Ultima Thule

Dokładnie tak! Wreszcie da się ich słuchać Co więcej.. lecieli u mnie już kilka razy dzisiaj. Soundrops jest do bre!

Mam dwa zastrzeżenia do tej płyty. Po pierwsze: jest za krótka. Po drugie: odnoszę wrażenie, że jest to niemal solowa płyta Gera, bo Lady of the Attic pojawia się tam bodaj jedynie w "The Choice". Hmm, ale za to w jakim stylu To przedłużone cry, gdy Gero śpiewa już under your cross... Brak mi słów.

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

Lady pojawia się przede wszystkim na bębenku i to jest, z całym szacunkiem dla Lejdi, najlepszy wkład, jaki wnosi ona do zespołu Soundrops. Czy to w materiale autorskim, czy kowerującym.
Bo bęben daje to, czego w Soundrops brakuje.

Future Perfect spoko i bardzo miłe dla ucha. Toss Me i The Larch wręcz znakomite.

Nie rozumiem tylko co się tak uczepiliście brzmienia tych wcześniejszych nagrań. bardzo fajne było

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Jak to dlaczego..? W imię zasad

Morella śpiewa jeszcze w "The Larch" , w drugim i trzecim refrenie

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

po wczorajszej rozmowie na czacie dochodzę do wniosku, że może źle ktoś odczytać moje slowa o tym, że bebenek jest najlepszym, co Morella wnosi do Soundrops. Że to jakby może zabrzmiało lekceważąco.
Chociaż chyba tylko dla tych, którzy nie doceniają istotności tego wkładu bębniącego!

Ale żeby nie było niedomówień: dla mnie z Morellą jest tak jak z Bananem
Banan jak wiadomo potrafi skutecznie wymieść również na gitarze. Zarówno w Kulcie, jak i w Armii, jego partie gitary bywały wielce udane. A jednak - gitarzystów tamte zespoły miały czy mają też innych, i Banan jest tam tylko jakimś uzupełnieniem, pomocą. Najlepszym, co wnosi on do swoich zespołów jest waltornia.
A najlepszym, co wnosi Morella - tzw. djembe
W tym sensie.

---

Zaś na płycie:

najpełniejszym utworem jest dla mnie The Larch. numer jeden.

najlepszym na inaugurację (np. gdybym znajomemu miał puścic na pierwszy ogień) jest Toss Me, zdecydowanie najbardziej energiczne i wpadające w ucho

zakończenie wyraźnie lepsze od początku, chociaż podobne - ale Today jednak ciut przynudza, a The Choice jest piękne, i tam jest best vocal by Gero! (i bardzo pięknie wchodzący drugi głos Morelki)

trzy ewidentne stylizacje słyszę: Jethro w utworze drugim, Doorsi w czwartym, Hejłord w piątym... najbardziej udane - Jethro! (pink flute rządzi )

co od razu mówili wszyscy w weekend nagrywania płyty, najgorszym punktem programu jest Cracker.

co tam, podoba mi się płyta

_________________
ćrąży we mnie zła krew

no co Ty? Kiedy przynudza, przecież to taka niedługa piosenka...?

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Mam pytanie, czy w refrenie "Toss Me", za wokalem i gitarą Gera coś jest (jeden dźwięk, genialnie podkreślający melodię; nie tyle za wokalem, co tuż po tym, jak milkną słowa), czy to tylko moje omamy słuchowe?

P.S. To może jakieś worst moments, żeby nie było za słodko? Bo mam już kandydatów, hehehe... wiecie, konstruktywna krytyka...

generalnie tam wszędzie coś jest, bo wszystko na magicznym delay'u!
a worst moments! tak tak! dla mnie pink flute zdecydowania na początku niefajnie fałszuje (w ogóle powinien jakoś być w tle bardziey), wszelakie 'moon' w stylizowanym na doorsach utworze też jakoś niemiło i gdzieś tam w którejś piosence słowo 'search' źle zaśpiewane.

a poza tym to:


dobre!! ja mogę jedynie powiedzieć, iż wolę śpiewać acz zdecydowanie pewniej czuję się grając.

O RANY.... Przyszła Płyta (DZIĘKI DZIĘKI DZIĘKI!!!!!!!!!) i słucham po raz drugi.... Co za moc! Realizacyjnie i jakościowo jest to po prostu rewelacja, a sama Muzyka..... BRAWO!!!!!!!!!! I okładka jeszcze!!!! Po prostu wszystko jest SUPER!!!!

tjaaaaaaaaa o tym to ja słucham od rana

Oj, a dla mnie to jednak nie to... jestem bardzo wyczulony na kolory okładek i wrażenie wizualne w znacznym stopniu wpływa u mnie na postrzeganie brzmienia... A nadmiar bieli, kojarzy mi się z pustką i bezbarwnością (chodzi o brzmienie!)... z bielą trzeba umieć się bardzo delikatnie obchodzić... Nie chodzi mi oczywiście o to, żeby od razu uderzać w kicz i uciekać się do motyli w stylu country, ale dużych białych plam bym się jednak wystrzegał...
Na szczęście, często muzyka i tak potrafi się obronić.

EDIT: To rzeczywiście może być delay... idealnie wpasowany!!!...

Hehe.. To ja mam inną okładkę Kamiku U mnie bieli nie ma wcale!

W takim razie to jest to jeszcze większy czad, bo wygląda na to, że mamy płyty w 'special limited editions'! Moja wygląda i w dotyku jest taka jak opakowanie do limitowanego wydania Pipera na 30 rocznice (w 1997 roku).

Leci po raz trzeci. Jest świetnie!

Rany co za produkcja!!! Słucham tego na kablach i naprawdę głośno... Coś pięknego.

A ja mam jeszcze pytanie: czy znacie zespół Forest (dostępny w PANDORZE)? Bo mi się chwilami bardzo z Soundopsami kojarzy. Szczególnie tymi w stylu "The Wolfish Summer".