Dziś byliśmy w Filharmonii
Niestety mogę na palcach policzyć, ile razy odwiedzałem to szanowne miejsce, tym bardziej więc cieszę się, że byłem i będę ponownie we środę.
Dziś (tzn. niby wczoraj) miał miejsce pierwszy z serii trzech koncertów granych przez panią Isabel Faust na skrzypcach i pana Mielnikowa na fortepianie, o
link, jakby kto chciał poczytać.
Repertuar - sonaty skrzypcowo-fortepianowe Beethovena, w tym dziś ta chyba najsławniejsza, "kreutzerowska".
Ogólnie bardzo pozytywne wrażenia, choć może za mało ognia, jak na moje ucho
Po powrocie włączyliśmy sobie tąż kreutzerowską w wykonaniu Marty Argerich i Gidona Kremera - oni to jednak grają inaczej, niby dwoje ich a jak cała orkiestra.
Natomiast na tym koncercie, cośmy byli, brzmiało to wszystko zdecydowanie kameralnie. Bardzo delikatnie też. Właściwie można było sobie wyobrazić, że fortepian ustawiono pod lipą, wokół brzęczały motylki, lekki podmuch ciepłego wiatru, no i grają sobie miło.
A jednak super były te ciągłe dialogi skrzypiec i fortepianu, raz jeden instrument wyprzedzał, a drugi tuż za nim postępował, naśladując i przedrzeźniając, zaraz potem zamiana.
A sonata kreutzerowska to jak dla mnie chyba beethovenowy numer jeden ostatnio. Oczywiście jakby youzwa zrobił top tena
, to by IX symfonii nie wyprzedziła, ale zdecydowanie to tej sonaty najbardziej chce mi się słuchać. W porównaniu do niej tamte trzy pozostałe, które nam zagrano, brzmiały jak wprawki - bardzo miłe dla ucha (wszystkie nieco takie same wszelako), bardzo zgrabne i powabne, ale dopiero tu jest iskra!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
). To ma swoje źródło w tym, że Bacha dla współczesności odkrył Mendehlsson i ówczesna konwencja interpretacyjna się przyjęła (wielki emocje, wielkie orkiestry, wielkie chóry...), ale to nie oznacza, że taki jest do końca duch tej muzyki. Ale jakby co , Richtera też w domu mam i szanuję.
