Ultima Thule

szybko poszło, ALE...

Gdzieś tak koło 94 roku poczułem, że zupełnie rozjeżdżam się z modami i tendencjami tej bardziej artystycznej części sceny niezależnej. I lektura "Dzikiej rzeczy" przede wszystkim przywraca mi tamto poczucie oderwania. Czytając "Duchologię" myślałem o tym, że przydałby się jej czysto muzyczny odpowiednik. "Dzika rzecz" jest nim w bardzo niewystarczającym stopniu. Tu są drogie kluby i drogie narkotyki, ja pamiętam te czasy zupełnie inaczej. Wychodząc z punktu wyjścia, z którego i ja powiedzmy trzynastoletni wychodziłem (Armia, Izrael, Houk), Księżyk idzie w rejony, którymi ja wtedy raczej gardziłem, a temu, co dla mnie było istotne, poświęca może pół rozdziału z nie mniejszą pogardą. Dużo się dowiedziałem, ale ogólnie im dalej w książkę, tym bardziej przygnębiająca to była dla mnie lektura. To nie są moje lata 89-93.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

tymczasem Piotr Rogoża - Niszcz, powiedziała

zaczyna się dobrze, więc też dobrze, że sobie o tym przypomniałem

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Lech Jęczmyk - Życie jako okręt oglądany od spodu

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Przeczytałam w styczniu powieść skandynawską :
H.Mankell - Włoskie buty
Bardzo podobała mi się koncepcja życia na odludziu, w posiadaniu jednego znajomego tj listonosza, rozmowy z nim na trapie i ogólnie znajomość pozbawiona głębszych uczuć. Niestety w trakcie powieści sytuacja mocno się skomplikowała.
Potem przeczytałam, trochę dla zrozumienia swych czytelników, swój 3 tytuł W. Chmielarza- Wampir, w sumie mogłam sobie darować, ale następny już na półeczce.
I jeszcze Dygot J. Małeckiego, podobny w stylu do Saturnina. Najbliższy mi jednak Horyzont, coś jednak iskrzy mniej więcej, gdy chce się przesunąć czas.
Na początku stycznia skończyłam Księgi Jakubowe O. Tokarczuk. Brakuje mi tej książki wcześnie rano, gdy usiłując ustawić poduszki pod nieforemne wielkie tomisko wpadałam w jakiegoś 18wiecznego Moliwdę czy panią Kossakowską, z jej szczegółami które dawno są nieistotne. I wpadałam w stare cmentarze, których już pewnie nie ma.

Ostatnio skończyłem książkę "Japońskie opowieści. Kobiety o wielu obliczach". Opowieści zostały spisane przez dwie Polki, Renatę Sowińską-Mitsui oraz Barbarę Słomkę.

Sięgnąłem po nią ze względu na ilustracje, których autorem jest mój kolega. Nie jestem znawcą kultury japońskiej, więc nie miałem żadnych oczekiwań wobec tych opowieści. Wydają się dość podobne do naszych legend albo bajek, z tą różnicą, że zdecydowana większość nie kończy się "i żyli długo i szczęśliwie", tylko raczej mniej pozytywnie. Może z tego powodu trochę łatwiej identyfikować się z bohaterami. Czytało się bardzo dobrze, polecam.

Co do literatury japońskiej, to cieszę się, że wyszły opowiadania Haruki Murakamiego!
Choć czekałam na niego tak długo, to książkę dostałam w zły moment.
Primo - karton z nowościami otrzymałam w ósmej godzinie pracy, i widok tej niebieskiej okładki już nie miał takiej radości a dwa, przeczytałam pierwsze opowiadanie z kluczmi w dłoni i czekałam tylko, kiedy się to skończy.
Ale cieszę się, że dalej wydają Hamurukamiego!

A co byś poleciła na początek? U siostrzeńca jest sporo Murakamiego, może coś sobie przeczytam w tym roku?

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Szczerze mowiąc nie mam pojęcia.
Może od razu IQ84, trzy tomy po kolei?

Andrzej Sapkowski - Chrzest Ognia

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Murakamiego czytałam zbiór opowiadań "Ślepa wierzba i śpiąca kobieta" oraz "Norwegian Wood". To pierwsze jakoś bardziej do mnie przemówiło, choć nie wiem, czy jest reprezentatywne. To drugie ma wciągającą fabułę, ale miałam mieszane uczucia po przeczytaniu. Kiedyś pewnie zrobię drugie podejście do Murakamiego - może nowe opowiadania, o których wspomniała Anastazja, ale jest też książka o intrygującym tytule "Kafka nad morzem".

A czytam: Henry David Thoreau "Walden, czyli życie w lesie" (za inspiracją "Chrisa o Poranku" z radia KBHR )

_________________
CO ROBISZ NA NASZEJ ULICY
Co robisz na naszej ulicy, pomiędzy samochodami,
koniu?
Co słychać u twoich kuzynów, centaura i jednorożca?

Charles Reznikoff

Thoreau był dla mnie turbociekawy!

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Jestem dopiero na 70. stronie. Pocieszające jest, że już w połowie XIX w. byli ludzie, którzy spostrzegali ciemne strony "rozwoju" cywilizacji, i to w rodzących się Stanach (a może właśnie dlatego tam). Zobaczymy, co będzie dalej, ale na razie czuję powinowactwo z Thoreau.

_________________
CO ROBISZ NA NASZEJ ULICY
Co robisz na naszej ulicy, pomiędzy samochodami,
koniu?
Co słychać u twoich kuzynów, centaura i jednorożca?

Charles Reznikoff

Też tak mam.

Z tego samego nurtu polecam - Unambomber (Theodore Kaczynski) - Społeczeństwo przemysłowe i jego przyszłość. Serio!

_________________
Ceterum censeo Platformem delendam esse

Wszystkie prawdziwe ścieżki prowadzą przez Góry.

Zawsze mieć dojrzałe jagody do jedzenia i słoneczne miejsce pod sosną, żeby usiąść.

My gender pronoun is "His Majesty / Your Majesty".

Bardzo dobra książka, zrobiła na mnie wrażenie, tymczasem wchodzi Jacek Piekara "Rycerz kielichów". Tytuł tak jakby o mnie.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Ale widać, że Piotrek swego czasu wynajmował mieszkanie wespół z Żulczykiem, prawda?

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.