Ultima Thule

Bardzo ładny film! I boli świadomość, że tak niedługo później cały ten świat został zniszczony...

A tymczasem przeczytałam też na początku tej strony (o, no chyba już jednak poprzedniej) posta Crazego, w którym poleca on Serdelkowi trasę na dwa dni zwiedzania... kurde, ja cienias jestem, mi by tego na co najmniej tydzień starczyło, ale czy normalny człowiek serio jest w stanie zrobić to w dwa dni?

W każdym razie zdumiało mnie pojawienie się tam pozycji, które jak najbardziej popieram, bo są super, ale byłam przekonana, że są Ci, Crazy, całkiem obce - bo to nie Twoje rejony - jak Park Skaryszewski czy prawy brzeg Wisły.
Droga wzdłuż prawego brzegu Wisły jest dla mnie w ogóle bez porównania lepsza, niż Bulwary, które nie mają do niej startu. I sama ciekawa jestem, gdzie się ona właściwie kończy... Kiedyś doszłam nią do Mostu Północnego i zdaje się, że wiodła jeszcze dalej, ale aż tam mnie nie zagnało... Muszę to zbadać kiedyś, tylko kiedy???

Wynika z tego, że ten wątek nie poszedł na marne.

_________________
Zespół DNA nie ściga się z żadnymi szczurami ani nimi nie jest!

Rzeczywiście fajna trasa. Lewym brzegiem Wisły lepiej kierować się na południe, tj. od ul. Bartyckiej. Zwłaszcza za mostem południowym jest bardzo przyjemnie. Doszedłem do przeprawy promowej Gassy-Karczew .



Trudno powiedzieć. Wałem można iść jeszcze kawał drogi. Ja byłem jakieś 7 km za Mostem Północnym, już poza granicami Warszawy, czyli w Jabłonnie. Na więcej zabrakło czasu, a i tak przeszedłem 44 km.
Kiedyś spróbuję wybrać się dalej .

_________________
Mam w sobie dzikość żółtej pantery...

O, a to są rejony Warszawy całkiem mi nieznane. Miałam nawet jeszcze nie tak dawno temu w planach wybrać się gdzieś tam w okolice, ale mi się nagle a niespodziewanie zasoby wolnego czasu skończyły.


To ja już jednak chyba zrobię pas!

Park Skaryszewski to dla mnie rzeczywiście miejsce jak z innego miasta, ale bardzo doceniam; natomiast brzegi Wisły są mi nawet bardzo nieobce. Mam tam wciąż różne braki, po obu stronach, ale generalnie orientuję się
Prawy brzeg pewnie, że poniekąd lepszy, niż Bulwary - ale to są dwie różne odsłony i jedna i druga potrzebne. Lubię te dziksze brzegi (również lewy na południe od Bartyckiej!) i one stanowią bardzo niezwykły element miasta stołecznego. Jednak bardzo doceniam Bulwary (a także plaże na prawym brzegu), jako stworzenie przestrzeni prawdziwie miejskiej, ale takiej, w której chce się być. Może i fajniej pójść do lasu, niż na miasto, ale skoro mieszkamy w mieście, to takie rzeczy są bardzo ważne.


To bardzo ciekawy pomysł, żeby połączyć znane mi brzegi do wysokości Zawad, z tym, co na południe, do znanej mi już również przeprawy promowej

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Ja rozumiem, ze miasto, ale nawet w przestrzeni miejskiej, nawet takiej 100% miejskiej, jest miejsce na zieleń i cień drzew. Tymczasem mnie odstręcza całkowita betonowa pustynność i szarość tych bulwarów.

No chyba, że je potraktujemy szerzej i wliczymy do nich również pas zieleni obok. Tam akurat są całkem przyjemne miejsca, no i nawet on:


Tymczasem wiecie, że niedawno po raz pierwszy w życiu - a mieszkam w Warszawie całe życie - obeszłam Stare Miasto od dołu? Od mostu Śląsko-Dąbrowskiego do Poniatowskiego taką ścieżką wiodącą wzdłuż murów, a nad różnymi parkami i innymi rzeczami. Super!
Cel był taki, żeby znaleźć trzecią Syrenkę, na którą kiedyś weszłam, ale kompletnie nie pamiętałam, gdzie. I chyba się udało, znalazłam Syrenkę, aczkolwiek wydawało mi się, że tamta stała na osobnym, własnym postumencie, a nie na wiadukcie wraz z innymi rzeźbami - to cudo to miałam wrażenie, że widzę pierwszy raz w życiu. Ale może się mylę, pamięć jest zawodna, zwłaszcza moja.

Nie warto mówić pas, bo nigdy nie wiadomo, co życie przyniesie.
Ja też się nie spodziewałem, że kiedyś przejdę trasę od obwodnicy południowej do mostu Curie Skłodowskiej, w tę i z powrotem. A jednak dzisiaj to zrobiłem . Pięknie! Ptaki śpiewały, żaby kumkały, a wąż spłoszony uciekł mi spod nóg .

_________________
Mam w sobie dzikość żółtej pantery...

Fantastyczna sprawa!!!

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Przy okazji życiówka w maratonie (zszedłem poniżej 6 godzin) .

_________________
Mam w sobie dzikość żółtej pantery...

Trasa piękna, szacun!

Ale jak ja mówię pas, to wiem, co mówię.
Z moimi siłami i moją kondycją, to może dałabym radę przejść ze 20-20 parę km max... Nie wiem, bo dawno nie przeszłam aż tyle, po kilkunastokilometrowych trasach nogi mi w dupę zaczynają wrastać, a na następny dzień ledwo się ruszam.
50 km nie przeszłam nigdy w życiu, nawet w swoich najlepszych młodych latach....

Fajny pomysł, brawo za realizację, lubię takie wyzwania
To, o czym piszecie, doskonale rozumiem - moja fascynacja brzegami Wisły w okolicach W-wy zaczęła się kilka lat temu, z tą różnicą, że ja planowane trasy pokonywałem na rowerze. Jest to pewnym ograniczeniem, ale miałem też takie fazy, że na dzikich brzegach przedzierałem się czasem przez jakieś krzaki, trawy, łąki.
Prawy brzeg zjeździłem od Nowego Dworu Mazowieckiego do mostu w Górze Kalwarii - im dalej od miasta tym bardziej dziko, więc dla mnie najfajniejsze tereny na północy to te w okolicach Legionowa, Rajszewa i dalej, na południu - Wyspy Zawadowskie, Wyspy Świderskie i dalej (fajne są okolice ujścia Świdra). Lubię też zarośnięty odcinek od Mostu Siekierkowskiego na południe.
Lewy brzeg zjeździłem od przeprawy promowej w Łomiankach do mniej więcej Kępy Radwankowskiej (kawałek za Górą Kalwarią) - od Mostu Siekierkowskiego na południe fajnie jest jechać wałami, są też przyjemne odcinki wśród pól po asfalcie, ale żeby popatrzeć na rzekę, warto czasem zjechać bliżej brzegu.
Polecam też na dłuższe wyprawy rowerowe brzegi Narwi (te przejechałem od Nowego Dworu do Zegrza) i Bugu (tu udało mi się od Arciechowa do Kuligowa).

To ta droga ciągnie się aż tam? Kurczę, jeszcze trochę i się okaże, że da się nią do Bałtyku dojechać.

A Świder... ciekawa jestem, jak teraz wygląda i się miewa...
W dzieciństwie się w nim czasem kąpałam, to była taka sielankowa rzeczka. A dziś nie mam nawet pojęcia, gdzie to było...