Generalnie bardzo zgadzam się z Kropkiem, a zwłaszcza z tym cytatem, pod którym dodatkowo podpisał się Pippin (ja też tam dostawiam swoją parafkę), ale później następuje pewien dysonans. Propozycja Pippina dotycząca "sondy ulicznej" miała uzmysłowić masowość i powszechność pewnego zjawiska/trendu czy jak to tam nazwać w stosunku do tego co mamy teraz. Tymczasem Kropek proponuje zamienić tytuł płyty na tytuł teledysku w YouTube, co wg niego powinno przynieść podobny efekt. No i tu się nie do końca zgodzę. Po pierwsze dlatego, że kłóci się to z jego (słusznym skądinąd) wywodem o panującym indywidualiźmie. Bo o ile 90% (przynaję się: strzelam, możliwe, że nie 90, a np. tylko 70, albo nawet 60) młodzieży w latach 90-tych potrafiło wymienić przynajmniej jeden tytuł płyty takiej Nirvany, czy innej Armii (załóżmy, że ograniczymy się do Polski), o tyle teraz ze świecą szukać wykonawcy, który niezależnie od tego czy jest uwielbiany, lubiany czy tylko przelotnie słyszany łączyłby większość przedstawicieli obecnego pokolenia. Właśnie ze względu na to skrajne zindywidualizowanie. Oczywiście. Sława jednych wykonawców jest szersza niż innych, ale nawet ci najbardziej znani nie mogą marzyć o takim zakresie oddziaływania jak grunge'owe dziady, neolitowe panki, nie mówiąc już o bitelsowych dinozaurach.
To właśnie efekt
. pisze:
trendu, który najbardziej charakteryzuje się jego... brakiem
Nie ma się co zastanawiać czy to dobrze, czy źle - po prostu tak jest i tyle.
Oczywiście to, że jakiś twórca dociera tylko do 3 tysięcy słuchaczy nie oznacza automatycznie, że stoi on na niższym poziomie artystycznym od tego, który dociera do 3 milionów (chociaż oczywiście bywa i tak - wtedy ograniczona liczba zwolenników nie dziwi
).
Zdrówka życzę
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
