może nie zdajecie sobie sprawy, jak bardzo różna jest wizja papieża w Polsce a na zachodzie
nie raz tego doświadczyłem, więc się podzielę, bo jest to niby oczywiste, ale swoim rozmiarem zaskakujące
U nas też bywa różnie - ale generalna prawidłowość jest taka, że czy kto papieża lubi czy nie, jest on uważany i oceniany jako
przywódca religijny, jako ktoś w rodzaju guru, jako jakaś tam ikona o znaczeniu moralnym. Niektórzy twierdzą, że jest starym dziadem i powinien iść na emeryturę, ale nawet wtedy jest on traktowany jakoś bardziej indywidualnie, jako
osobowość.
Myślałem, że wszyscy tak mają.
Ale jakiś czas temu przekonałem się z całą dobitnością, że na zachodzie jest on powszechnie odbierany jako
przywódca POLITYCZNY.Watykan jest traktowany jako byt polityczny, jako państwo, i Jan Paweł II jest wobec tego oceniany według tych samych kryteriów, co Bush, Schroeder czy sułtan Brunei. Nie jako człowiek, lecz jako
polityk.
Czy rozumiecie konsekwencje takiego widzenia?
Podam konkretny przykład. W Kościele katolickim, uznaje się Jana Pawła II za papieża ekumenizmu, który poszedł dalej niż ktokolwiek w dialogu z innymi religiami, kulturami itd. Protestanci przeważnie są już znacznie mniej entuzjastycznie do tego nastawieni, mówią, że może i poszedł w ich kierunku, ale nie za daleko i nadal chce sobie wszystkich podporządkować.
Natomiast widzenie świeckie (Watykan = państwo) będzie w takim razie uważać papieża za kompletną konserwę, bo co ich obchodzi, że poszedł dalej niż poprzednicy, kiedy i tak Kościół nadal jest daleko w tyle za "postępem".
zresztą może niepotrzebnie przerysowuję
Chodzi w gruncie rzeczy o to, że my patrzymy na papieża przez pryzmat religii. Jako w pewnym sensie obrońcę czystości wiary. Uznajemy - w takim czy innym stopniu - że nie może on sobie pozwolić na totalne rozprężenie, odrzucenie wypracowanych przez stulecia form działania, dogmatów itd. Możemy porównywać go z dawniejszymi papieżami i widzieć jego większą otwartość na świat.
Osoby patrzące z perspektywy świeckiej jednak porównuja go z innymi przywódcami politycznymi a "przepisy" Watykanu porównuja z prawami obowiązującymi w innych krajach. W takiej konfrontacji nieuniknione jest widzenie Kościoła katolickiego jako zacofanego.
I jest to nie tyle błędny wniosek (bo z ich punktu widzenia jest ono wręcz prawdziwy), ile błędna i wiodąca na takie manowce jest perspektywa oceniania Kościoła jako bytu państwowego a nie religijnego.
W takiej też perspektywie papież staje się niczym innym jak właśnie "logiem" państwa, które jest trochę coś nie tego.
I podejrzewam, że w taki też sposób odebrała go Sinead i dlatego go podarła. Nie dlatego, że konkretnie jej podpadł papież Wojtyła, tylko - jak pisał Boskey - że nie podobało jej się, że kościół robi tak czy siak (np. nie reaguje na aferę pedofilską, co jak dobrze wiemy, zdarzało się nieraz) i zaatakowała państwo Watykan poprzez jego przywódcę. Coś jak palenie kukły Busha na bliskim wschodzie. Czy ktoś tam się zastanawia nad tym, jaki jest Bush jako osoba albo czy palą jego kukły, bo jest głupawy? -- nie, robią to, ponieważ reprezentuje pewne DZIAŁANIA, którym oni się sprzeciwiają.
Tak jak Sinead widocznie (jeżeli Boskey dobrze podał genezę) sprzeciwiała się jakiemus tam syfowi, który zrodził się w Kościele katolickim.
I w tym sensie myślę, Erkeju, że nie dostrzegłeś ukrytego znaczenia
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Chyba akcja z papiezem dlugo bedzie nie zrozumiana i przypominana... A to bardzo uduchowiona kobitka...
) profanujący karykaturę Busha to co innego, bo to ktoś, kto odróżnia Busha od Kerry'ego (zwłaszcza Amerykanin w ten sposób przecież nie manifestuje wrogości do swojej ojczyzny).
