Ultima Thule

Po tym wpisie, mimo nieujawnionych (poza rozmowami - pozdrawiam manool) refleksji bezpośrednio po seansie, również nabrałem ochoty, jeśli w kontekście tego filmu wypada tego zwrotu użyć.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Mnie się też bardzo ten wpis podobał, bo Paulus mówi spokojnie to, co chciałam przekazać Mikiemu, ale czas i okoliczności były niesprzyjające (Miki, wpadniesz na herbę w końcu kiedyś?), a i spokojnie nie umiem się wypowiadać, bo mam za dużo myśli. No i szacunek za to, że ktoś też zauważył to:


Na pewno kiedyś kupimy ten film, ale na razie niespecjalnie mamy na czym obejrzeć.

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Przepraszam, ale chciałem zauważyć, iż opinia o ułudnym charakterze wspomnianych scen (do których należy dodałbym najmocniejszą scenę z końca filmu, spinającą klamrą fragmenty tyczące relacji między Stefanem a Biedronką) nie jest i nie była mi obca od razu po obejrzeniu. Co nie zmienia faktu, iż niektórych wyborów głównego niebohatera zupełnie pojąć nie mogę.

Tylko że ja i tak czekam na serial o "Parasolu", w którym w każdym odcinku byłaby mowa o pojedynczej akcji od fazy przygotowań przez wykonanie do odprawy poakcyjnej. Przy okazji poznawalibyśmy poszczególnych żołnierzy. Szkoda, że mam go tylko w swojej głowie, pisanie scenariuszy jest mi obce, a sumy potrzebnej na realizację podobnego pomysłu na oczy nigdy nie widziałem i nie zobaczę.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

A myślałam, że wiesz o takiej akcji
Ale widzisz, potwierdza się fakt, że Miasto 44 ma pecha, że jest pierwszym takim współczesnym obrazem powstania. Gdyby było już więcej tego typu filmów, łatwiej tolerowałoby się odstępstwa od tego, czego się spodziewali narzekacze.

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Zapomniałem dodać, że rzeczony serial musiałby być propozycją ambitną również pod względem aktorskim. Gdyby tylko w polskie seriale ktoś wkładał ten sam nakład pracy i środków co na opiewane przez Was wielokrotnie seriale amerykańskie.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Czyli głównej roli nie otrzymają zdobywcy Telekamer? Nie wystąpi tam żaden komisarz Alex? Nie zobaczymy szczerego uśmiechu pani Kurdejszatan?

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Nie mam siły na ustalanie obsady, zresztą pewien wątek dogorywa prawie od dwóch lat.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Historia Batalionu "Parasol" to gotowy scenariusz, tylko żeby go jeszcze nakręcić z budżetem serialów HBO... Biorąc pod uwag szlak bojowy powstańczego Parasola, każdy odcinek kosztowałby tyle, ile Miasto '44

O obsadzie nie wspomnę, chociaż jak widać w młodych, mało znanych aktorach kryje się wielki potencjał.



Ostatnia scena jest dowodem na to, że nie wszystkie sceny w filmie były realistyczne. Reżyser chciał zobrazować marzenia Stefana, a to ostanie marzenie o spotkaniu z Biedronką tym silniej przemawia, że jest tragicznym powtórzeniem sytuacji z ich zapoznania się. To bardzo dobry zabieg ze strony reżysera, bo widz w pierwszej chwili z radosnym niedowierzaniem ma nadzieję na happy end, zaś ostatnie chwile filmu tą nadzieję boleśnie rozwiewają...

Gdyby film skończył się na tej scenie, otrzymalibyśmy pesymistyczny, dołujący przekaz wyraźnie mówiący, że nie warto było... Ratunkiem jest panorama współczesnego miasta - filmowo chwyt dość oklepany, ale w tym miejscu działający jak katharsis, bo pokazujący, kto mimo wszystko tak naprawdę wygrał, pomimo, że został zwyciężony...

_________________
Czekając na noc układam sobie pieśni,
Nie wsłuchuj się za długo, nie wpatruj się za bardzo...

a na festiwalu w Berlinie duży sukces odniosła Małgorzata Szumowska ze swoim nowym filmem o dziwnym tytule Body/Ciało, z Gajosem i Mają Ostaszewską.

nigdy nie widziałem żadnego jej filmu i mam w sobie pewną niechęć wobec tej osoby, ale właściwie nie wiem czemu, tym bardziej nie wiem, czy słusznie. 33 sceny z życia podobno są naprawdę dobre.

nie wiem też nadal, czy ona jest Małgorzata czy Małgośka

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Spotkałem się ze skrajnie odmienną opinią na temat "33 scen z życia". Doceniam kunszt Ostaszewskiej i jej poświęcenie dla roli w filmie, który był prezentowany na Berlinale, ale nie potrafię z siebie wykrzesać zrozumienia dla sposobu radzenia sobie ze stratą, który prezentuje odgrywana przez nią postać.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

No właśnie zapowiedź mnie zachęciła, ale kiedy byłam na 33 scenach z życia, jedyny raz w życiu miałam ochotę wyjść z kina (ale konstrukcja sali to uniemożliwiła). I nie wiem, co robić. Także myślałam, że ona Gośka, ale może próbuje przestać być pretensjonalna.

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Są okropne !

pozdro...
KoT

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

Moja Ania naprawdę ciężko zniosła ten film. Może taki był cel Małgośki. Poza tym, ciekaw jestem, co ujęło Aronofsky'ego i pozostałych członków jury, że akurat Srebrny Niedźwiedź poczłapał w kierunku Szumowskiej. Chyba tym razem żadna z uciskanych grup, której Polacy nie tolerują, nie została w filmie przedstawiona

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

wygląda na to, że należałoby zobaczyć te 33 sceny, skoro takie rozbieżne opinie (tzn. tutaj dość zbieżne, ale w porównaniu do innych, które słyszałem).

inna rzecz, że trochę mi się nie chce...

_________________
ćrąży we mnie zła krew