Ultima Thule

Ja też tak zawsze to odbierałem - a tu okazuje się, że jest:
Czemu ciągle do mnie mówisz per "Ty, pedale"?
( http://www.kazik.pl/pl/dyskografia/utwor/227.html )




No właśnie - selekcji ozdobników też.

_________________
Była tu wczoraj premier Suchocka,
chyba przypadkiem przed wyborami

..noo! Ale w studio można posiedzieć ,zastanowić się nad tym ,co się nagrało.Czas na samo nagrywanie vokali też jest rozłożony w czasie,nie rozumiem,jak pewne sprawy mogły "przejść" na tej płycie...

He he, ja zawsze myślałem, że po TY występuje (w puszczy) " oraz przecinek.

No właśnie - wszyscy tak myslą. Ja też tak kiedyś myślałem. Od tej pory darzę ów mylny fragment szczególną sympatią.

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

"Pan Pancerny" - teledisko
Numero uno z ostatniej płyty, in maj opinion, bigaboo.

w mojej również, zaraz ściągnę... Teraz słucham sobie kradzionego koncertu z Malty w mp3, w sumie czemu nie...

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

niniejszym łamię obietnicę, że przed weekendem majowym wypowiem się obszerniej na temat songów Weilla/ Waitsa

Tym niemniej Melodie Weilla górą! Piosenki Waitsa dołem!
(w wykonaniu Kazika rzecz jasna)

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Nic dziwnego. Gdyby Kazimierz Staszewski, za którego twórczością nawiasem mówiąc niezbyt przepadam, użył tej formy poprawnie (tj. "per >>ty pedał<<"), to byłoby wiadomo, o co mu chodzi. Jak widać jednak, Kazimierzowi Staszewskiemu nie zależy na tym, by być dobrze rozumianym przez swoich słuchaczy.

nie zakminiłem

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Nie jesteś lansiarski

Poligono Industrial **+
Salon Recreativo *****

BÓM !

Ach! To do mnie? Przepraszam, że zwlekałem z odpowiedzią, ale rzadko zagądam do tego akurat wątku.
Jeśli dobrze zrozumiałem, o co Ci, Crazy, chodzi (acz pewność mieć trudno, jako że w użytej przez Ciebie odmianie polszczyzny poruszam się po omacku), to nie zrozumiałeś mojego przekazu. Zatem napiszę szczegółowiej: wyrażenia per używa się (jeżeli ktoś odczuwa potrzebę zastosowania tego makaronizmu, bo przecież wystarcza "przez" albo "na") z mianownikiem - "per >>Pan<<", "per >>ty<<" (choć w tym przypadku w istocie wołacz brzmi identycznie jak mianownik). W razie dalszych niejasności chętnie podejmę wątek.
Natomiast jeżelibym Twoją wątpliwość zrozumiał opacznie, to jest, jeżeli wiesz, o co mi chodziło poprzednio, przepraszam za nieco mentorski ton.

Na tym forum określa się to stwierdzeniem, że "włączył Ci się abp. Życiński".

Hahahaha


Erkeju!

Porównanie do Jego Eminencji bpa tarnowskiego... (zaraz, teraz zdaje się abpa lubelskiego) odczytuję jako nobilitację.
Choć gdzie, mi - prostemu błotowijowi - do biskupa...

Obiecane porównanie.

Melodie Kurta Weilla (zwane dalej Weillem) a Piosenki Toma Waitsa (zwane dalej Waitsem)

Ocena ogólna:

Weill * * * * 1/2 (płyta ŚWIETNA); best song: Krzesło łaski

Waits * * * - (płyta NIEZŁA ALE NIE DO KOŃCA); best song: Rybi puzon


Pet myślał w wątku Tamto-Owamto, że wszyscy wolą Waitsa. Czemu tak myślał? Bo mało ceni Weilla? Czy aż tak wysoko ceni Waitsa?
W moim przypadku zdecydowane wskazanie na Weilla wynika przede wszystkim z niskiej oceny Waitsa. Weilla zacząłem cenić bardzo wysoko nie tak dawno, długo raczej do mnie nie przemawiał - a jednak od zawsze nie miałbym wątpliwości, że wolę go.

Skupię się więc na zarzutach wobec wykonania Piosenek przez Kazika.

To jego wina. Kazika i jego głosu. Właśnie na tej płycie po raz pierwszy mi, wielkiemu entuzjaście jego wokalu, zdecydowanie nie spodobało się to, co usłyszałem. Kazik śpiewa tak, jakby wszystko było w nieco za niskiej tonacji, przez co jego śpiew nie ma miejsca, żeby się rozwinąć, jest jakby zapowietrzony, skutkiem tego - nieumiejętność ładnego ciągnięcia melodii. W wielu miejscach zupełnie nie są oddane przeróżne, u Waitsa przecież liczne, subtelności melodii. Stosunkowo najlepiej wypadają momenty melorecytacji jak "w brzuchu wieloryba".
W dodatku Kazik, mistrz interpretacji, nie jest jednak posiadaczem głosu o ładnej barwie, zawsze ratował się innymi zaletami; tutaj niestety ta barwa jest wręcz NIEładna.
Co jeszcze gorsze, Kazik - mistrz wyśpiewanej emocji! - tutaj śpiewa bez jaj, nie czuję w tym niemal żadnego zaangażowania.
Wiadomo, to nie sa jego piosenki - ale śpiewając Tatę albo Weilla też nie mógł być w pełni sobą, a jednak zdobywał się na wstrząsający niekiedy autentyzm, nawet jeżeli była to szczerość podmiotu lirycznego zupełnie nietożsamego z problemami samego Kazimierza S.
Niestety w Piosenkach Waitsa ten element jest dalece nieobecny.

Najlepszym momentem płyty są trzy środkowe piosenki: rytmiczne ostre W brzuchu wieloryba, Część której masz już dość, jedyny liryczny song, który pozostał liryczny, nie jak Innocent When You Dream, który brzmi jak na weselu po pijaku , i wreszcie Rybi puzon, jedyna piosenka, która tak w pełni mi się podoba.

O Weillu też moge kiedyś napisać

_________________
ćrąży we mnie zła krew