because they can't get up!
Come on and get up,
Come on and get up
I tutaj pojawia się noise z prawdziwego zdarzenia, żywa, energiczna, poszarpana partia gitary i świetna, choć oszczędna, gra Brendana Canty na perkusji.
Druga zwrotka to też zmiana klimatu. Bardziej agresywnie, pewniej, jest w tym mniej rezygnacji.
Cytat:
But I don't sit idly by
I'm planning a big surprise
I'm gonna fight for what I want to be
I won't make the same mistakes
Because I know how much time that wastes
And function, function is the key
To the Waiting Room
Refren, energia, zwolnienie, przyspieszenie, zryw - to są proste patenty, ale nie dające spokoju.
"Waiting Room", 10 października 2000 w HelsinkachBulldog frontWolniej niż w poprzednim utworze, spokojnie, mimo że zaczyna się od energicznego przejścia na bębnach. Śpiewa Guy Picciotto.
Cytat:
Ahistorical - you think this shit just dropped right out of the sky
My analysis: it's time to havest the crust from your eyes
To surge and refine, to rage and define ourselves
Against your line so sorry friend but you must resign
Zarówno muzycznie, jak i wokalnie kompletny spokój, aż tu nagle refren i charakterystyczna perkusja z ciekawymi przejściami, zadzierająca gitara. Chórki w refrenie należą do Iana MacKaye.
Ostatnia część utworu jest najbardziej interesująca, pojawiają się lekkie sprzężenia, jakieś slide'y i prosty teksty, który potrafi się wwiercić:
Cytat:
Let's knock and check to see
If there's somebody home
Ostatnie kilka sekund "Bulldog front" to też majstersztyk, jeżeli chodzi o hałas. Majstersztyk, który bardzo szybko przechodzi w...
Bad MouthCicha gitara, do której dochodzi reszta instrumentów. Krótko cisza, znowu sama gitara i zwrotka grana w taki sam sposób, jak "Waiting Room".
Cytat:
You can't be what you were
So you better start being just what you are
You can't be what you were
Time is now and it's running out
You can't be what you were
So you better start living the life
That you're talking about
You cant' be what you were
No movement, no movement, no movement
In a bad mouth
It betrays a bad mind
Tekst się powtarza, pojawiają się energiczniejsze partie, ale to tylko przebłyski. Koło drugiej minuty pojawia się więcej energii, nie trwa to jednak zbyt długo, bo na horyzoncie pojawia się
BurningZaczyna się czymś jakby tremolo, ale na żadnym zdjęciu Iana z gitarą tremolo nie widać. Potem gitara zaczyna coraz bardziej sprzęgać, krótki slajd i mocniej przebija się bas, który odgrywa często kluczową rolę w muzyce Fugazi. Śpiewa Guy Picciotto. A gitara naprawdę dużo sprzęga.
Cytat:
What is this burning in my eyes?
Give Me The CureTak spokojnie nie zaczynał się jeszcze żaden utwór Fugazi. I takiego klimatu jeszcze żaden nie miał.
Cytat:
I never thought too hard on dying before
I never sucked on the dying
I never licked the side of dying before
And now I'm feeling the dying
You've got your hands over your ears
You've got your mouth running on
You've got your eyes looking for something
That will never be found - like a reason
Good God I don't need a reason
I never thought too hard on dying before
I never thought on the dying
I never held the hand of dying before
And now I'm feeling the dying
And you've got to
Jak wszystko do tej pory szło jednostajnie, przy "And you've got to" pojawia się niepokój i wykrzyczane:
Cytat:
Give me the shot
Give me the pill
Give me the cure
Now what you've done to my world
A potem całość jeszcze raz, tylko z większą energią i gniewem, by pojawić się mógł kolejny "protest song" o dość niekonwencjonalnej formie.
SuggestionLedwo słyszalna gitara, przejście na bębnach i wszystko gra. W każdym kolejnym utworze zespół zdecydowanie bardziej się rozkręca, choć ciągnący całość bas dalej jest leniwy i bujający.
Cytat:
Why can't I walk down the street free of suggestion?
Is my body my only trait in the eyes of men?
Gitara często nieobecna poza lekkimi sprzężeniami tu i ówdzie, co jeszcze zwiększa energię momentu, gdy włącza się ona do gry.
Cytat:
I've got some skin
That you want to look in
Dołącza się Guy Picciotto.
Cytat:
There lays no reward in what you discover
You spent yourself watching me suffer
Suffer your words, suffer your eyes, suffer your hands
Suffer your interpretation, of what it is to be a man
Po wyciszonej zwrotce energetyczna eksplozja, charakterystyczna dla Fugazi.
