Brian Head Welch -
Save me from myself
Płyta, która mną poruszyła - i nie chodzi tu bynajmniej tylko i wyłącznie o świadectwo nawrócenia człowieka - bo to nie ma chyba największego znaczenia, jeśli chodzi o zawartość płyty (a może i ma - bo przecież ta płyta jest poświęcona w dużej mierze walce duchowej - i przesłaniu nadziei). Odejście gitarzysty Korn z zespołu - u szczytu kariery - było bardzo mocnym ciosem wobec bandu - który w moim odczuciu - nie otrząsną się jeszcze po stracie Heada,,, Jednak powstała płyta - będąca pewną syntezą dźwięków - za którym tęskniłem od bardzo dawna - które w muzyce rockowej są ciągle obecne - ale do tej pory nie działały w taki sposób na mój układ czucia emocjonalnego,,,
Ta płyta ma ewidentnie dwie strony (podział kasetowy??) - ewentualnie części,,,
pierwsza część - to jakby "typowy" Korn - mniej melodii, dziwne - nieprzewidywalne wstawki gitarowe, Brian próbujący śpiewać w konwencji
kornowej (na szczęście bez tych wysoko-tonacyjnych eksperymentów wokalnych jak Jonathan - których tak w Kornie nigdy nie lubiłem). Do tej
"kornowej" części płyty zaliczyłbym pierwsze pięć utworów - z których na czołówkę wyłania się "Flush" - który również został wybrany jako singiel promujący płytę. Utwór ten opowiada o uzależnieniu od methamfetaminy - i w klipie obrazowo pokazane jest doświadczenie Briana - to do czego był zdolny aby zdobyć narkotyki,,, Po tym, jak klip miał premierę - w USA zaczęto wycofywać płyty Head'a z niektórych księgarni (chyba "chrześcijańskich"),,, może to i lepiej?? przypomina mi to jedną z akcji kdm'u, ale mniejsza z tym,,, teledysk jest bardzo dosłowny, dlatego ostrzegam - że niektóre sceny mogą zbyt wrażliwe oczy zniechęcić - ale to co jest najważniejsze - to pewne przesłanie - PRAWDA - którą niesie ten utwór,,, najlepiej niech każdy sam ją odkryje i wyrobi sobie własne zdanie:
TELEDYSK do FLUSH
Druga część płyty zaczyna się od tytułowego "Save me from myself" - i opowiada o walce duchowej,,, bardzo trudnej - bo z samym sobą,,, W tej drugiej części, płyta jest bardziej chwytliwa, melodyjna, łatwiej wpada w ucho - choć nie w taki sposób - aby od razu z niego wypaść - a to jest nie lada sztuka,,, obniżone strojenia gitar, niski wokal - ale i (znowu to napiszę, ale na tej płycie ma to znaczenie) bardzo melodyjny,,, Kolejne trzy utwory to dla mnie najlepsza część płyty: "Die Religion Die" - utwór pokazujący, że chrześcijaństwo nie jest religią
ale raczej życiem (może to taka moja nadinterpretacja), "Adonai" (
Make your escape from lie - with Adonai!!! niesamowity utwór) i Money (
Your god is money,So bow down to it! You act so funny, Just look at yourself! You've lost your family, Your friends all use you, You can't buy happiness, So get down on your knees - daje do myślenia),,, W ostatnim utworze pojawia się jakiś damski chórek, na początku jakieś smyczki - całkiem fajna kompozycja zamykająca płytę - która ma dosyć podniosły charakter, ale całkowicie pasuje do płyty,,,
Co do wokalu,,, to właściwie debiut wokalny Briana - w Kornie to on się za dużo wokalnie nie udzielał,,, w moim odczuciu wokal jest świetny - kiedy trzeba - jest ogień, w innych miejscach jest melodia, jest głębia - jest to coś! Ale nie zmienia to faktu - że to jednak gitarowa płyta,,, chętnie zobaczył bym występ na żywo,,, póki co czekam na premierę płyty w tej części świata,,, dlaczego tego nikt nie wydaje w Polsce???
Płyta niesie duży ładunek nadziei - warto jej posłuchać - dla mnie to naprawdę muzyka - która daje dużą radość, ale i coś więcej,,,
******
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Kolega "Miki" obsługujący magnetofon długo i namiętnie ku zgorszeniu bawiącej się młodzieży płci żeńskiej i jej dezaprobaty serwował kawałek, w którym słowo dyskoteka rymuje się ze słowem powszechnie uważanym za wulgarne... A nas młodocianych wyrostków bardzo to rajcowało..... 
). Bardzo fajne rockowe granie. Mocno niedocenione.
