Ultima Thule

nie znam wprawdzie innych filmów Tarantino, ale tutaj nie miałem żadnej wątpliwości że chodzi tylko o historyjkę (przyznaję: świetnie skonstruowaną i zilustrowaną), dla mnie to było za mało (jak na film o wojnie), wszelkie przesłanki do katharsis zostały wzięte w nawias komiksu a humor Tarantino - jak się okazało - przechodzi obok mnie (prześwietna scena z Buondziornou należy do kilku wyjątków)

z poważnych scen największe wrażenie zrobiła na mnie początkowa scena na farmie, tylko że nie bardzo widzę czemu ona ostatecznie miała służyć (poza zbudowaniem postaci, która z kolei budowała ciekawą historię), dla mnie nie jest to ani film antyniemiecki, ani antywojenny, ani proprzemocny, ani jakikolwiek, nie ma żadnych odnośników ani w rzeczywistości duchowej ani historycznej, daję mu ** za misterną fabułę, ale przy całym moim wzdrygnięciu ramion dla form i konwenansów, jakoś mi nieswojo że druga wojna światowa jest tutaj zdewaluowana do opowiastki

żeby nie było tak łatwo - te wszystkie zarzuty powinienem wytoczyć przeciwko Monty Python and the Holy Grail, ale jakoś nie mogę, bo ten film mi się bardziej podoba

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

wczoraj wieczorem nie skumałem, że tu trwa dyskusja i napisałem tak w innem wątku



zgodzę się z przedmówcami :d ArrriłeeedeeeeAARRCZi ! myślałem że padnę ze śmiechu

niemniej

ja również, z resztą ostentacyjnie poszedłem do toalety wówczas.

[Dbanie_O_Czystość_Języka_Polskiego]

Z resztą kumpli?
[/Dbanie_O_Czystość_Języka_Polskiego]

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

eee.. hm..
no nie no sam se poszedłem

Wooooow...

Dziwi mnie to. Latające urwane głowy w "Kill Billu" nikomu nie przeszkadzały.



Ty weź mnie nie denerwuj!

....mnie zupełnie nie przeszkadzały....to było śmieszne w stylu jakiegoś monty pajtona... (fanem killbilów nie jestem) ale scena z żydem -niedźwiedziem śmieszna nie była w ogóle....chciałem po niej opóścić kino ,bo pomyślałem sobie ,że takich filmów nie mam w ogóle ochoty oglądać...

_________________
ooooorekoreeeoooo

Oderwane nogi w wypadku w "Grindhouse: Death Proof " też nie były za śmieszne.

..być może , nie znam tego

_________________
ooooorekoreeeoooo

nie, uważam, że sceny przemocy w ostatnim filmie jednak znacznie się różnią od poprzednich (podkreślam: z wyjątkiem wściekłych psów). szczególnie scena z kijem bejsbolowym. urwane głowy w sikająca krew w killbillach była kabaretowa dokładnie. a to jakoś kurcze nie. tamtych smierci nie traktowało się poważnie - tak było to zrobione. natomiast tutaj czułam się, jakby działo się to naprawdę. tak tą scenę tarantino zbudował. zresztą palec brada pita w nodze agentki też był ohydny.

_________________
ja herez ja herez

Paulina zagląda mi przez ramię i mówi że się zgadza z Natalią ("zdejmowanie skalpów było jeszcze gorsze niż palec w ranie")

ta "przemoc bez celu" obniża jej ocenę do ****

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

ooo, ja nie wiedziałam, że jej się tak podobało. po wyjściu z kina nie wyglądała na tak mocno zachwyconą

_________________
ja herez ja herez

Ja nadal nie widziałem, ale cytat z tekstu Semki:

bardzo pasuje do moich odczuć związanych z jednym z typowych filmów post-tarantinowskich (skądinąd z tych lepszych), mianowicie filmem "Snatch" (Przekręt). Dokładnie to samo - wciągnęło mnie, śmiałem się... i aż trochę mi było momentami wstyd, że się śmieję. Że takie rzeczy mnie bawią, a może to jednak wcale nie jest takie zabawne. I też napisałem tekst, co prawda nie w Rzeczpospolitej, tylko kolegom wysłałem na e-mail

A tekst Semki mi się podoba, wcale banałem mi się nie wydaje, natomiast fajne jest to, że nie pisze on tam przecież, że film mu się nie podoba, że słaby czy coś. Mówi o sprzecznych odczuciach, o pewnym dysonansie, który dobrze rozumiem. Nie feruje wyroków. Nie wpada w święte oburzenie, nie schodzi z tematu filmu na rozważania natury ogólnej o kondycji współczesnej kultury. Owszem, trochę o to zahacza, ale widać, że autor tekstu film naprawdę WIDZIAŁ i jakoś po swojemu przeżył, i do niego ostatecznie wszystko wraca.

A Bękarty nadal mnie interesują i zamierzam zobaczyć.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

To ciekawe, że zabawa Tarantina w zacieranie granic, w odwracanie znaczeń, mieszanie odniesień wpływa jakoś na akceptowanie przez widza tego, czego normalnie nie chce świadomie akceptować, czy jego podświadomość nie chce łyknąć. A skoro jednak łyka to czego nie chce łykać, czy nie jest to jakieś psychiczne zniewolenie? Czy Kłętin nie jest eksperymentatorem czy manipulatorem ludzkiej psychiki na większą skalę? Część widzów nie da się zmanipulować, ale jednak inna część jak ci ludkowie co z wypiekami na licach trzeci raz szli na Bękartów, da sobie podświadomie zrobić jajecznicę z mózgu pod tak wdzięczną przykrywką komedii, pastiszu,postmodernistycznych przetasowań czy zapożyczeń.

Och, jaki Ty oświecony Szreku!!! Podziwiam Twoją autokontrole świadomości przy kupowaniu biletów do kina. Szkoda, że ta biedna swołocz tak nie ma.

A wracają do tematu, to jest na serio nie kumam o co Wam chodzi. Czy mam zacząć wklejać brutalne i dosłowne / poważne fragmenty ze WSZYSTKICH filmów Tarantino?







Argument, że w innych było to dla żartu i na niby (w "Bękartach" nie?), a tu są Żydzi, Europa i inne rzeczy które są nam kulturowo bliższe / prawdziwsze i przez to już jest fuj mnie nie przekonuje.



Natalia, tego w kontekście reszty już zupełnie nie rozumiem . Miłe dla oka to też nie było.

o matko, boski wyluzuj, zachowujesz się jakbyś sam był kłentinem i tupiesz nogą, bo ktoś nie daje pięciu gwaizdek bękartom????
przecież piszemy o swoich uczuciach.


przeczytaj jeszcze raz wszytskie moje posty, bo nie chce mi się powtarzac wciąż tego samego.


coś zatraciłeś dar rozumienia? piszę o p o m y ś l e a nie o ostatniej scenie pokazanej realistycznie - brawa dla charakteryzatorów!

a tak poza tym sceny przemocy w tym filmie, które mnie odpychają nie mają nic wspólnego z niemcami i żydami.

_________________
ja herez ja herez