Poniedziałkowy koncert Dropkick Murphys bardzo mi się podobał. Ja nie jestem ani trochę znawcą tego zespołu a z jedynej płyty, jaką mam, niczego nie zagrali - a mimo wszystko zespołowi udało się każdemu utworowi nadać charakter tak, żeby taki słuchacz jak ja go wyczuł, a zagrali wszystko z takim zaangażowaniem, że bez trudu im uwierzyłem, że każda z tych piosenek była czymś szczególnym, choć jak znam życie, to z płyty połowa wydawałaby mi się nudnawa. Niesamowita energia sceniczna, świetne tempo, nie dość, że muzyka szybka, biegnąca wręcz, to jeszcze między utworami niemal bez przerw.
Niby nagłośnienie bez szału, jednak było na tyle dobre, że spokojnie dało się wysłuchać te wszystkie fleciki, akordeony, banja i dudy, i nadawały charakter. Nie najlepiej widziałem scenę, nie wiem, jak wyglądają muzycy zespołu, więc nawet nie połapałem się, że wchodzili goście z suportujących ekip, ale to bardzo fajny pomysł i w ogóle zdaje się, że impreza była udana całościowo, bo chyba wszystkie supporty nieprzypadkowe i jakoś tam interesujące (domniemuję po doniesieniach). Wydawało mi się też, że sporo krążyli między instrumentami niektórzy, co oczywiście bardzo mi się podobało
Best moment dla mnie - Johnny I Hardly Knew Ya, zdzierałem gardło krzycząc haruuu haruuu czy jak to tam leci
Ale też porwało do pogoni za Mickiem Jonesem i ukradzionym przez niego puddingiem, świetne Rose Tattoo po krótkiej przerwie (setlista mówi, że to początek bisów), bardzo dobry i Boston na zakończenie setu podstawowego, i Kiss Me I'm Shitfaced na zakończenie ogólne, i po drodze sporo zupełnie nieznanych mi piosenek, które bardzo mi się podobały.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
