Też je lubię
Żeby nie uciekło podsumowanie drugiego etapu: etap najbardziej taneczny i najbardziej przebojowy. Właśnie na niego chciałem bilety, bo słuchanie walców, polonezów i mazurków to sama czysta przyjemność... przynajmniej teoretycznie. Najkiepściej z tymi mazurkami - to banał, ale one naprawdę są sprawdzianem, jak się umie grać Chopina. Są najdalsze od tego, co można by nazwać "samograjem".
Mazurki zagrane poprawnie i przeciętnie są jednymi z najnudniejszych jego utworów. Zagrane z polotem stają się cudowne.
Na tym konkursie jednak niewiele razy mi się podobały. Jurij Szadrin zrobił coś niezwykłego - na koncercie, na którym byliśmy po kolei trzy osoby grały ten sam mazurkowy opus; przy pierwszych dwóch przysypiałem i czekałem, aż się skończą. Już myślałem, że to jakiś wyjątkowo nudnawy zestaw. Przyszedł i Rosjanin i... łaaa
Niby to samo, ale bardzo nie to samo.
No i Austriak Ingolf Wunder - jego mazurki zasługują według mnie na nagrodę specjalną, coś niesamowitego, jak one skakały!
Mazurki tak sobie, ale drugi etap to dla mnie przede wszystkim kilka momentów zachwycenia przy
Andante Spianato ****** i Wielkim Polonezie Es-dur ****** - to dla odmiany są takie samograje, trudno tak naprawdę zepsuć, gdy się jest dobrym pianistą (dla mnie to tam wszyscy są świetni!), a gdy się zagra z czuciem, to robi się coś najpiękniejszego.
Zmienne odczucia przy
polonezie fis-moll - nie jest to mój do końca ulubiony utwór, bo środkowa jego część mnie przynudza i nie wiem, co ona w ogóle robi, bo mi nie pasuje do reszty. Ale są tam momenty wielkie i zwłaszcza ten przytup! tutu-tutu-tu!
Heroicznego
poloneza As-dur prawie w ogóle nie grają, może się przestraszyli porównania z Blechaczem (albo z Manzarkiem
). Ale dobrze się składa, bo nie mam jakoś nastroju na ten skądinąd genialny utwór.
Nasłuchałem się za to prawie do przesytu mojego ulubionego
walca As-dur, jakoś uwzięli się na niego tegoroczni uczestnicy. Najbardziej podobał mi się w wykonaniu Koreańczyka o wyglądzie Harrego Pottera, który niestety nie przeszedł
Wreszcie największe dla mnie odkrycie tego konkursu a zarazem dzisiejsza PIOSENKA DNIA:
barkarola Fis-dur, jeszcze do niej powrócę, ale pewnie po konkursie.
Kilkoro moich mniejszych czy większych faworytów odpadło, ale mniejsza z tym, nie będziemy się tu rozdrabniać. Przeszło też kilka osób kontrowersyjnych, m.in. Bułgar Bożanow, którego wielu odsądza od czci i wiary, ale jest też obok Wundera i 18-latka z Rosji głównym faworytem wielu osób do zwycięstwa. Gość robi NIESAMOWITE miny podczas występu, no ale przede wszystkim jak gra! - to jest normalnie jazz
W tym roku jury wyjątkowo łaskawym okiem patrzy na indywidualistów i grających nieklasycznie. W końcu osobą numer jeden wydaje się tam być Marta Argerich, a to ona 25 lat temu trzasnęła drzwiami żyri, kiedy nie został do finału wpuszczony Pogorelicz. Nie wiem, czy to słuszna taktyka, nie wiem, czy Bułgar jest drugim Pogoreliczem (chyba się stara
), ale na pewno dzięki temu jest ciekawie.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
), ale Pawłowi kibicuję, bo miałam okazję go poznać, nawet wystąpił w mojej akademii na 11 listopada. 
