Ultima Thule

Kiedyś dawno temu w wątkach panka, a konkretnie w podsumowaniu roku 1995 miało miejsce takowe dziwne zdarzenie:


Cóż to za płyta DNA, powie ktoś.
Gdybym miał odpowiadać na to pytanie, musiałbym założyć wątek w ocenarium, ale to nie czas.

Czas jest natomiast taki, że mija ponad 20 lat od tamtego roku, kończy się 31 lipca i należy przedstawić szanownemu gronu utwór... fakt, dość dziwny. By nie rzec: bardzo dziwny. Wręcz straszliwy! Do tego nagrany niemal z kieszeni i mikrofon nie wytrzymywał czasem napięcia. Historia jego powstania częściowo ujawniona jest w opisie pod klipem. Historia zespołu przedstawiona jest w opisie pod innym klipem, ale pozostawiam to póki co bardziej dociekliwym.

Teraz tylko tyle: słyszeliście być może o tym, że w Powstaniu walczył Murzyn. Podobno tylko ten jeden. August Agbola O'Brown. Pseudonim Ali. Pod klipem można i o nim przeczytać i to sporo. Był nigeryjskim jazzmanem i mam szczerą nadzieję, że spodobałby mu się ten utwór a może nawet go rozbawił albo przyprawił o ekstazę nerwową!!



Dedykujemy mu go:
Sergeant - voc
Kruczek (a.k.a Dave) - dr
KTWSG - gitary różne okazjonalne
Crazy - fl
The D.N.Acid rock


"31 July 1944. Dedicated to August Agbola O'Brown"

_________________
ćrąży we mnie zła krew

POTĘGA!

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Super! Słychać wpływy krautrocka, psychodelii, afrobeatu, doprawione szczyptą free jazzu .

PS, Czy to "nasz" Dave na garach? Kawał pałkera .

_________________
Mam w sobie dzikość żółtej pantery...

Ale fajnie Słuchałeś wszystkich kawałków? Co Ci się najbardziej podoba?



Podobno w niektórych numerach tak

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Szczerze mówiąc to tylko tego jednego, zalinkowanego przez Crazy'ego. Gdzieś można posłuchać innych?

PS. W grze perkusisty dostrzegam wpływy Dietera Serfasa (pierwszy pałker Amon Duul II) .

_________________
Mam w sobie dzikość żółtej pantery...

Jak klikniesz w nazwę kanału, to znajdziesz wszystkie pozostałe kawałki.

https://www.youtube.com/channel/UCNyp1V1k5mrocRCSqI9_Bzw Polecam

Bardzo jestem ciekaw Twoich opinii na ich temat.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

OK . Postaram się wieczorem posłuchać, bo w pracy YT mam zablokowany.

_________________
Mam w sobie dzikość żółtej pantery...

Straszliwy, fakt

_________________
Muzyka jest szklanym domem na zboczu gdzie lecą kamienie, toczą się kamienie. I przetaczają się kamienie, lecz każda szyba pozostaje cała

Coraz więcej kawałków się pojawia

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

To fajnie .
Trzeba pochwalić zespół za konsekwencję. To ważne - bo weźmy za przykład takie The Beatles (niszowy zespół, ale może ktoś słyszał), nagrali płytę, taką z białą okładką, mnóstwo utworów od Sasa do lasa. Jakby nie wiedzieli, w którą stronę pójść. Nic dziwnego, że dość szybko zakończyli działalność .
Tu trzeba pochwalić muzyków za nieskrępowaną niczym wyobraźnię i swobodę. O ile kawałku poświęconym Augustowi Agboli O'Brownowi, na pierwszy plan wysuwa się Crazy ze swoimi szalonymi, ekspresyjnymi, aczkolwiek niepozbawionymi pewnego surowego liryzmu improwizacjami na flecie, to w innych utworach również pozostali muzycy pokazują na co ich stać.
Czuję, że grupa dopiero się rozkręca .

_________________
Mam w sobie dzikość żółtej pantery...

Najpierw słuchałam sobie dzisiaj D.N.A., potem na trochę włączyłam Pink Floyd i w pewnym momencie nie byłam już pewna, któgo zespołu słucham!

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

no właśnie miałem powiedzieć, żeby anastazja się nie przerażała, że takie straszliwe - nie jesteśmy tacy znowu groźni... ot np. taki postflojdowski Heart of the Sun rozgrywa się gdzieś w kosmosie między gwiazdami i chyba nawet jest całkiem ładny

albo - Ty bowiem raczej wolisz Doors, niż Floyd, nie? - zainspirowany chyba raczej Morisonem Waiting Room - letko transowe, ale uszu nie powinno zniszczyć.

W nagrywaniu Waiting Roomu najprawdopodobniej nie wziąłem udziału, ponieważ chyba zbierałem się wtedy do spania (wszelako nie jesteśmy pewni). Tu line-up najprawdopodobniej przedstawił się następująco:

KTSWG - bass & voc
Sergeant - dr
Kruczek - kbds

"Heart of the Sun" też trzyosobowy, ale znów w innym układzie:

KTWSG - bass
Sergeant - git
Crazy - kbds


Bardzo jesteś miły, ale w tym numerze ekscesy wokalistyczne Sierżanta pozostawiają w tyle WSZYSTKO


no i gdyby ktoś chciał jeszcze na tym tle przeżyć wstrząs, to sugeruję zapoznać się z wersją Lullaby for Rosemary's Baby Właśnie wysłuchałem po raz pierwszy i yyyyyyy........ zdaje się, że obsługuję tam keyboard, jednakowóż nigdy wcześniej tego nie słyszałem

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Hehe, ale ja akurat słuchałam nie tych ładnych Pink Floydów, tylko takich bardziej odjechanych i skojarzyli mi się z D.N.A też nieco bardziej odjechanym, choć jeszcze nie najbardziej.

A Anastazji, jeśli chce poznać prawdziwe znaczenie słowa 'straszliwy', polecam Japońskiego!



A w ogóle, to chciałam powiedzieć, że ten zespół działa na mnie bardzo inspirująco...

Mam jednak produkcyjne wątpliwości odnośnie Japońskiego... muszę pogadać z producentem, lecz wyjechał


na mnie też, np. wczoraj zadziałał tak, że córkom swoim zaprezentowałem komedową kołysankę z Rosemary's Baby, bo jakoś jej dotąd nie miały okazji poznać. jednakże nadal nie mogę się otrząsnąć po Sierżancie Patonie

_________________
ćrąży we mnie zła krew