Może lądowali obok, a potem je holowano do środka?
- - -
Jest późna wiosna, wszystko w rozkwicie, dni długie. Dla kontrastu przypomniała mi się moja lutowa wyprawa poznańska.
Człowiek nie zna całości swego miasta, szczególnie dużego miasta... Nie byłem nigdy wcześniej w dzielnicy Krzesiny no i lutowego wieczoru pojechałem tam. Warunki były nieprzyjające - silny wiatr, co jakiś czas lekki kapuśniaczek, cimno/zimno. Ale o to chodziło. Wszystko miało być z założenia pozornie nieatrakcyjne, złe, turystyczna kenoza.
Mam ogólną słabość do wszystkiego co peryferyjne, wypchnięte, ostatnie - Krzesiny nadawały się idealnie. Wsiadłem więc na Rondzie Rataje (jeszcze wielkomiejsko, światła i migoty) do autobusu, było może z 5 pasażerów, stopniowo zaczęliśmy zagłębiać się w suburbia, coraz ciemniejsze, zaczęła się peryferyjna zabudowa, psy jeszcze szczekały pyskami ale już ledwo-ledwo.
Autobus jechał długo dość, nigdzie nie stając, trochę byłem niespokojny czy nie przegapię Krzesin ale nie przegapiłem. Wyszedłem w miękką ciemność. Powietrze było mocno oceaniczne, ziemia wilgotna. Byłem tu pierwszy raz w życiu! Mt. Everest nie stanowiłby dla mnie, formalnie rzecz biorąc, większej nowości. Poczułem się znakomicie, miałem mnóstwo czasu, autobus odjechał, zostałem sam, wszyscy pozamykani w domach. Zacząłem iść poboczem, obserwując firanki w oknach, niebieskie odblaski od tv na szybach, dymy z kominów, pustki między domkami. Dwa razy niechętnie szczeknął na mnie pies, ale zaraz wrócił do ciepłej(?) budy. Oczywiście nic specjalnego się nie działo, co było zgodne z przewidywaniami i napawało mnie spokojem. W Krzesinach ciekawy jest tylko ten kościół:
Tu widoczny za dnia. Wtedy było inaczej.
Podszedłem do niego, obszedłem ciemną bryłę, popatrzyłem... Był niedostępny, jakby też chciał się schować sam w sobie. Zawróciłem pod wiatr i poszedłem aleją z gołymi drzewami w kierunku przystanku osobowego Poznań-Krzesiny. W okolicy torów doznałem już zupełnego uczucia odosobnienia i zaciemnienia. Droga zamieniła się w błotnistą gruntówkę, lampy stały dumne ale martwe, tylko daleko gdzieś migał semafor. Szedłem na czuja, rozmyślając o tym i owym, patrzyłem na niebo, które ładnie się przetarło z chmur. Było mi zimno, ale tylko trochę. Dotarłem wreszcie do peronu. Poznań-Krzesiny jest jedną z najbardziej zaniedbanych stacji w mieście, nieważną i źle usytuowaną. Perony gołe, bez wiat i ławek, nie było gdzie się schować, no cóż - specyfika wyprawy. Czułem, iż jestem - jak Automateusz w bajce Lema - Prawie Że Nigdzie i że ledwie żyję właściwie. Po kwadransie nadjechał elektryczny osobowy z Ostrowa Wielkopolskiego. Pustawo. Peron jakby westchnął - stał na nim człowiek, wreszcie był potrzebny a teraz znów zostaje sam... Wsiadłem i nie poszedłem do kierpocia na czoło pociągu aby kupić bilet. Miałem to w nosie, najwyżej mnie ochrzani, a pieniądze na bilet przecież miałem jakby co. Ale nikt nie przyszedł. Jechaliśmy przez pustki wschodniego Poznania, wielkie łąki a daleko gdzieś skupiska świateł. Zadzwonił telefon, dzwoni kolega, słyszę w tle gwar:
-No czeeść, co robisz, bo ja siedzę w knajpie w BERGAMO, no wiesz miałem dwa dni wolnego to kupiłem last minute za osiemdziesiąt złotych lot i teraz jem pizzę i łoję wino!
I tak dalej.
Wyobraziłem sobie go jak siedzi w ciepłej pizzerii, łoi, pewnie ma już przyjemny szumek, zaraz pozna jakiegoś Włocha albo i Włoszkę i będzie z nią rozmawiał o sztuce! Spojrzałem na pyrkoczące jarzeniówki w kołyszącym się "kiblu" i zadrżałem z radości na ten kontrast.
-A ty co tam?
-Jadę kiblem z Poznania Krzesiny na Główny - chciałem powiedzieć matowym głosem, ale musiałem go podnieść. Wjeżdżaliśmy na rozjazdy przy Starołęce i zaczęło bardziej hałasować.
Potem życzyliśmy sobie dobrej nocy i rozłączyliśmy się. Obserwowałem zaoknie. Ciemna, smolista Warta. Las Dębiński, drzewa szamoczące się na wietrze przypominały enty. Poznań Dębina - malutka stacja tuż obok mojego pierwszego przedszkola. Więcej świateł, więcej miasta. Przejazd nad Hetmańską, więcej torów. I dworzec główny. To była dobra eskapada!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
)
