Ultima Thule

A ja ciągle tego nie słyszałem!

Ostatnio eksploruję często półki z polskimi płytami, sięgałem m.in. po:

Prąd stały, prąd zmienny - nie słuchałem w całości, bo w tej formie mnie ta płyta męczy, ale pojedyncze utwory super
Cosmopolis - choć za długie, to jakie piękne!
Perfect - Unu - dużo dobrego hardrocka tam jest, choć w całości trochę nei wiadomo, o co ma chodzić
Historie podwodne - tchnienie geniuszu
Raz dwa trzy - Cztery - wielki sentyment
wreszcie dziś rano Niemen Enigmatic, trzy krótsze utwory, wspaniałe.

Ale teraz Einsturzende Neubauten

_________________
ćrąży we mnie zła krew

O, "Cztery" też słuchałem niedawno i również z dużą przyjemnością!

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Poniedziałek. Zaczynam od tego czym skończyłem poprzedni tydzień. Lee Fields - Special Night. Potem według algorytmu Padang Moonrise: The Birth of the Modern Indonesian Recording Industry, ale mam smaka na Cochonne: s/t i Emergency. Także, tego parkour por favor. No i te Cochonne bardzo mi siadły, trochę jak Slant6, trochę jak Dry Cleaning, trochę jak Kosmetyki Mrs. Pinky. CO dalej robić z uszami to ja nie mam pojęcia.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

W piątek Bakszysz Eye i przelot po Post Regimencie: s/t, Czarzły i Tragiedia.
W weekend w tle głównie kompilacja big bandów. W niedzielę i Bunny Wailer i Horace Andy

Poniedziałek. Zaczynam od powtórki kończącego wczoraj Horace'a Andy'ego - In the light & Dub. A potem KEXP. Z KEXP wczoraj weszli mi tylko Treepeople - pregrungowy (?), brudny hałas. A potem słuchałem reggae/dub miksu.

Wtorek. Chaotyczny przelot przez Treepeople. Najpierw najnowszy remaster płyty z 1991: Guilt, Regret and Embarrassment - nie wzbudził we mnie żadnyhc emocji, granie fajne ale do zapomnienia, nawet gdybym słuchał go "w epoce". Potem 1993: Just Kidding - i od pierwszych dźwięków wzbudziły się we mnie skojarzenia z Lungfish. Dalej było jednak dynamiczniej i bardziej zróżnicowanie. Żadna iluminacja ale materiał mi siadł na tyle, że kopię dalej w dyskografii. 1994 rok i Actual Re Enactment i 1989 demo No Mouth Pipetting nie ruszają już mnie właściwie całkiem. No nic, czas na przerwę.
Po przerwie koncert New Orleans Jazz Vipers.

Środa. Horace Andy - Say Who. Kingston All-Stars - Dubwise. Wielki Las - List motywacyjny. Bunny Wailer - Rootsman Skanking.

Czwartek. La Rue Kétanou - Festival: Au fil de l'Eau. Przyjemne buskierskie powiedzmy granie. W porównaniu z innymi znanymi mi składami tej estetyki nie jest porywające, ale nadal smaczne. Seu Pereira e Coletivo 401 - Eu não sou boa influência pra você. Flaki z olejem. Nie dosłuchałem do końca. Abyssinians & Friends - Tree of Satta Volume 1. Miałem z tej płyty 3 czy 4 single wydane przez Blood and fire jakby przez Clinch - historyczny label Abysinians. W sumie nagrania "z epoki" (1-11) bardziej mi siedziały niż te, które dostawały wokale później. Nadal tak mam ale już bez wstrząsu przyjmuję nowe wersje. Amyl and The Sniffers - Comfort to Me Live at Williamstown. Voivod live | Rock Hard 2023 | Rockpalast.

Sobota. Soundgardem - Badmotorfinger i Somms EP, Superunknown; Pearl Jam - Vs.; Lungfish - Feral hyms i Indivisible jako tlo trasy Poznań - Łódź i lektury Ziemi obiecanej. Na powrót planuje przelot po REM.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Zasado, Ty jak zwykle bardzo wyczerpująco i pewnie zalinkowałeś kilka godzin muzyki. To ja, prawem kontrastu, wrzucę kilka pojedynczych piosenek, które - słuchane obecnie dość głośno - pozwalają mi poczuć, że naprawdę mam weekend po cholernie wyczerpującym i dobijającym tygodniu i dzisiejszym dniu, równie wyczerpującym, choć tym razem bardzo satysfakcjonującym:

Eminem - Mockingbird

The Cure - Fight

Tom Waits - Sins Of My Father

Trzy razy pięć gwiazdek? Nie wiem, możliwe.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

chyba zostanę fanem

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Queens of the Stone Age. Kompletna dyskografia.

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Poniedziałek. Rolling Stones - Hackney Diamonds. No i jakieś to jest, po pierwszym odsłuchu najbardziej siało mi Live by the sword. Niemniej szybciutko pojechałem do Ameryki Południowej: Peru Maravilloso Vintage Latin, Tropical & Cumbia, The Rough Guide To Psychedelic Cumbia i najbardziej wydaje się źródłowo: Inti-Illimani - Inti-Illimani, Si somos americanos, Canto de pueblos andinos.

Wtorek. Po Huge Rggae Show 19 i latynoskim Guerilla - Guerilla zabrałem się za planowanego od weekendu Lungfisha. Najpierw koncerty: 5.12.1998, 28.03.1998, 13.09.2003.

Środa. Po wczoraj kierunek jest tylko jeden. Chronologiczny przelot po Lungfish: Necklace of heads, Talking Songs For Walking, Rainbows from Atoms - i chyba tutaj zaczyna się dla mnie naprawdę interesujący etap ich rozwoju. Więcej transu, więcej dzikości na nim osnutej. Pass And Stow - i jakby wszystko opadło. Emocjonalna intensywność i transowość koncertów jednak bardziej mi pasuje. Nadal powtarzalne struktury rytmiczne robią jakieś wrażenie ale te nagrania nie chwytają tego czegoś. Inna sprawa, że to czwarty album ale i może opus magnum jest jeszcze przede mną... Sound in Time - i znów takie wrażenie, że coś wielkiego za moment się wydarzy... Indivisible - jako materiał najlepiej osłuchany przyjąłem jako idealne kojące uzupełnienie szarego i deszczowego dnia. Może to ta płyta jest szczytowym osiągnięciem L.? Chyba nie ale dotychczas siedzi mi najbardziej. Artificial Horizon - zbliżam się do optimum. Wołam: JESZCZE! The Unanimous Hour

Czwartek. The Unanimous Hour kontynuuje wczorajszy triumfalny pochód przez moją głowę. Zdecydowanie trzy ostatnie odsłuchane albumy trafiają w sedno - rytm, podskórne szaleństwo, ukryty tygrys, przyczajony smok. Wincyj! Necrophones to materiał dzięki któremu poznałem Lungfish pod koniec lat '90. Ciekawe jak go dzisiaj usłyszę. Usłyszałem go świetnie. Serio pryma sort! Love Is Love

Piątek. Najpierw REM - Automatic for the people a potem Love Is Love od początku i Feral Hymns. Obydwie wysoko przy czym Feral wyżej chyba głównie ze względu na osłuchanie. I na koniec A.C.R. 1999 czyli swoiste sesje demo do Necrophones. Generalnie na 12 materiałów połowę powtórzyłbym z wielką, wielką przyjemnością.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''