no tak... On. ON ma trochę dla nas status zwierza kultowego
Wszelkie próby biwaków pozaschroniskowych zawsze wiązały się z pewną obawą, że przyjdzie Misiek i zrobi z nas Jesień Średniowiecza
Były takie koncepcje, żeby np. plecak, w którym akurat znajdował się miód albo otwarty pasztet, stawiać gdzieś dalej, co by Miś najpierw zainteresował się nim a potem ewentualnie odszedl w pokoju
A dawno temu, kiedy jeszcze w schroniksu byłem z Mamą, a konkretnie było to w Roztoce w 1991, mieliśmy niekiepskie przygody z niedźwiedziami. Siedzieliśmy wtedy w Roztoce przez cztery dni i praktycznie non stop lało. Misie się więc ośmieliły, bo ludzi niewiele, a przy tym właśnie wtedy miał miejsce niezły wylęg jak na nasze górki.
Niedźwiedzica z gromadką małych krążyła zawzięcie wokół schroniska, każdego wieczora gromadząc na przeszklonej werandzie schroniska tłum widzów, którzy chcieli z bliska jak w Zoo poobserwować dzikie bestie
(hehe, tylko że to my bylismy w klatce, a one na wolności
)
Misie miały też zwyczaj dobierania się do wszelkich resztek. Oczywiście generalnie miały one być zbierane na noc. Razu pewnego jednak służba schroniskowa nie zdążyła i Mama Niedźwiedzica skonfiskowała sporo śmieci. Centralnie przed schroniskiem małe usiadły sobie na tylnych łapach i rzucaly sobie zdezelowane puszki jak piłkę... piękny widok!
My natomiast trzymalismy w nocy na zewnętrznym parapecie maselniczkę, co by masło nie skisło - i akurat tej nocy jaka wiewiórka czy cholera wie co musiała ją zrzucić... tyle że nie znaleźliśmy jej rano pod oknem, tylko całkiem daleko od schroniska! Otwartą i wylizaną do cna!
Cóż.. niedźwiedzica nazywała się Magda i myślę, że niejedno z was o nij słyszało. Smutny los ją niebawem spotkał
Ale i tak wolę kozice!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
