Ultima Thule

Z perspektywy czasu sceną numer jeden tego filmu jest dla mnie konwersacja Leo z dziewczynką na werandzie (o książce). Majstersztyk!
Oczywiście depcą jej po piętach inne, przede wszystkim zakończenie z miotaczem oraz rewelacyjna sekwencja z Alem Pacino, gdzie pojawiają się "zajawki" wcześniejszych filmów, w których grał bohater grany przez Leo (m.in. z miotaczem). A w odwodzie parę innych wysokiego lotu, jak walka z Brucem Lee czy impreza u Polańskich.

Ogólnie scen świetnych dużo a chociaż podtrzymuję swoje poprzednie tu wywody, że po całości film się trochę rozłazi, to podtrzymuję również cztery gwiazdki i wiążę z tym filmem zdecydowanie dobre wspomnienia!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Obejrzałem. Refleksje mam podobne do Twoich. Rozstrzygnąłem tez poniższą zagwozdkę:


Odpowiedź brzmi: ani jedno, ani drugie. "Wściekłe Psy" wciąż poza zasięgiem. Basterdy wciąż największym gniotem (w czym zresztą utwierdziłem się ostatnio, próbując obejrzeć ten szajs w TV - nie wytrzymałem do końca... z nudów).

_________________
Sometimes good guys don't wear white

Nie Tarantino, ale wątek z różnych przyczyn właściwy. Zobaczyłem dziś po raz pierwszy od 28 lat "Urodzonych Morderców" - poszliśmy do Stacji Falenica na spektakl z okazji 100-lecia Warner Bros. Ten film to niezły cios w ryj. Pamiętałem ogólną fabułę, ale kompletnie zapomniałem o stronie formalnej Jest to rzecz miażdżąca mentalnie, formalnie i estetycznie i będę chyba długo o tym myślał.... Nie wiem czy znam inny film (poza Fear & Loathing) który by mnie tak zdzielił w pysk z zaskoczenia.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".