Ultima Thule

_________________
http://freemusicstop.com

Ja również!


A co do "Miejsca...". Będę miał pewien problem z tym utworem... Będę musiał wyważyć zwykłe "podoba mi się" i bardziej analityczne "doceniam". Ale muszę się zebrać do takiego wpisu.

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

9/10- chociaż to tak mocna 9 że nie jedną słabszą 10 bije na łeb...

przy regularnym oddawaniu moczu

MAQ pewnie by napisał Fajnie, że Stopa to zagrał ale i tak to jest słabe i przeciętne przy tym jakby to zagrał perkusista grający z Mazolewskim. A Stopa tylko pokazuje brak swojego stylu i nie odciska tym żadnego śladu na muzyce Armii
Miejsce pod słońcem 9/10 ale takie bardzo mocne 9.

Jestem totalnie zarobiony i stać mnie czasowo tylko na krótkie wpisy ale wkładu Pawła K. w muzykę Armii i to co jej dał będę zawsze bronił. I miał swój styl co doskonale słychać na płytach oraz dodatkach do nich (szybki przykład to dograne akustyczne wersje Parowozu i Zjaw i ludzi do reedycji Drogi - niby tylko gitara tam jest ale tak charakterystyczna, że od razu słychać kto tam gra). Kompletnie nie rozumiem jak można tego nie słyszeć i nie doceniać...

_________________
Auto, winda, kibel, molo
Ławka, kino,basen, szkoła

W czasach licealnych, gdy dane mi było pierwszy raz usłyszeć "Miejsce pod słońcem" na Soul Side Story I - chyba był to jeden z nielicznych momentów - w których przeskakiwałem coś na tej płycie... no, ale po tylu latach na szczęście wiele rzeczy się potrafi zmienić... dziś jest to kawałek - który przychodzi mi na myśl, gdy myślę lub słyszę: Triodante... aaa, "Miejsce pod słońcem"!!! Do niektórych rzeczy trzeba po prostu dojrzeć...
Zdecydowanie nie jest to przebój (a ja przeboje generalnie lubię - szczególnie te armijne)... ale to kawałek wybitny...
No, niech będzie: 9,75

_________________
Więc dokąd, dokąd ta wędrówka
Posmutniał król i zadął w róg
Przeciwnik straszy, pielgrzym idzie
A pyta zawsze Bóg

Może? Z całą pewnością lepszą !!!
Ale szufladek generalnie nie lubię. Niech to nawet i będzie contemporaryavantproghardcoremetal, nieważne... ważne, że
Miejsce pod słońcem to pewne 10/10. Obok Wyludniacza najlepszy numer na TRIO, zresztą jakaś szczegółowa argumentacja jest w sumie zbędna, kto ma uszy ten słyszy.
Więc tak tylko hasłowo: konstrukcja utworu, klimat, Szymanowski, Pablo, Stopa (m.in. to o czym pisał Frantz), cicho-głośno, waltornia, wiolonczela, główny riff gitarowy, letnie napoje wyplute przez deszcze... a światło świeci w ciemności!

Nie kojarzę piosenek po tytułach i gdy sprawdziłem co to za utwór, to pomyślałem: wow, trzeba było od razu pisać, że chodzi o "do końca życia, do końca śmierci".
Bardzo dobry klimat, choć brzmienie jak dla mnie za ciężkie i zbyt metalowe, czy może jak napisał Panek - progresywne.
Te przerwy między zwrotkami z tekstem a niepokojącą waltornią powodują, że zapomina się, że to jeden utwór i powrót wokalu jest miłą niespodzianką. A to to !
Czytając artykuły dowiedziałem się, że płyta była inspirowana Boską Komedią Dantego. Nie dałem rady nigdy przeczytać ani wysłuchać. Znam fragmenty.
Ale klimat duecenta oddany: Giotto, Pisano, mrok katedr ze światłem wpadającym poprzez witraże.
Jestem pod wrażeniem literatury na ten temat: wiek katedr, Herbert, odrzucony model Lewisa. Nie doceniałem tego wcześniej, bo Triodante nie podchodziło mi w pełni na początku ale teraz jestem pełen wdzięczności, że ta płyta powstała i dane mi jest cieszyć się nią jaka jest.
Uświadamiam sobie teraz, że będąc w katedrach, lubię stać w mroku i kontemplować te najwybitniejsze dzieła Europy w jej szczytowym historycznym okresie. No i wers o zmęczonych wędrowcach napisany pode mnie.
Ogólnie utwór trafia w moje poczucie estetyki i będę do niego wracał: 8/10.

Ta melodyjka po środku to z Karola ?

Prawie jak przy modlitwie lub kontemplacji ikon.

Raczej intro ale i główna linia wokalu.
I w wątku o wyludniaczu opisywałem link z Szymanowskim.

Dzięki, zapoznam się.

A było to tak:








A gdyby kogoś interesowało to konkretnie, to wystarczy pierwszych kilkanaście sekund z tego nagrania.

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Nie idzie zaprzeczać ! Dzięki ! W zasadzie pół motywu Szymanowskiego weszło na płytę.

W czasie kiedy poznawałem Triodante po raz pierwszy, czyli w momencie jej wydania ten utwór, jak i inne w środkowej części, łącznie z Pieśnią przygodną w ogóle do mnie nie trafiły. Miałem wtedy 16 lat i zafascynowany byłem kawałkami zwartymi, szybkimi i z łatwym przekazem. Więc, jak wcześniej wspomniałem, słuchałem dwóch pierwszych utworów, a potem przerzucałem kasetę na ostatni. Po prostu nie nadszedł jeszcze czas, aby mnie zachwyciły, musiało upłynąć trochę czasu... zacząłem interesować się artrockiem, muzyką klasyczną, i kiedy kupiłem Triodante na kompakcie w 2005 roku, odkryłem ją na nowo i utwory do tej pory pomijane stały się tymi najważniejszymi... warto było czekać:). Myślę, że to była ogromna odwaga ze strony zespołu, że postanowił w czasie swojej największej popularności przedstawić tak trudne w warstwie słownej i muzycznej i jakże inne od wcześniejszych dzieło... ten utwór to wielkie dzieło nie mieszczące się w żadnych szufladkach, jest w nim całe piękno muzyki rockowej, dla mnie Triodante to trochę jak In the court of the crimson king, mieszanka, ale bardzo zwarta i przemyślana wielu stylów i wielu emocji...a Miejsce pod słońcem jest taką esencją Trio... To środkowe wyciszenie, te ciężkie gitary i wiolonczela...

I znów 10/10, nie może być inaczej!

_________________
trochę o muzyce, książce, przyrodzie, ale najwięcej o bieganiu
https://meblooscianka.wordpress.com

Posłuchałem ponownie aby się upewnić, choć zazwyczaj tego nie robię i oceniam "z pamięci". 10/10, nie może być inaczej.

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.