Ultima Thule

Hahaha! Super!
Wszystkie opowiadanka świetne, ale nie wiem, czy to nie spodobało mi się najbardziej. Co za surrealizm!

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

jutro pokażę te scenki dzieciom

może je zainspiruje!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Odświeżyłem sobie ostatnio "Księżniczkę Anginę" i po stokroć wolę Ninę B.

proszę przeczytać opowiadanko jeszcze raz, bo przeoczyłyśmy peuntę, która się nie skopiowała! teraz już jest

_________________
ja herez ja herez

O tak, puenta istotna!

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Nooo, jestem na kolanach normalnie!
Nina!!!! Masz u wujka Erkeja duże lody na Freta!!!

:sok: dla Niny!!

no dobra, Nina będzie odbierać nagrody 16 grudnia u Państwa Crazych 8)

_________________
ja herez ja herez

Ooo!

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

yeah!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Kiedyś pojawiły sie tu dwa zestawienia utworów Dżimiego, w których:





Minął ponad rok od tych ustaleń, panowie, a ja posłuchawszy "are you experienced?" przypomniałem sobie, że wciąż jednak ...
No bo jak - to ma być NAJLEPSZY z wszystkich Hendrix? Wiadomo - utwór dobry - ale też trochę nudny. I jest co najmniej piętnaście utworów Hendrixa lepszych niż "Hej Joe"! (:wink:)
To już, żeby trzymać sie trochę chronologii, "Purple Haze" góruje nad Joe'm o tyle, że go właściwie miażdży!

Jesteście pewni?

Ja w sumie nie wiem, co NAJLEPSZE, ale z Hendrixowych hiciorów barrrdzo lubię "Crosstown Traffic"... miejską dżunglę!

_________________
Kto powołał na dyrektora Trójki człowieka, który nie rozumie pytania 'kto'?

Nie mam najmniejszych wątpliwości co do pierwszego miejsca Hey Joe. Dla mnie tu bardziej niż gdziekolwiek słychać, że Jimi jest muzycznym geniuszem. Bo oto ma nie tylko wielkie serce do muzyki, nie tylko błyskotliwą technikę, nie tylko umie porywać słuchaczy i piłować instrumenty..... on umie wymalowywać muzyką najpiękniejsze obrazy...

Ja chyba słyszę w Hey Joe, to co niektórych (wielu!) zachwyca w Little Wing - taką wrażliwość, którą ja bym właśnie tak określił, że jego dźwięki są tak plastyczne, że aż się je widzi, że tworzą wrażenie - zupełnie dosłownie - barwy, faktury, kształtu.
Tyle, że dla mnie Hey Joe o tyle góruje nad Little Wing, że ma jednocześnie ową nieprawdopodobną muzyczną subtelność i do tego wzorowo rozwija się dramaturgicznie... w drugiej części Hey Joe jest prawdziwym czadem, choć to przecież cały czas ballada, sekcja rytmiczna to robi w dużej mierze (tak od sola), te pochody basu!! ale i Jimi .. and I shot her! - w tym utworze ja czuję targające i nim, i mną emocje, nawet jeżeli ten tekst to jakieś pitu pit w stylu country, ale on mu nadaje niesamowitą autentyczność, właściwie nieważne, co śpiewa, ważne, jakim zaangażowaniem to bucha!
Little Wing w porównaniu mi wypada o tyle słabo, że do końca pozostaje taki letko senny... i ten cholerny cymbałek czy trójkąt czy co to jest
O wiele lepiej pod względem dramaturgii wypada Wind Cries Mary, utwór bliźniaczy do Hey Joe i tutaj porównanie mogłoby się bronić - bo Purple Haze?... to zupełnie inna bajka, to jest utwór-piłowanie instrumentu... wielki czad, ale subtelności to co by kot napłakał.

Nuda w Hey Joe? KIEDY? Skoro ten utwór nie dość, że krótki, ma konstrukcję idealną, bez zbędnego miejsca, z obłędnym solem i kulminacją, która wcale nie wypada na końcu, tylko pozwala potem nastrojowi wybrzmieć i pozostawić taką tęskna nutkę. Suma sumarum może właśnie TO jest dla mnie przeważające: Hey Joe jest numerem jeden, bo jest całkowicie bezbłędne...

