W weekend w sumie kontynuacja piątku: przelot po Nomenasno sterowany lekturą.
Mama,
You kill me,
Sex mad,
Small parts... aż do Wrong.
I od
Wrong zaczynam
poniedziałek. Faktycznie wspomniana w książce różnica jakości nagrania/ realizacji w odniesieniu do poprzednich materiałów jest bardzo słyszalna. Po przerwie na pracę grupową wracam przed ekran i kontynuuję swoje osobiście ulubione
0+2=1 (utrzymana pozycja) po czym robię dwa kroki w tył i jadę z
The Sky Is Falling And I Want My Mommy (no nie mogę do Biafry sie przekonać),
Live in Warsaw.
Wtorek. Ciąg dalszy świetnego koncertu warszawskiego, potem
Live + cuddly (nieco słabsze niż Warszawa albo mi się już na uszy rzuciło),
Why Do They Call Me Mr. Happy? chociaż zastanawiam się nad przeskokiem do Hanson Brothers albo Hissanol bo mi głowa paruje od tej rytmiki. Jednak bez zmian. Kolejny przystanek:
One Down And Two To Go.
Hanson Brothers - Gross Misconduct nie okazali się jakąś świetną odskocznią. Ale odnotowuję z braku soszal mediów
Gdyby NMN spotkali się na próbie/ w studio z Janerką... Albo gdyby Rob Wright zaśpiewał duet z Nickiem Cavem...
Środa. Wbrew deklaracjom znużenia formułą, wczorajszy dzień kończyłem a dzisiejszy zaczynam
The Worldhood Of The World (As Such) i przypomina mi się czasownik znaleziony w recenzji bodaj Dobranoc Janerki, że jest to muzyka, która skajdania. Na własne życzenie czuję się skajdaniony przez brzmienie i dynamikę Kanadyjczyków. Kolejny krok to
Dance Of The Headless Bourgeoisie. A na koniec dnia pracy,
Quicksand koncert w/dla KEXPCzwartek. KEXP zaległe koncerty:
Mumu Fresh - granie, śpiewanie i konferansjerka przypominające mi ikoniczny koncert akustyczny Lauren Hill;
Altin Gün - ich już miałem okazję słyszeć na koncertach KEXP w 21 i 22 roku i wtedy bardzo mi podeszli ze swoją wersją anatolijskiej psychodelii, dzisiaj jednak jakoś mniej trafiają - tak na poziomie przyjemnego tła;
Annie Taylor - wściekła babka z gitarą,
Ndox Electrique - rozklekotana i imo niespójna mieszanina noisowych gitar i basu z etnicznymi bębnami, śpiewem i tańcem. Skipuję po 10 minutach i finiszuję przelot po Nomeansno -
One,
All Roads Lead To Ausfahrt i EP
Old + Jubilation,
Fishtank,
Would We Be Alive?,
Generic Shame.
Piątek. Skończyłem lekturę i kończę odsłuchy: So Many Songs Can Be Sung - A Tribute to Nomeansno
1 i
2.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
