U nas rozmowa zaczęła się też od hipotezy, że to wszystko przez to, że
artysta syty nie ma nic do powiedzenia
chce picia i jedzenia, nie chce nic zmieniać
a tylko wiarygodny jest artysta głodny
- który to cytat nawet bardzo się mojemu Tacie spodobał.
Ale Monika masz tu na pewno trochę racji, w każdym razie w kontekście muzycznym.
W kontekście filmowym może coś jest na rzeczy, bo mi wychodzi ewidentnie, że okres ostatnich dziesięciu - dwunastu lat jest w kinie przede wszystkim triumfem wielkich superprodukcji, będących wizualizacją najbardziej popularnych opowieści fantastycznych wszechczasów, bijących kolejne kasowe rekordy: lata dwutysięczne w kinie będą moim zdaniem znane jako dekada Władcy pierścieni, Gwiezdnych wojen, Harrego Pottera i Narni. A wynikło to z niemal nieograniczonych możliwości finansowych twórców, którzy mogli zwizualizować co tylko wymyślili, no i tak też się stało. Nie oceniam tego zresztą negatywnie, bardzo się cieszę, że te filmy powstały, ale o ile powstały DZIEŁA, które (przynajmniej niektóre) będą jakimiś kamieniami milowymi, o tyle nie można powiedzieć, że stali za nimi jacyś konkretni twórcy przez duże "T". Raczej - stała technologia, którą udało się wykorzystać.
Z zupełnie innej beczki zastanawiam się dlatego, jak to jest z tą muzyką a la Boski, bo za nią też stoi technologia, jak slusznie Witek zauważył, może też trudno będzie wskazać twórców, którzy będą jakimiś nowymi Lenonami
, ale zjawisko jako takie może faktycznie być czymś znaczącym.
Groszek pisze:
Crazy, czy Tobie przypadkiem nie chodzi o coś, co jest nowe + przebiło się do mainstreamu?
ej, przecież mówię: nowość dzieła nie ma znaczenia, czysto formalne znaczenie ma tylko nowość osoby twórcy; żeby nie można było powiedzieć: no jak to, przecież są w kinematografii znakomite nowe rzeczy... np. brytyjskie filmy Woody Allena... albo coś tam braci Coen. Tylko że oni kręcą od 30 lat, a ja szukam nowych osób.
Z tym przebiciem do mainstreamu to tak spokojnie. Owszem, do pewnego stopnia, do takiego stopnia, żeby można było mówić o zjawisku znaczącym w kulturze naszej epoki.
Najprościej mówiąc: żeby można było znaleźć odpowiedź komuś, kto zapyta: kiedyś za moich czasów byli Bitelsi i Miles Davis. W kinie był Fellini albo taka czy siaka Nowa Fala. A dzisiaj co jest?
Turio pisze:
dzisiejsza muzyka często przybiera bardzo hermetyczną formę samemu blokując sobie drogę rozwoju. Samemu przypisując sobie niszę. Moim zdaniem to co jest dziś przeminie tak samo jak muzyka z Batcave. Pamiętać będą o tym głównie zapaleńcy.
Otóż to.
Np. Uldor uporczywie chce poszerzyć moje horyzonty, a ja mu się nie daję
...
Uldor pisze:
Klaxons, The Knife, Crystal Castles, cały nu rave, co by o nim nie mówić
to coś nie po polsku, więc nie mam pojęcia, co o tym mówić, ani o czym Ty mówisz
I wybacz, ale na wyżej postawione pytanie nie zaryzykuję odpowiedzi, że jak to, kiedyś może byli Bitelsi, ale dzisiaj są The Klaxons
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
jak chyba jednak feelside'a.dobre pytanie do muzycznego tamto czy owamto 8)
