Ultima Thule

i za wyprawę i za opis - bardzo dobrze mi się czytało

Świetne!!

Po przeczytaniu zachciałam bardzo do Przemyśla. Nawet brzydota okolic dworca ma w sobie jakiś orientalny czar W największym uogólnieniu - uwielbiam Podkarpacie!! W zeszłym roku wracając z siostrą z Ustrzyk, zdarzyło się nam podobnie, dzięki temu miałyśmy jednego z najlepszych stopów w naszych dziejach "stopowych" - uwielbiam ludzi z Podkarpacia.

Ale w którą stronę iść? Mapa nie pomaga, miejscowi średnio się orientują w istnieniu góry zwanej Piskonią.

Tak, tylko którędy iść? A załóżmy że tędy. No to idziemy

Teraz trzeba by poszukać miesjca, z którego wychodzi droga na Strimbę, przewodnik szczegółowo podaje, że droga odchodzi za domem numer 236. No tak, tylko pan autor zapomniał, że w Kołoczawie są ulice, które mają swoje nazwy.

Ciągle w dół strumienia. Po kamieniach przecież przy świetle dziennym da się iść, chociaż nikt już nie ma suchych butów (wielu nie ma też już suchych namiotów). Trwa to kilka godzin, ale dochodzimy do czegoś co można nazwać drogą, nawet jezdną, chociaż w początkowym odcinku jeszcze kilka razy zniknie pod wodą.

_________________
http://www.karpatywschodnie.pl/

Z Twoim podpisem powinnaś doskonale znać tego typu przygody.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Znam, ale wciąż tylko z opowiadań! I to jakich!!! Ten link, to też wspomnienie bajecznego pierwszego roku w akademiku Zan w Lublinie Ale mam nadzieję, że przyszły rok będzie dla mnie bardziej łaskawy i uda mi się zmobilizować kogo trzeba. Do tego czasu pożywiam się takimi magicznymi relacjami...

_________________
http://www.karpatywschodnie.pl/

Dworzec w Samborze:

Cerkiew w Siankach:

Pikuj:

Jak by nie patrzeć - ja na Pikuju:


Dwóch Marcinów gdzieś na Piskonii:

I grzbiet Piskonii bez nich:



Grzbiet Strimby:

Na szczycie Strimby:

Z drwalami u drwali:

Widoki ze szczytu Popadii:

Weronika wkomponowana w Kaplicę Boimów:

Oraz w wieżę lwowskiego Ratusza:

Saturator! Pamiętacie saturator? Tym razem czysto mechaniczny:

Koniec. Bruk w Medyce:

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

..zdjęcia ...drwale ok.!

_________________
..Ty się tym zajmij..

Dzięki za świetną relację

dziękuję

Peregrin, świetne zdjęcia!!

_________________
....więc czekać musisz na wczorajszy dzień....

Pippinie, wspaniała relacja, świetnie się czytało!
I pośmiać się było można

Ooo, niezapomniany smak!
A propos, widziałam takie łazienki w niektórych alpejskich schroniskach. Były czyściutkie i bardzo przyjemne.

świetna relacja, czytałam z podziwem. teraz już wiem, dlaczego weronika na zdjęciach taka wymęczona

_________________
ja herez ja herez

bo on oczywiście wybrał takie zdjęcia z których wynika że jestem wielkim leniem...
Do całej relacji dodam tylko, że była to jak na razie chyba największa przygoda mojego życia. I że tak mi się podobało że chciałabym tam kiedyś jeszcze wrócić. O.

_________________
A cisza mówi głośniej od słów,
O obietnicach złamanych.

Półtora miesiąca temu dwaj moi serdeczni kumple wybrali się na nartach w Połoniny Hryniawskie tudzież wschodni skrawek Karpat Marmaroskich (a nawet Gór Czywczyńskich, bo tam, zdaje się, są rozbieżności wśród geografów co do podziału i nazewnictwa).
Zdobyli Hnitessę - szczyt o tyle istotny, że był najdalej na południe wysuniętym punktem przedwojennej Polski. Rzadko kto tam chodzi, a wręcz: rzadko kogo tam puszczają, bo to teren nadgraniczny. Grupa Polaków, którzy byli tam w ostatnich latach, na pewno nie jest specjalnie liczna, a na nartach, to już nie wiem, czy w ogóle Piotrek i Michał nie są jedyni.
Dla chętnych - galeria.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Nie przepadam za górami,ale te zdjęcia podobają mi się - dla mnie trochę egzotyczne, ze względu na te drewniane domy (chciałabym kiedyś w takim mieszkać!) i konie. Do tego dużo śniegu, mróz, piękne krajobrazy.

Ten aspekt czyni taką wyprawę jeszcze ciekawszą.

W górach lubię ciszę, pustkę, dzikość, zapomniane miejsca, zapomnianych ludzi, najlepiej żeby tak czas się czas zatrzymał 50 lat temu. W Polsce to chyba tylko jeszcze Beskid Niski, Gorce /poza głównymi szlakami/, kiedyś Bieszczady. Dlatego ciągnie mnie w tamte rejony i te foty tylko tęsknotę wzmagają.

świetne zdjęcia - mega wyprawa!

_________________
ja herez ja herez