Ultima Thule

Isobel nie fałszowała

Gira jest fanem Góreckiego i to co grają teraz, ten metafizyczny noise-drone, trochę brzmi jak współczesna muzyka poważna.

myślę o Azbeście

myślałem jeszcze o Azbim

rajza napisał:
Isobel nie fałszowała


No nie wiem, może nie bardzo

Myślałeś o mnie częściej niż się myłeś?

Było różnorodnie, towarzysko i wg mnie znakomicie.

No to wg ciężaru.
Pogodno. Studyjnego dorobku nie znam. Tylko rekomendacje. Napalałem się nieziemsko, no i nie zawiodłem się. Zwierzęta sceniczne, które pokazują, jak powinien wyglądać rock'n'roll na scenie. Dobry kontakt z publicznością, fajny repertuar, który fragmentami był tylko bazą do improwizowanych wypadów muzycznych, doskonały cover George Miachaela. Mam nadzieję, że w najbliższej przyszłości wybiorę się na koncert klubowy. A po wypłacie kupię ich ostatni album.

Komety. Również czekałem. Tym razem repertuar miałem opanowany. Mieli tylko pół godziny, ale tak rozkręcili publikę, że byli jednym z nielicznych zespołów, który bisował. Moim zdaniem całkiem zasłużenie. Teraz chcę ich widzieć bardziej kameralnie.

Pink Freud. Tych widziałem już na żywca, znam też repertuar. Ostatni koncert w krakowskiej Alchemii był długą wyprawą w klimatyczną podróż. Na Offie zagrali czadowo. Niesamowite, jak ten koncert różnił się od tego, co ostatnio widziałem. Jakościowo jednak mistrzostwo. Za każdym razem.

Low Frequency In Stereo. Odkrycie. Świeżo, swobodnie, po kilku kawałkach wyrywało zęby. Teraz czeka mnie starcie z repertuarem studyjnym. Oczekuję sporo.

OSTR. Totalne zaskoczenie. Żywy zespół w podkładzie. To robiło wrażenie. Gdyby jeszcze tylko gitarzysta posłuchał troszkę Hendrixa... Nic nie zmienia jednak faktu, że było czadowo.

Dezerter. Mój pierwszy raz. Krótko i na temat. Są już 25 lat na scenie, a nadal potrafią rozgrzać publikę. Szacunek.

Ścianka. Czwarty koncert. Bardzo dobry, ale spory niedosyt pozostał. Widziałem ich ostatnio w marcu lub kwietniu. Repertuar był podobny, ale chyba bardziej ogniście podany. W czasie ich koncertu padał deszcz, który razem ze znakomitymi światłami sprawiał, że momentami byliśmy w samym centrum kosmosu.

Człowiek Widmo. Syntetic. To co stało się drugiego dnia na Scenie Machiny musiało zadziałać na każdego. I nie ma znaczenia, czy było to działanie pozytywne czy negatywne. Mnie sponiewierało. Koleś robi szoł na miarę Koc'a czy Zespołu Filmowego Skurcz. Szacunek.

Kapela ze wsi Warszawa. Robią niezły szoł. Wyrwali prawie całą publikę. Repertuar znałem, ale muszę stwierdzić, że koncertowe wykonania lepsze. Dałem tylko troszkę ciała, bo jednak w czasie występu bardziej oddawałem się rozmowie niż słuchaniu.

100nka. Niestety, jak przedmówcy, załapałem się tylko na ostatni kawałek. I sprawił on, że kupiłem płytę. W ich twórczości czuć troszkę ech ProjeKct One. Nie wiem, czy sam sobie to uroiłem, czy po prostu improwizowana muzyka z gitarą w takim składzie tak mi się kojarzy... Są wielcy.

Kobiety. Zagrali na scenie leśnej. I z każdym dźwiękiem zdobywali moje serce. Sama końcówka utwierdzała mnie w tym, że to zespół sporego formatu. Podsumowując: Kobiety są świetne.

Hatifnats. Bardzo ładne smutne granie. Samo południe. Wydaje mi się, że gdyby ktokolwiek z przedmówców słyszał ów zespół, zareagował by na niego co najmniej śmiechem. Mnie taka mieszanka Interpola, Joy Division i tego typu klimatów spodobała się bardzo. Jest jeszcze coś, ale o tym sza!

Tymon. Bardzo fajny. I tylko fajny. Repertuar niezły, ale czasem brakowało ikry. Tak przynajmniej było na początku. A przed Tymonem Buzek. W trakcie też. "Ku rva o co chodzi?"

Nosowska. Ciekawy występ. Szkoda, że bardzo stateczny. Ujął mnie bis. Nawet mocniej, niż się spodziewałem. Szału nie było, ale zwięczenie niezłe.
Bassisters Orchestra. Zaczeło się od mięsa. Ale po chwili zostały tylko kości. A szkoda....

