Ultima Thule

Chciałbym zupełnie na powaznie spytać: co w tym utworze jest takiego (pod względem muzycznym), że dajecie mu tak wysokie noty (mówię o tych dziesiątkach i dziewiątkach)? W ostatnich dniach posłuchałem "Umieraj" kilkukrotnie i odrzucając moje generalne uprzedzenie do Luny starałem się w "Umieraju" odnaleźć jakąś muzyczną wartość. Nie znajduję jej w stopniu wykraczającym ponad 3. Ponad połowa numeru to 'harcerska' gitara - chyba nie top wszechczasów, co? - no i w końcu jakiś plus w formie finałowego spiętrzenia (a wcześniej wejście basu). Spoko - nie jest to złe, czy brzydkie, ale czy w jakiś sposób *muzycznie* interesujące, nietypowe, nowe, przełomowe, a choćby i CIEKAWE? Widzę w tym wartość ogniskowo-radocyńską - zapewne wielką - ale niewiele więcej.

Co do tekstu - mnie nie porusza. Nie jestem fanem śmierci, umierania i czekania na to co Po Drugiej Stronie. Rozumiem potrzebę całkowitego zawierzenia, oddania się i poniesienia, ale filozofia nie mienia żadnych szans nie jest dla mnie piękna Moja wiara jest prosta i pewnie niezwykle wręcz prymitywna (akurat *zawiera* element potrzeby całkowitego zawierzenia), ale nie odczuwam potrzeby wgłębienia się w teologiczne rozważania. Wystarczy mi to, że wierzę i ufam. Nie czuję jednak - na żadnym poziomie - radosnego podniecenia z perspektywy zobaczenia tego co Dalej.

3.5/10

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Nie dałem 9 ani 10, jednakże krótko się odniosę - odpowiedź na pytanie jest nieuchronnie prowadzi do rozważań nad "obiektywizmem" ocen (a w nie się nie wgłębiam, specjalistą jest tu Crazy .
W każdym razie żaden z przymiotników, które wymieniłeś nie jest warunkiem sine qua non abym dał jakiemuś utworowi 10 (oczywiście nie dotyczy to tylko Armii/Budzego). Pomijam już "CIEKAWE" czy "interesujące", bo to już abstrakcyjny poziom spekulatywności w odniesieniu do poszczególnych gustów ale np: "Na ulice" nie są ani nietypowe ani nowe ani przełomowe a mają u mnie dychę jak nic. Po prostu trafiają mnie prosto w mózg i serce.

A już przy okazji, pełna zgoda co do tego:



No właśnie.

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

a ja ten tekst odbieram jako zawołanie do porzucenia miałkiej dotychczasowości i potrzebie zmiany na lepsze, tak to sobie interpretuję:)

oczywiście czuję te z to co opisujecie, ale to już wyższa nadinterpretacja:)

Dla mnie w tym momencie absolutnie top 3 Luny, w kategorii do słuchania i do biegania. Do biegania to idealny starter do szybkiej piątki, nic tak nie zagrzewa serca i nóg:)

Poleć jak strzała
Biegnij jak gazela
Podnieś swoją głowę i nie bój się iść

Fantastyczny tekst i muzyka, dynamika i aranżacja co z tego, że trzy akordy? większość ponadczasowych numerów to właśnie prosta melodia, na którą niestety trzeba wpaść,
co nie zawsze się wszystkim udaje... mnie bardzo rusza, dlatego

10/10

_________________
trochę o muzyce, książce, przyrodzie, ale najwięcej o bieganiu
https://meblooscianka.wordpress.com

Ja też zgodziłbym się z tezą, że tu nie chodzi o śmierć fizyczną. Tylko właśnie o przemianę.

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.

Ja pojadę araskiem - muzycznie jest to - ok może nieortodoksyjnie zaaranżowany - czysty punk. Na ulice są tu dobrym tropem. W sumie tekst pasuje.

_________________
Była tu wczoraj premier Suchocka,
chyba przypadkiem przed wyborami

Przepraszam, bo jeszcze nic tu nie napisałem, a utwór absolutnie uwielbiam i będzie to tylko kwestia, czy dam 10 czy 9.5. Ale pytania Tylera bardzo dobre (bardzo wyważone, jak na niego, co? ). Serio bardzo dobre pytania i chciałbym odnieść się porządnie, dlatego dziś nie dam rady, bo mam inne, że tak p'em zobowiązania.

A Tyler, zaglądałeś do tych dawnych dyskusji o Lunie, które kiedyś linkowałem? Tam chyba dużo odpowiedzi od wielu osób można znaleźć.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Hehe, to tylko ze względu na moją wrodzoną reservation, Sir



Zaglądałem, ale tam więcej o uczuciach i zachwytach, wbrew pozorom. Co do muzycznych komentarzy, tozytałem, że dla Gera to np. (w "Umieraju") nie jest gitara harcersko-ogniskowa, tylko bitewna. Sam tak tego jednak nie czuję. Utwór jest skoczny i przebojowy, ale tak to i Ty byś zagrał i zaśpiewał.