Cytat:
She does nothing to deserve it
He only wants to observe it
We sit back like they taught us
We keep quiet like they taught us
He just wants to prove it
She does nothing to remove it
We don't want anyone to mind us
So we play roles that they assigned us
She does nothing to conceal it
He touches her 'cause he wants to feel it
We blame her for being there
Sam utwór nie przypomina zupełnie protest songu do TEGO momentu. Mógłby być zwykłą opowieścią. Gdyby nie ciche jeszcze
Cytat:
But we are all
i wywrzeszczane
Cytat:
GUILTY
po którym urywa się utwór.
A tutaj wykonanie "Suggestion" z Amy Pickering z zespołu Fire PartyGlue ManZaczyna się od razu po Suggestionowym "Guilty" poszarpaną gitarą i naprawdę robi wrażenie.
Cytat:
I spent it all
On the bag
On the drag
Powtarzane przez trochę pokrzykującego Guya Picciotto. Kontrastuje to z w gruncie rzeczy spokojną muzyką. Z czasem zaczyna się hałas.
Cytat:
The sun comes up, the tide rolls out
The trucks roll by the park still a park
Where children play and pick up stones
Anything to make them feel less alone - he's alone
His mind is his own town where his thoughts run aground
They fall all over and down
I znów spokojna wyliczanka "I spent it all..." i żywiołowe:
Cytat:
The sun comes down, the tide rolls back
We crawl our way back to the house we call home
He holds his home in the palm of his hand
And he says, and he says
You are my everyone, you are my anyone
You are my anytime, you are my everytime
You are my everywhere... anywhere...
Glueman z "Instrument"Przejmująca historia narkomana. Warto zauważyć też zmianę podejścia od czasów Minor Threat - to już nie
Cytat:
I am man just like you
But I've got better things to do
Than sit around, fuck my head
Hang out with the living dead
Snore white shit up my nose
Pass out at the shows
tutaj czuć współczucie, zauważenie człowieka, którego chyba trochę brakowało w Minor Threat. Ze względu na niesamowity klimat utworu i niesamowity tekst, któremu, prócz najbardziej narzucającej się, można nadać oczywiście zupełnie inną od wymowę, wybił się u mnie na miejsce pierwsze, co przyznaję z pewnym... szokiem, co tu kryć, bo - nie mówię nawet o "Suggestion", czy "Give Me The Cure", bo to mogą być stosunkowo oczywiste "numero uno" - myślałem, że nic nie pobije u mnie "Waiting Room" (tym bardziej nic śpiewanego przez Guya Picciotto
). Byłem bardzo spokojny o wysoką pozycję "Waiting Room", bo u mnie syndrom "Niezwyciężonego" nie występuje, tzn. nie traktuję tego utworu jako "najpopularniejszy, choć wcale nie najlepszy", bo dla mnie to jest naprawdę czołówka. A tu... takie cóś.
Tak chciałbym tylko dodać jeszcze, czemu u mnie "7 Songs" ma cztery i pół gwiazdki. Nie jest to kwestia śpiewu Guya, bo ja uważam go za świetny i naprawde nie jestem w stanie nic ex-liderowi Rites of Spring zarzucić. Wydaje mi się jednak, że zespół w momencie nagrywania pierwszej EPki nie miał do końca wyrobionego stylu, tzn. słychać patenty, zagrywki i ogólne części składowe, na to, co jest stylem Fugazi, ale cały czas pojawiają się takie momenty, które nie wiadomo, skąd są. Jak się okaże, znacznie spójniejszy pod tym względem będzie "Repeater" również w wersji powiększonej o "3 songs".
*****
Margin WalkerJak się słucha obu EPek oddzielnie, to pewnie raczej się tego nie zauważa, no ale jak się jest szczęśliwym posiadaczem "13 Songs", to zauważa się i owszem. Bo skoro tylko "Glue Man" raczy wygasnąć sprzęgającą gitarą i lekkim drżeniem talerzy, z niespodziewanym impetem pojawia się ów (czy owa), co raczy spacerować po krawędzi. Szybka, przytłumiona gitara, do której dołącza reszta. Dla odmiany, na tej EPce pierwszy utwór śpiewa Guy Picciotto.
Cytat:
You make yourself so beautiful
You make yourself so, so beautiful
And now I feel like I'm gonna
I'm going, I'm going to set myself on fire
Wydaje się to być opisem jakiejś nie do końca poradności w uczuciu podmiotu lirycznego do obiektu owego uczucia. Ostatnia linijka "I'm going to set myself on fire' wydaje się być kluczowa, ma zamiar się podpalić, ciepło, czerwień, pot...