Electralane. Przyjemnie melodyjnie, ale byłem już bardzo mocno zmęczony...

Lao Che. Średnio. Może dlatego, że byłem daleko od sceny? Może dlatego, że było jasno? Szkoda, bo wydaje mi się, że stać ich na więcej.

Starzy SIngers, którzy zauroczyli mnie patentem z zaciętą płytą. To byłby dobry koncert, gdybym nie poszedł na piwo... Głupiec ze mnie.



Dick4Dick. Drugi raz na żywo. Wizualnie super. Muzycznie troszkę gorzej. Swego czasu widziałem ich w klubie. Tam także było ciekawie, ale czuję, że oni na wielkie sceny są stworzeni.

Piano Magic. Architecture In Helsinki. Dobry podkład pod piwo.

CKOD. Słuchałem z ogródka piwnego. To dobry zespół. Ale wisi nad nim coś, co odpycha.

I Like Trains. Może i nadzieja... Było po prostu nudno.

A sam festiwal? Nie mogę napisać o nim złego słowa. Wydaje mi się, że w przyszłym roku też będę. No, chyba, że zdechnę...

No i minęło już trochę czasu od występu Armii na Off Festivalu.

Koniec pierwszego dnia, scena leśna, okolice 1.30. Zaczyna robić się zimno. Cały dzień mówiłem wszystkim znajomym, że zespół nie zagra w całości nowej płyty. "Proces"? No co Wy! Wiem z pewnego źródła, że będą szlagiery. Zespół wchodzi na scenę i trach: "Opowieść zimowa". "Aguirre". W głębi sceny wyświetlane fragmenty z filmu. Czuć moc. Słyszalność dobra, choć czuję, że jestem za blisko, żeby rozkoszować się selektywnością. Jako trzecie poleciały "Popioły". Podczas solówki Budzy podbiega do wzmacniacza Pawła i podstawia mikrofon. Uffff...... Po fragmencie z "Triodante" wskakuje na scenę "Zły porucznik". Jest wściekły i szalony. Czuję, że drzewa się rozstępują. Ale ciekawe co będzie dalej. Przecież nie zagrają całego "Procesu". A dalej była tytułowa kompozycja z tej płyty. No dobra. Ale żeby potem jeszcze "Statek burz" i "Katedra"? Nie no... To są jakieś jaja!! Publika nieliczna. Może 200 osób? Może nawet mniej... Ale wszyscy stoją, wszyscy chłoną. Ja chłonę. Płyta płynie w całości. Bez bonusa. Zespół znika ze sceny. Nie będzie bisu. Nie ma potrzeby. Po co...

"Proces" przelatywał paragraf po paragrafie. Wśród drzew, z luną w pełni w tle. Chłód coraz większy, godzille chodzą po scenie, zespół snuje swoją opowieść. "Ty głupcze, ty głupcze" i latarką w publikę, latarką w zespół. Budzy w świetnej formie scenicznej. Nawet nie spodziewałem się, że nowy album tak może uskrzydlić zespół.

Ciekawe, jak to wszystko wygląda w klubie. Bo na świeżym powietrzu moi drodzy, to sam miód był!

Off Festival. Dzień drugi. Scena leśna. 1.45. Może później. Ma grać Miłość. Tylko to podtrzymywało mnie na nogach. A potem, żeby tylko dotrwać do pociągu o piątej...
Muniek Staszczyk śpiewał kiedyś z T.Love kawałek "To nie jest miłość". Taki tytuł powinna mieć również recenzja tego, co się w Mysłowicach wydarzyło. Z oryginalnego składu na scenie pojawili się Możdżer i Tymański. Dziwne... Początkowo mowa była o tym, że będzie Sikała. Nieobecność Trzaski nie dziwiła. Od dawna mówił, że nie weźmie w tym udziału.
A więc Możdżer i Tymański oraz Staruszkiewicz (perkusja) i Wojtczak, Gralak, Korecki (saxofony). Matematycznie wygląda to tak:
Tymański Yass Ensemble (Tymański na kontrabasie, a nie na gitarze) + Możdżer - Mazolewski.
Repertuar. Nie wyłowiłem nic Miłości. Koledzy mówili, że sporo było "Free Tibet" wspomnianego Ensambla. Po przesłuchaniu płyty również i ja się w tym utwierdziłem.

Jednym słowem było to oszustwo. Informator mówił inaczej, Tymański też przedstawił zespół jako Miłość. Gdyby tylko nie mijać się z prawdą, twierdziłbym, że występ był na dobrym poziomie. Ale te nadzieje, tego nie można przeskoczyć. Tym bardziej, że mieliśmy mieć styczność z legendą. Znów wyszło inaczej. Po tym wszystkim zostawiłbym ten szyld w spokoju.