1. One * * * * * *
sentyment sentymentem, ale część balladowa (zwłaszcza partie gitary!) podoba mi się bez porównania najbardziej ze wszystkich ballad Metaliki, część czadowa jest najbardziej czadowa ze wszystkich czadów Metaliki, a przejście od jednej do drugiej części jest tak płynne, jak tylko to możliwe.
2. To Live Is To Die * * * * *
3. Call of Ktulu * * * * *
mogłyby być egzekwo, ale z niezrozumiałych dla mnie powodów To Live jest zwykle pomijane na listach (ale widziałem u Ciebie, Monika
), a oba są dla mnie utworami doskonałymi w równym stopniu; rozbudowana struktura idealnie wykorzystująca możliwości i konieczności stwarzane przez formę instrumentalną oraz umiejętne stopniowanie nastroju usprawiedliwiają długość tych utworów, minimalna przewaga To Live może się brać z sola gitarowego, dla mnie najlepszego w Metalice ever.
4. For Whom The Bell Tolls * * * * *
czasem jest na drugim, ale muszę mieć nastrój na takie tu-tu-tu-tuu, a powyższe instrumentale podobają mi się zawsze w równym stopniu.
5. Master of Puppets * * * * *
riff to akurat taki sobie, ale linia wokalu rewelacyjna w każdym miejscu - porywająca zwrotka, przeszywający refren, galopujące
master of puppets pulling the strings..., no i wolna część środkowa!!!
6. St Anger * * * * *
świetna kompozycja, zwłaszcza fragment
feel my world shake.. like an earthquake.. urzeka mnie harmonicznością, do tego fragment
angerowy z takim gniewem, że jasny gwint!! najmniej lubię sam wolny refren, ale z drugiej strony bezcenne są przejścia z niego do czadów.
7. And Justice For All * * * * *
uwielbiam wstęp, ale też i refren, a do tego dość nieogarnialny, ale jednak bezbłędny rytm!
8. Creeping Death * * * * * -
jednak piątka, bo fragment
die! by my hand, I creep across the land dodaje temu utworowi jakiejś głębi, jakby drugi wymiar, którego mogłoby bez tego zabraknąć, mimo że to czy aby li nie najbardziej chwytliwy riff w historii tego zespołu?
9. Battery * * * * 1/2
ostatnio mi z głowy nie chce wyjść intro do tego utworu, więc jednak awans - intro owe jest przepiękne, a dalej w zasadzie nie gorzej, choć mimo wszystko trochę zbyt monotonnie prosto... choć mimo wszystko ta prostota ma duże atuty!
10. Eye of the Beholder * * * * 1/2
bardzo ciężkie, ale coś poruszającego udało się zawrzeć w tym utworze, jakąś złość, ale jakby zbolałą? i znowu jakieś łamańce rytmiczne najwyższej próby!
pozdro dla Frantika i płyty Garage Inc.
antypozdro dla Sanitarium, utworu na trzy gwiazdki, na który nie rozumiem czemu głosują tu liczni fani (dla mnie jest to bardzo daleko za Fade to Black, które niestety się nawet nie zmieściło w 10)
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