No i ten tekst... - dla mnie to masochistyczne opiewanie cierpienia, śmierci i wszechogarniający hiobizm tej części płyty są nie do zniesienia.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Oj, tam. Nie przeczę, że ogólnie na Lunie jest dużo Hioba czy może Kierkegaarda*, ale w Umieraju dalej pociągnę motyw punkowy: rozdarcie między pacyfizmem, a walką o swoje (i nie tylko) prawa, między no future a rewolucją w celu zmieniania świata. To właśnie tu jest.



*)Nie żebym był wielkim miłośnikiem, ale w sumie lubię, gdy takie wątki chrześcijaństwa są eksponowane jako przeciwwaga dla hurraoptymizmu lub pysznego patosu i samozadowolenia różnych odmian od naiwno-oazowych po wojowniczo-krucjatowe.

_________________
Była tu wczoraj premier Suchocka,
chyba przypadkiem przed wyborami

Dla mnie ten numer jest wręcz optymistyczny!

_________________
trochę o muzyce, książce, przyrodzie, ale najwięcej o bieganiu
https://meblooscianka.wordpress.com

Wręcz komediowy! Coś jak "Przełamując Fale"!

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Ty tak serio?
Nie mogę teraz dłużej pisać, ale dla mnie ten utwór to jest totalny numer jeden na liście piosenkowych Red Bulli świata - TAKIEGO kopa do przodu to chyba nic mi nie daje, to jest taki utwór, że od razu chce mi się latać, ba - wiem, że MOGĘ latać!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Serio. Względna skoczność drugiej połowy utworu nie przełamuje fali hiobicznej wyzierajacej z tekstu.



Ty tak serio?

OK, to na spokojnie - jakkolwiek zupełnie nie rozumiem, to jednak przyjmuję do wiadomości i szanuję Twoją lunarną jazdę. Nie mogę jednak pozostać obojętny wobec stwierdzeń jw. - przecież "Umieraj" pod względem muzycznym to zwykła piosenka, dość prosto nawet zaśpiewana - "ogniskowe" akordy, potem wejście sekcji i zmiana tempa, po pewnym przearanżowaniu mógłby to zrobić Mikrobi okrwawiając ruskiego akustyka

Jeśli miałbym wymieniać wysokoenergetyczne piosenki, to pewnie (że tak polecę Elrondem) w piętnaście sekund wymieniłbym Ci sto pięćdziesiąt innych o większym ładunku kofeiny (Jabol Pank!, Obława Kaczmarskiego, Motorbreath, Wake Up! - to takie pierwsze z rzędu quadruple espresso).

A może po prostu o to chodzi, że ja bardzo nie lubię Red Bulla i podobnych puszkowanych energetyków....?

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

W Umieraj nie ma Hioba. W każdym razie, kiedy ostatni raz sprawdzałam Hioba i Umieraj, i o ile rozumiem, o czym mówi Księga Hioba i o czym mówi Umieraj.

Pytania "co w tym jest pięknego" od jakiegoś czasu nie wywołują we mnie żadnej potrzeby rozmowy, bo to jakby z definicji próba wpasowania sztuki (lub przyrody, lub czegokolwiek) w jakąś formę, która pokaże, gdzie dzieło pasuje do wzorca piękna. Albo udowodnienie, że nie pasuje*. Jakby jakiś był.

Prośba "opowiedz mi o tym, co czujesz, kiedy na to patrzysz czy tego słuchasz" jest otwierająca i pozwala mieć nadzieję, że autorowi naprawdę zależy na (roz)poznaniu i relacji z drugą osobą. To lubię.

I o tym też jest ta piosenka, bo woła do mnie: "Podnieś swoją głowę i nie bój się ich" - żebym się nie bała napisać Wam to, co napisałam



*Tu pasuje powtarzany opis "ogniskowa" gitara - czyli zła - dobrze rozumiem? No i dupa. Dla mnie "ogniskowa" nie jest określeniem pejoratywnym. Poza tym cały utwór w ogóle mi się nie kojarzy z ogniskiem i siedzeniem przy nim, więc również ta foremka uwiera mnie z jeszcze innej strony.



PS Czy jak raz napisałam, że każdemu utworowi z Luny daję 10, to się liczy? W razie czego: 10

Zapomniałem albo nie odnotowałem w umyśle

I co teraz?
A będziesz głosować na inne utwory z innych płyt?

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Nie, nie zła. Po prostu: zwyczajna, prosta, nic specjalnego. Nie "robi" dla mnie arcydzieła z tego utworu.



"Hioba" traktuję tu jako pewien symbol, może przenośnię. Wiadomo, że 'Umieraj' nie jest o takich strasznych próbach. Chodzi mi bardziej o to, że nie jestem w stanie zrozumieć rozsmakowania się w wizji umierania, odchodzenia, przechodzenia "na drugą stronę" i tak dalej. Jest to dla mnie uczucie tak skrajnie obce, że treści artystyczne prezentujące takie podejście do sprawy wywołują u mnie wyłącznie sprzeciw. Na "Lunie" są trzy utwory których bardzo nie lubię - na razie poszły dwa z nich, a trzeci - ten zdecydowanie najgorszy - jeszcze przed nami. Wszystkie one przedstawiają 'filozofię' z którą nie mam i nie chcę mieć nic wspólnego.

Nie wiem, czy będzie Ci się chciało pisać, ale skoro sama już zaczęłaś ten temat: co czujesz, kiedy słuchasz utworu "Umieraj"?

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".