Pet pisze:
Szlagiery: „She Rides”, „Moher”
Ten drugi dla babć od ojca Rydzyka
Czas coś napisać, by temat nie zdechł.... miałem o Faith No More. ale polecę alfabetycznie:
Danzig ***1/2
Miłe złego początki.... Danzig rzeczywiście elvisomorissonoblacksabbathuje. Startuje z nową grupą, i tworzy całkiem niezłą płytę... Nie oceniam jej tak wysoko jak Pet, dziś nudzi mnie ona raczej, sprawia wrażenie bardzo jednorodnej. Ale ten wokal, choć też jeszcze niewykształcony i image chłopaków a la hiszpańscy kulturyści transwestyci to jest to, co najlepiej chyba pamiętam z końcówki lat osiemdziesiątych
Jak powiedziałem płyta średnia, ale dość dużo dobrych kawałków - Twist Of Cain, She Rides, Mother (kandydat na numer z najprostszym riffem świata) oraz End Of Time.... Niezły początek, ale...
Danzig II: Lucifuge *****(+*)
To już arcydzieło pełną gębą. To czysty geniusz zaklęty w winyl. Genialna płyta, którą otwierają trzy połączone w jegen kawałki: Long Way Back From Hell (ten wokaal), Snakes Of Christ (ta gitara) i Killer Wolf (ten blues). Jest zupełnie niemonotonnie tym razem, piękna melodie sypią się jak z rękawa..... I wszystkie utwory mi się z tego albumu bardzo podobają do dziś, a to się naprawdę rzadko zdarza. Kawałki są w sumie proste, ale piekielnie poruszające od jazd na ostro (Pain In The World) po ballady (Blood And Tears) i bluesa (Killer Wolf, The One). Jest w sumie dość eklektycznie, ale całość świetnie się broni i trzyma kupy. I za Petem powtórzę - TEGO TRZEBA POSŁUCHAĆ. EKSTRAKLASA.
How The Gods Kill ***
Płyta gorsza od poprzedniczki, ale lepsza jak dla mnie od debiutu, bardziej mroczna i trudniej przyswajalna, choć to w sumie ten sam stary zły Danzig.... Otwierający ją "Godless" to jeden z ulubieńszych moich numerów pana Glenna, ostro i szorstko. Fajne "How The Gods Kill", bardzo dobry "Dirty Black Summer" plus jako bonus "Sistinas" - i mogłaby być z tego świetna EPka. A tak jest trochę przeciętniactwa powrzucanego tu i tam i mamy płytę, która jest dla mnie odrobinę nużąca i raczej rzadko jej słucham.
Thrall-Demonsweatlive EP **
Szkoda gadać. It's Coming Down, całkiem ładne i elvisowskie bodajże "Trouble" plus kilka całkiem fajnych numerów live - ni to live ni to EPka ni to płyta. Rzadko do tego wracam, to zwykły wypełniacz międzypłytowy....
Danzig 4 *****(+*)
Och! Ach! A mnie się zdawało, że to se ne vrati - a tu proszę następna GENIALNA płyta!!! Il tu świetnych kawałków (szeptane Cantspeak, wyjące Going Down To Die, ostre Until You Call On The Dark, piekielnie melodyjny Stalker Song i cichy i spokojny Let It Be Captured) Znów jest bardzo melodyjnie, znów jest różnorodnie i znów płyta się broni jako całość....ba, nawet nie musi się bronić, ona atakuje.
Zdecydowanie polecam...W ogóle lepiej wybierać "parzyste" płyty Danziga.... są lepsze!
c.d.n., bo teraz spać już czas, ale jeszcze o Glennie napiszę conieco...
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
