Gero pisze:
Crawling King Snake świetny?
dla mnie absolutnie. kiedyś juz o tym rozmawialiśmy - wchodzi tu w grę różnica w postrzeganiu bluesów w ogóle, ale nie tylko. Back Door Man to klasyczny blues, też Dixon zresztą, ale jak napisałem, bez jaj. King Snake natomiast ma niesamowitego nerwa, te instrumentalne partie na przykład - szarpana, dramatyczna gitara, idealnie dopasowana do tego perkusja... dla mnie pięć gwiazdek.
Gero pisze:
Mr. Kite jest jednym ze słabszych numerów na nie najlepszej płycie Beatlesów
ja bym powiedział tak - Mr Kite reprezentuje to, dlaczego z tą płytą coś jest trochę nie tak - przerost formy nad treścią, nadmiar efektów, ALE reprezentuje to tak doskonale, że jest w tym rodzaju wręcz idealny. Jest w nim nieposkromiona fantazja i wena w zastosowaniu tychże sztuczek. Powiedzmy, że to tak jak z Terminatorem 2: z jednej strony jest nby przykładem tego, jak efekty specjalne biora górę nad treścią filmu, ale jednak w tym przypadku jest to tak udane, że aż świetne
Gero pisze:
co do the End - dla mnie lepiej by było gdyby pozostał taki jakim był na początku - czyli pierwszy i ostatni temat bez tego całego środka, który DLA MNIE, powtarzam, DLA MNIE jest tylko pijacką i powierzchowną wycieczką w obrzeża podświadomości i mitologii. Dla mnie Jim Morrison jest słabym poetą
dla mnie również jest on slabym poetą. moja apologia Endu nie opierałaby się w ŻADNYM stopniu na tekście - podoba mi się owszem bardzo sposób, w jaki on te słowa deklamuje, emocje w jego głosie, histeria, obłęd i tak, wchodzenie w coś, co jest niewyrażalne - ale to nie słowa o tym decydują. Gdyby śpiewał tam dowolne sylaby wydaje mi się, że DLA MNIE niczego by to nie zmieniło. Dla mnie oni tam wchodzą w niewyrażalne dźwiękami, może emocjami, nie "poezją".
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
.
.
Również z Pocałunku