(chyba dlatego nigdy nie zadowoliła mnie żadna wersja koncertowa)

Crazy - na poczatek trochę teorii (moich ):

W moim odczuciu muzyka Hendrixa to dość oddzielny świat. Mam tu na myśli nie tylko jego oryginalność, nowatorstwo ale też to, że jest to w pewnym sensie muzyka totalna: bardzo dużo można znaleźć rzeczy w całym tym,
...

Artystów cenimy za różne talenta: umiejętność tworzenia zgrabnych i poruszających piosenek, melodykę, totalny czad, tworzenie muzyki o harmonijnej lub dysharmonijnej strukturze, zdolność oddania zachwytu lub odrazy wobec świata, melancholii, pełni lub braku, finezyjne aranże lub minimalizm środków wyrazu... Długo by wymieniać.

Jeśli chodzi o Hendrixa to dla mnie najważniejsze w jego muzyce są rzeczy nastepujące:
* żar - ciepło i gorąco wydobywane przez niego z gitary (gdyby odnieść się do teorii żywiołów/temperamentów, to dla mnie w muzyce Hendrixa ewidentnie przejawia się żywioł ognia i słońca!);
* zmysł psychodeliczny - umiejętność przekazywania czasem dziwnych obrazów, zmysł, który spaja jednak utwory, powoduje, że współgrają w nich różne środki wyrazu. Ale i tak z tego nic by nie było, gdyby nie niezwykła...
* muzykalność artysty. Nic tu dodać nie umiem.

I tu właśnie chciałem powiedzieć, że waga powyższych kategorii powoduje, iż mam poważne watpliwości co do prymarności Joego... Żaru co prawda tu nie brakuje, ale zmysł psychodeliczny połączony z muzykalnością nie kształtuje moim zdaniem całej muzyki (może, ze to kower?), skąd ma ona więcej kantów, nie jest tak płynna, mniej w niej różnych krzywizn i nieoczekiwanych powiązań - tak charakterystycznych dla Hendrixa.
"Hey Joe" widzę jako utwór w którym to co najbardziej charakterystyczne stanowi dodatek, przyprawę, a nie element zasadniczy dania!

Wspominasz o braku satysfakcjonujących wykonań estradowych utworu. Hej - a czy nie bywa często tak, że naprawdę dobry utwór mobilizuje do bezbłędnego grania? W tym przecież przejawia się moc muzyki! Artysta przeżywa ją grając i stara się najwierniej oddać swoje uczucia i ducha utworu (czy nie dlatego "Opowieść zimowa" zmienia sie przez lata i ewoluuje a ciągle brzmi na koncertach mocno i przekonywująco?).
A właśnie najdoskonalsza wersja "Little Wing" jaka znam to nagranie koncertowe. Wersja studyjna to jej blady prototyp.

Ale może wcale nie ballada będzie mi pasować na najlepszy utwór Jimiego Hendrixa?

moim nr jeden jest crosstown traffic. bardzo,ale to bardzo wyprzedza czas - bo motoryka jest dla mnie........hip hopowa. Hendrix w ogole czas wyprzedzil. o jego geniuszu swiadcza wypowiedzi muzykow siedzacych w roznych bajkach. dla przykladu jazzmani mowia,ze gral jazz,a sa metalowcy,ktorzy mowia,ze bez Hendrixa metalu by nie bylo. no blues sam z siebie slychac w jego muzyce:) ktos nawet powiedzial,ze na gitarze od czasow Hendrixa juz nic nowego nie da sie wymyslic. nie znam sie az tak na gitarze,ale mowil to znany gitarzysta (nie pamietam kto,bo dawno temu to przeczytalem). a to tylko kilka przykladow z opiniamii na temat jego muzyki, umiejetnosci itp. ta muzyka jest tak obszerna,ze nie mozna wsadzic jej do jakijs szufladki,poza jedna- Hendrix. bardzo lubie tez jego interpetacje dylanowskiego "all along the watchtower"- to jak akcentuje gitara w odpowiednich momentach, te wszystkie tla...

a te sprzezenia to rewelka. mam dvd - taka prekrojowka z koncertow. uwielbiam. na dodatek gral na celowo niedostrojonej gitarze. sa i w Polandzie muzycy,ktorzy takie patenty stosuja