Do teatru nadal niewiele chodzę, ale jak widać z dzieciństwa jeszcze pozostało mi zamiłowanie do teatru telewizji, albowiem tym razem -
- byliśmy wczoraj w teatrze w kinie (Muranów). Znacie być może cykl National Theatre Live, w którym odtwarzane są nagrania z brytyjskich teatrów i można je obejrzeć w kinie. Niewiele na to chodziliśmy, ale myślę, że generalnie warto, my zaś wczoraj udaliśmy się na "Wanię" wg Czechowa, z Andrew Scottem w roli głównej. Andrew Scotta będą kojarzyli ci, co znają Sherlocka (tego współczesnego, z BBC), gdyż pan ów jest Moriartym. Osobiście uwielbiam go w tej roli, choć niewątpliwie jest przerysowany i celowo irytujący. W "Wani" musiał jednak zrobić coś niezwykłego, mianowicie wcielił się na raz w chyba osiem ról - jest to monodram! Normalnie rozmawiał sam ze sobą, krzyczał sam na siebie, podglądał się sam, ba, nawet strzelał do siebie, nie mówiąc o innych rzeczach. Bywało to momentami lekko efekciarskie i od czasu do czasu może przeszarżowywał, ale biorąc pod uwagę ciężar zadania - udźwignął je w pełni. Było to przede wszystkim niesłychanie EFEKTOWNE, a także efektywne, ponieważ potrafił delikatnie, bez łopatologicznych rozwiązań, różnicować tych swoich bohaterów i bohaterki, żeby widz trochę musiał się domyślać, ale jednak wiedział, kto jest kim i dlaczego się tak zachowuje.
Polecam bardzo!
(teraz jest plan: przeczytać oryginał Czechowa, a następnie wrócić do japońskiego "Drive My Car", który pamiętam, że w jakiś interesujący sposób cały kręci się wokół Wujaszka, ale sporą część filmu przespałem, więc nie wiem co i jak
)
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
