Pietruszka pisze:
Witek, a jak Twoje odczucia? Bardzo mnie one ciekawią.
Były one rozliczne, bo jak pierwszy raz byłem w Kongresowej, tak też na Dead Can Dance.
Koncert mi się podobał. Czułem, że mam do czynienia z wykonawcą dużego formatu i były momenty, że rzeczywiście można było odlecieć. Zwłaszcza gdy zamknąłeś oczy. Wyobraźnia zaczynała działać.
Ale też miałem zastrzeżenia - podobne do tych tu omawianych. Mi ta warstwa rytmiczna, kojarzyła się z jakimś trip - hopem i nie bardzo pasowała. Ten charakterystyczny mocny dół nie tyle wciągał mnie, co uwierał, a może nawet wypychał. No i ocena jakości dźwięku z mojego punktu widzenia też nie była dobra: czy za mało selektywności, przestrzeni, głębi między dźwiękami - czy może to, że niektóre rzeczy za głośno? Wizualnie też nie bardzo, i mówię nie tylko o
KoT pisze:
scenografii w postaci lampek świątecznych typu led
.
Nie znam ostatniej płyty, więc dla mnie zdecydowana większość numerów była nowa. Ale zauważyłem, że niektóre budziły żywą reakcję publiczności - i ja też nie potraktowałbym ich tak jak Adrian. Zaskoczył mnie Brendan, bo myślałem, że on jest takim wokalistą... no wybaczcie, studyjnym - nie dostrzegłem wcześniej niektórych walorów jego głosu, a tu okazało się, że ma moc! No i Lisa - chyba nie byłem wcześniej na koncercie, na którym wokaliści prezentowaliby taki kunszt. Szkoda trochę, że zagłuszały ich te pół - syntetyczne brzmienia. Ale i tak jak przechodziła w te szamańskie barwy i rejestry, to można się było wytraszyć.
A sama Kongresowa to zło - nie polubiłem jej, choć robi wrażenie. Wpuściłbym tam Swans, może wreszcie zawaliło by się to wszystko
.
Miło było spotkać forumową ekipę!
I fajnie, bo pierwszy raz była okazja by porozmawiać trochę z KoTem (i kolegą)
.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
mój bootleg
Jest to zachowanie całkowicie przedziwne i kompletnie niezrozumiałe. Wszystko to przy bardzo dobrej ,żeby nie powiedzieć wyśmienitej dyspozycji wokalnej Lisy i Brendana!! 