Energicznie "na czysto" zagrane przejście i druga zwrotka.
Cytat:
I'm going to set myself up at a window
This margin walker wants a clear view
This margin walker needs a clear shot
And now I'm shooting it right on you
Snajper? Ale co on oznacza? Może po prostu robienie zdjęć z ukrycia? Z okna? Na górze? Bo się wstydzę? Bo jestem nieśmiały? Zwłaszcza, że "shoot" również może odnosić się do fotografowania.
Refren!
Cytat:
Untraceable, untranslatable
I can't explain all I ever wanted to do
Trajectory passing right through me
Threads my needle sends it right to you
Niemożliwy do nakreślenia, niemożliwy do wytłumaczenia - czyżby przesłuchanie? Policja? Czy może próba rozgrzeszenia się przed samym sobą?
I can't explain all I ever wanted to do - nie mogę, nie potrafię, a przecież coś mną wtedy powodowało, wiedziałem dokładnie, co chcę zrobić
Cytat:
You make yourself so visible
You make yourself so, so visible
And I feel like I'm in the tread
Of some bastard jealousy
Up here, above the avenue
Up here, where the things you do
They lend me a problem with the language
Split my seams and then they drop in a fuse
I znowu sytuacja trochę inna. Dalej siedzę w oknie, nad ulicą, a rzeczy, które robisz, sprawiają, że nie potrafię się wysłowić. Problem z nazwaniem ich czy może raczej niemożliwość przyznania się przed sobą, że ktoś, nasz ideał, robi COŚ takiego? Aż rozpruwają sie nasze szwy.
And The SameTaka partia basu przywodzi na myśl inny utwór Fugazi, jednak nie ma złudzeń, zespół gra już ze sobą trochę czasu, zespół jest zgrany, każdy pozawala sobie na coś więcej. Gitara nie idzie równym riffem jak w "Waiting Room", słychać zabawę instrumentem i środkami wyrazu. Sprzężenia, slajdy, podciąganie strun, proste zabiegi, które urozmaicają grę. Gdyby chodziło o jakikolwiek inny zespół, trwałyby one pewnie znacznie dłużej, ale przecież mówimy o Fugazi. Więc wszystko urywa się w najmniej spodziewanym momencie.
Cytat:
Yes I know it is politically correct
But it comes to you spiritually direct
An attempt to thoughtfully affect
Your way of thinking
That is if you believe in race
Or that you were born in the right time or place
This is a thought about face
Your way of thinking
Generalnie wiem o co chodzi, ale trudno mi to ubrać w odpowiednie słowa. Zwłaszcza, że tekstami zajął się Miki na początku tego tematu
.
Cytat:
And the same could be said
For all the people lying dead
For them to die was a distraction
Dla tych, którzy nie żyją, śmierć była tak samo nierealna.
Cytat:
And what they found a bit too late
Got covered up with all that hate
And now it's nothing but reaction
Ale to doszło do nich później, kiedy przykryła ich już cała nienawiść, dopiero wtedy śmierć okazała się realna.
Cytat:
And if you have to carry a gun
To keep your fragile seat at number one
This is a bullet you cant' outrun...
Your way of thinking
So wait and see it's coming round
Conscripted through the lost and found
And still we find so tightly wound...
Your way of thinking
Przed jednym tak na prawdę nigdy nie zdołamy uciec. Przed nami samymi. A nasz sposób myślenia wróci do nas, rekrutowany w biurze rzeczy znalezionych, bo wciąż znajdujemy tę małą ranę...
Muszę przyznać, że końcowe powtórzenie
Cytat:
Action. Reaction. Action. Reaction.
nie robi na mnie takiego wrażenia, jak na Mikim, ale wpisuje się w wymowę całego utworu, po którym następuje
Burning TooMuzycznie bez rewelacji, najciekawiej wypada Brendan oraz wspólnie śpiewane przez Guya i Iana
Cytat:
Anytime but now
Anywhere but here
Anyone but me
I've got to think about my own life
Nawet jeżeli mamy poczucie misji, jeżeli czujemy, że coś trzeba tutaj zrobić, komuś pomóc, coś naprawić, nadchodzi taki moment, że człowiek pęka, nie jest w stanie. Zawsze, ale nie teraz, proszę. Wszędzie, tylko nie tu. Każdy, tylko nie ja, muszę się wreszcie zająć własnymi sprawami.
Cytat:
We are consumed by society
We are obsessed with variety
We are all filled with anxiety
That this world will not survive
Ha, zgadłem. Powoli to wszystko zaczyna nam wychodzić bokiem. Boimy się, że ten świat nie przetrwa.
