Ultima Thule

Mamy kolejny utwór Budzego - "DZIEŃ BEZ DUCHÓW".
Zapraszam!

_________________
nurkowanie w czasie
zagłusza świadomość

W armijnym WFO trzeba było długo czekać, aż wszystkie płyty będą reprezentowane... Pamiętacie, jaka był ostatnia płyta, z której nic nie zostało wylosowane? Ja nie pamiętałem! Ale sprawdziłem i był to Der Prozess, z którego "Przed prawem" było dwudziestym drugim utworem omawianym w WFO (!).

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Myślę, że Dzień bez duchów to utwór, który do WFO trzeba bezwarunkowo odsłuchać! Tzn. w ogóle warto odsłuchiwać, a nie bazować na wspomnieniach - choćby i dokładnych - ale w przypadku Dnia bez duchów myślę, że może to być szczególnie wartościowe. Ja np., choć Lunę mam zasadniczo w krwiobiegu od a do z, z Dniem mam pierwsze skojarzenie "i love you, i need you", i to może być skojarzenie fajne albo niefajne, co kto lubi, ale łatwo zapomnieć, jakie tam się wyprawiają rzeczy w płaszczyźnie czysto muzycznej, nie piosenkowej. Bity disco osiągnięte środkami zupełnie nie-disco, przez wybitnych muzyków w wybitnej formie, którzy zyskali możliwość zagrania czegoś faktycznie od czapy i myślę, że dało im to niezłego kopa...

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Z tego co pamiętam, to na Lunie realizacyjnie nie wszystko się udało i na przykład z Dnia wypadła trójgłosowa harmonia wokalna Gera pod koniec. W tej wersji jest:

_________________
t h e t r u t h i s o u t t h e r e

Zacznę od tego, że "Luna" to moja ulubiona płyta solowa Tomasza Budzyńskiego. Choć, akurat "Dzień bez duchów" to jeden z tych utworów, które cieszą się w mojej głowie mniejszą popularnością, aczkolwiek nadal bardzo je lubię, jednak nie tak bardzo, jak np. "Tren".

Przechodząc dalej: - Mimo, że "Lunę" poznałem po "der Prozess", a więc w odwrotnej kolejności, niż by wypadało, to jednak zauważyłem dość szybko pewną równoległość obu tych dzieł. Można by wręcz wskazać odpowiedniki, sparowane utwory z obu płyt. I tak, odpowiednikiem "procesowym" "Dnia bez duchów" jest według mnie "Underground", zresztą w obu utworach pojawia się ta sama fraza ("tam i tu), co jeszcze mocniej na to wskazuje.

Budzy w jakimś wywiadzie mówił kiedyś, że to najradośniejszy utwór na "Lunie". I chyba faktycznie tak jest. Jest w nim jakieś światło, uśmiech, że egzorcyzm przyniósł skutek, radość z Bożej obecności, w kolumnie ognia i słupie dymu. To co piękne, taniec, jazda, średniowiecze tworzy taki jakiś krąg, jakoś zapewnia podstawowe potrzeby duchowe tego, który przeżywa. Bardzo piękny utwór, jakby napełniony jesiennymi liśćmi.

8/10.

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.

Z pewnością jest duże połączenie Luny i Prozessu - to jest ten moment w twórczości Budzego, gdy podmiot liryczny przechodzi ten swój własny proces i ten proces w wielu momentach idzie źle... Stąd ciemny ton i głęboki smutek obu tych dzieł, choć są one pod wieloma względami całkiem różne (i np. elsea Lunę kocha, a Prozessu zupełnie nie przyjęła). Dzień bez duchów faktycznie wygląda najradośniej na Lunie, ale ja bym nie przesadzał z głębokością tej radości: to raczej jest złapanie momentu, w którym akurat świat nie wali ci się na głowę. "Dzień bez duchów" odczytuję jako "dzień bez demonów" - których we wszystkich sąsiednich utworach jest pełno. Taki luzik chwilowy. Ale może masz rację z tymi kolumnami ognia, że jednak odniesienia do absolutu mają tu miejsce i nie jest to tylko potańcówka dla odwrócenia uwagi od tego, że naprawdę idzie źle.

W każdym razie muzyka idealnie jest dobrana do takiego momentu oddechu, i dyskotekowe nawiązania, i i love you i need you, i w ogóle to jest niezły red bull!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Całkiem lubię ten podkład, tylko im dalej w las, tym bardziej mnie męczy. Ideę chwili oddechu, rzeczonego dnia bez duchów, rozumiem i popieram, i wcale nie przeszkadza mi sam pomysł trochę wesołkowatego wręcz utworu. Ale to tyle. Refren nie podoba mi się zupełnie, a gadki wręcz dobijają.
3

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Kiedyś bym oceniła niżej, ale urósł mi z czasem.
8

Dziś przesłuchałem i na tle całości jakoś tak słabo wypada "Dzień..." Kiedyś mi się podobał bardziej, dziś nie znajduję w nim nic szczególnego. 6/10

_________________
Youtube

To największy błąd poprzestać na takim kontrolnym odsłuchu!

_________________
t h e t r u t h i s o u t t h e r e

Mam nadzieję, że większym nie jest dzielenie się swoimi ocenami.

Zrobiłem dwa pełne odsłuchy w najlepszym dla mnie środowisku, czyli w samochodzie. Jutro być może jeszcze zrobię sobie odsłuch na słuchawkach, o ile znajdę gdzieś moje pliki mp3. Nie wiem co to jest kontrolny odsłuch, ale Luny słuchałem pierwszy raz od kilku lat. Od razu w całości. Sporo mi się zmieniło. Ale mniejsza z tym.
W muzyce lubię kilka rzeczy: melodie, rytmy, dynamikę, emocje, czasem jakąś frazę tekstu. Lubię jak mnie porwie. Dzień bez duchów mnie nie porywa. Mimo harmonii Gera i gadanek w solu, niewiele się dzieje, słowa piosenki nie niosą dla mnie żadnego znaczenia. Nie widzę żadnego oddechu czy wytchnienia.

_________________
Youtube

a to nie jest wersja z winyla?
jeśli tak to nie wypadła

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

nie słyszałem wersji z winyla, to jest trochę wcześniejsza wersja utworu przed ostatecznym miksem

Ogromnie mi się podoba linia basu w wersji wrzuconej przez Witka!

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

Marcin Pospieszalski - kontrabas

(przychodzi co roku na Triduum do poznańskich Dominikanów, w tym roku siedzieliśmy przez chwilę w jednej ławce w Wielki Piątek na śpiewach już po nabożeństwie, no i głupio było tak zagadać ni stąd ni z owąd: "dobry wieczór, wie pan co, wystompiliśmy na jednej płycie!" )