Mój wybór (nie jest to lista, bo nie mam poweru porównywać Planta z Lousiem Armstrongiem dzisiaj
):
Robert Plant - za ekspresję totalną, za niezliczone ciary na plecach w wykrzyczanych przez niego momentach.
Freddie - za genialną muzykalność i kolorowość jego śpiewu. W sumie bardziej za wodewilowo-krotochwilowe przyśpiewki niż za Barcelonę, ale ogólnie to po prostu za bogactwo tego, co swoim głosem zaoferował.
Simon and Garfunkel - bo dla mnie to jest jeden doskonały głos. Oddzielnie każdy z nich śpiewa bardzo fajnie, ale wspólnie tworzą coś arcygenialnego. Niegorsi od dwóch wyżej wymienionych!
Louis Armstrong - i on niegorszy! Ktoś powiedział, że w jego głosie brzmi miłość. Myślę, że coś w tym jest, a przede wszystkim ciepło. Takie ciepło, które roztapia serce...
Tom Waits - chyba na piątym z tego zestawienia, ale jednak w pierwszej lidze, przy czym zdecydowanie bardziej za lata 70. niż to, co później. Generalnie potem zbytnio eksperymentował na mój gust i głos jego nie jest naturalny... tak ja to odbieram. Ale za sam utwór Blue Valentine należy mu się miejsce tutaj. A wiele innych było tylko nieco gorszych.
Powiedzmy, że za tymi pięcioma jest mała dziura. Bo wokalistów wielkich jeszcze spora kolejka, więc dziura mała, ale jednak to sa ci ulubieni przeze mnie.
A dalej? Czy ja wiem. Na pewno
Jim Morison, chociaż jego brak w tej "pierwszej lidze" nie jest przypadkowy, jednak dla mnie stoi on ewidentnie za tamtymi. Morison śpiewał absolutnie magicznie, ale nigdy nie zachwycalem się nim jako wokalistą. Doorsów lubię bardziej za ich piosenki i taki jakiś całokształt... chociaż z drugiej strony wiem, że bez Jima to w ogóle nie to (na 21st century nie wybrałem się), więc jednak był niezastąpiony.
I na pewno
Elvis z tej prostej przyczyny, że
Elvis was god! i tyla 8)
O! I na pewno Eric Burdon, bo ten gość to miał takiego powera w głosie, że naprawdę niewiele ustępował Plantowi! Jeżeli chodzi o takie mocne bluesowe śpiewanie, to Burdon jest wg mnie drugi za Plantem. W ogóle uwielbiam Animalsów!
I jeszcze taki doskonały naprawdę wokalista
David Clayton Thomas z zupełnie omijanej tu grupy Blood Sweat and Tears. Gość był zdaje się drwalem, zanim stał się frontmanem i rzeczywiście głos ma mocny jak drwal!
I strasznie mi się podoba jego barwa.
I
Rysiek Riedel bez wątpienia za to wszystko, co napisał Pippin.
I
Niemen za szlachetność i żar w głosie.
I
Kazik za tę umiejętność przekazania czysto ludzkich wzruszeń, o której pisałem wcześniej. Za pasję w prostest songach też oczywiście!
A jeszcze, to wymieniani tu licznie
Vedder i
Patton (raczej w tej kolejności), a także niewymieniony chyba przez nikogo
Anthony Kiedis z Red Hotów, którego nawiasem mówiąć postawiłbym przed zarówno Pattonem jak i Vedderem.
I
Dave'a Gahana bym dorzucił, za wieeelką też siłę w głosie.
Z całej tej grupy najbliżej szóstego miejsca pewnie Eric Burdon.
---
A na panie przyjdzie czas kiedy indziej.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
), Fragmencie Listu do Koryntian? 
dorzuciłbym jeszcze Się ściemnia
: