Poniedziałek leniwie zaczynam od świeżego acz vintage
dubowego miksu wysokiej jakości po którym
Tropistories - Lazy Afternoons.
Środa to galopujące problemy z YT, więc przyszedł czas na bandcamp i kolejno:
Yestem,
Ataque Zerø i
Rudimentary Peni, po których na finisz dnia
Blonde Redhead dla KEXP.
W
czwartek kończę koncert Blonde Redhead i zastanawiam się co dalej. dsłuchanie
Fake Can Be Just As Good wydaje się bezpiecznym krokiem w tej sytuacji. Bardzo dobry krok! Zatem następny to
In An Expression Of The Inexpressible,
Melody of Certain Damaged Lemons,
Misery Is A Butterfly a na koniec pierwszy materiał
La mia vita violenta.
Ale strzały! Strasznie się cieszę, że jest to kolejna kapela pominięta dotychczas którą nadrabiam. Pasuje mi strasznie ten sound i klimat. Gdybym natknął się na nich wtedy gdy na Sonic Youth i Fugazi byłbym jeszcze bardziej zadowolony.
Piątek to kolejny dzień z włoskimi bliżniakami i ich azjatycką współpracownicą. Blonde Redhead -
Blonde Redhead. I po raz kolejny pytanie, jak udało mi się ominąć te dźwięki "w epoce". No jasne, brak Internetu, opieranie się na papierowych katalogach wysyłkowych, recenzjach z zinów i przecenach z Empiku. W każdym razie w 4Xroku życia stałem się fanem. Tadam!
23 już nieco inaczej brzmi, bardziej sennie, mniej nerwowo. Też wchodzi ale już bez entuzjazmu towarzyszącego poprzednim płytom. Sprawdzę teraz
Penny Sparkle. I to by było na tyle. Gitarowy niepokój zniknął, elektroniczne rozespanie powiedzmy wzięło górę a moje zainteresowanie zbladło. Ale tyle płyt do powtórzenia nie miałem daaaawnoooo. Nawet Lungfish ma ich chyba mniej. Jaram się na te repryzy baaaaardzo! Tymczasem oddech przy
In Jazz, The Dub Is Everything Vol. 5 (Reggae Jazz Dub Instrumentals). Akurat sam siedzę w biurze i miło śmiga na głosniczkach.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