Cytat:
We gotta put it out
The sky is burning
We gotta put it out
The water's burning
We gotta put it out
The earth is burning
Ale co znaczą moje problemy i moje sprawy? Coś się dzieje, a to nie daje mi spokoju. Czuję, że muszę ugasić pożar. A to nie jest takie łatwe. Bo płonie i niebo, i woda, i ziemia.
Cytat:
Outrage
But then they say
Oburzają się. A potem, jak przychodzi do działania, mówią: zawsze, tylko nie teraz; wszędzie, ale nie teraz; każdy, ale nie ja. Teraz muszę sie zajać sobą...
Cytat:
The world is not our facility
We have a responsability
To use all of our abilities
To keep this place alive
Jesteśmy tutaj gośćmi. Mamy swój obowiązek, żeby wykorzystać wszystkie swoje umiejętności, by zachować to miejsce przy życiu. Trzeba zgasić pożar, bo płonie niebo, płonie woda, płonie ziemia, płoną wioski w Salwadorze.
Cytat:
Right here
Right now
Do it. Now. Do it.
Nie wiem, Miki, jak na Tobie, ale na mnie nieporównywalnie większe wrażenie robi ta wyliczanka. Tu i teraz. Pewnych rzeczy nie można odkładać na później.
ProvisionalPrzyznam, że ten tekst sprawia mi najwięcej problemów. A muzycznie, moim zdaniem, bez rewelacji, chociaż charakterystycznie. In plus zdecydowanie śpiew Guya Picciotto.
LockdownNastępna piosenka jest piosenką o byznesie, wykorzystywaniu i kojarzy mi się bardzo, jeżeli chodzi o tekst, z "Soup Is Good Food" Dead Kennedys, a konkretniej to z linijką "Computers never go on strike." Za to muzycznie, jak się dzieje. Wysoko, nerwowo strasznie gra gitara, bas jak zwykle spokojnie, perkusja do basu, trochę szybko, ale jakby leniwie, gitara neurotycznie, szarpie, wierci, a Guy do gitary. Jego śpiew przywodzi na myśl niektóre utwory Rites of Spring. Nie ma nic wspólnego z takim np. "Give Me The Cure". Wokalnie przypomina wręcz trochę "Glue Mana". Dopiero teraz ten utwór zyskał w moich oczach, podczas pisania tego posta. Wcześniej traktowałem go jako wstęp do utworu kolejnego, absolutnego majstersztyka, którym jest
PromisesUtwór niewątpliwie smutny, tak muzycznie, jak tekstowo. Kiedy słuchałem bootlegów Fugazi (na żadnym z nich nie było tego utworu), pamiętam, że uderzyło mnie jakieś... podobieństwo tego zespołu do Joy Division, jeżeli chodzi o rodzaj muzycznego czadu i atmosferę (warto zauważyć, że koncertowo, przynajmniej na nagraniach jest znacznie więcej energii i takiej motoryczności, za którą bardzo cenię Fugazi - Ci, którzy widzieli waszyngtoński kwartet na żywo może napiszą na ten temat więcej niż wcześniej
). Oczywiście były to luźne skojarzenia tylko, ale jakąż satysfakcję daje przypięcie łatki świeżo poznanemu zespołowi! Kiedy po raz pierwszy usłyszałem "Promises", nie miałem wątpliwości. W tym utworze naprawdę słyszę ducha Joy Division.
Zaczyna się od delikatnych talerzy, potem gitara, bas. Muzycznie - Joy Division. Wokalnie w zasadzie podobnie. To gorzki utwór, nie ma co ukrywać. Szczery. Do bólu.
Cytat:
Words
Words and expressions
All these confessions
Of where we stand
How I see you
And you see me
Dedication of symmetry
Together we will be
Forever
Promises are shit
We speak the way we breathe
Present air will have to do
Rearrange and see it through
Stupid fucking words
They tangle us in our desires
Free me from this give and take
Free me from this great debate
There were no truer words than when spoken
Let that stand as it should
There was nothing left when broken
We grab anything when we fall
Promises are shit
We speak the way we breathe
Present air will have to do
Rearrange and see it through
Stupid fucking words
They tangle us in our desires
Free me from this give and take
Free me from this great debate
You will do what you do
I will do what I do
We will do what we do
Rearrange and see it through
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night
Promises.
Words.
Piękny. A muzyka tylko uwypukla jego piękno, podkreśla emocje. A wokaliści dają z siebie wszystko. Jeden z ważniejszych utworów na płycie. Jeżeli nie najważniejszy.
Promises, czwartego kwietnia 2002 w Louisville, Kentucky
Podsumowując: ****1/2