Nie jeżę się na tel. mobilną, tylko - dla mnie - telefon służy wyłącznie do dzwonienia i smsów. Nie potrzebuję w nim kolorowego wyświetlacza, polifonicznych dzwonków, aparatu, internetu, GPS, gier (poza Wężem, oczywiście
), dotykowego ekranu itp. Ważne, żeby łapał sygnał w najgorszych warunkach, żeby widać było zawartość ekranu w ostrym słońcu i przy porysowanej szybce, a przede wszystkim, żeby bateria starczała na minimum tydzień intensywnego użytkowania. Nokia 6310i spełniała wszystkie te warunki (rekord na naładowaniu z oszczędnym dzwonieniem to prawie 3 tygodnie), a do tego była piekielnie wytrzymała (tj. rozpadała się na kawalki po upadku, ale po złożeniu dalej działała; po przypadkowej kąpieli w wannie - dwukrotnej zresztą - wystarczyła woda destylowana, kaloryfer i suszarka, żeby przywrócić ją do życia). Miała też intuicyjne, najprostsze menu. No i Węża miała, wspomnianego wcześniej. Na dłuższy posiad w kiblu, kiedy się zapomniało chwycić książkę, Wąż był nie do zastąpienia.
Dla mnie telefon z wszystkimi dostępnymi obecnie opcjami, który musiałbym ładować codziennie, to jakaś aberracja. Teraz mam jakiegoś Samsunga (z tych "pancernych"), które ma pełno niepotrzebnych mi bajerów z których W OGÓLE nie korzystam - niestety ładować go muszę co 4 dni, a zasięg traci tam gdzie wiekowa Nokia pokazuje 2 kreski. Absurd! Na szczęście ma klawisze...
No i ja z takich którzy zdjęcia robią lustrzanką, z netu korzystają na laptopie, w gry nie grają.
6310 i była najlepszym telefonem wszechczasów. Gdyby jej pancerna wersja (6250) - pancerna naprawdę, a nie psudo (jak Samsung) - była trzysystemowa, to byłaby to pełnia szczęścia.
Rozumiemy się?
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
