Ultima Thule

Dośc szybko przeczytałem biografię Andrzeja Dziubka "Elektryczny baca", moje uwagi w stosownym temacie

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Rafał Kosik - Felix, Net i Nika oraz Zero Szans/Felix, Net i Nika oraz Zero Szans 2. Inne Jutro

Tym razem zupełny brak perypetii szkolnych, a całą fabułę stanowi poszukiwanie zaginionego samolotu (a ściślej - jego pasażerów, ze wskazaniem na jedną konkretną pasażerkę) w bezkresie Azji. Bohaterowie odwiedzają Kambodżę, Tajlandię, Wietnam i Chiny (również Hong Kong), co jest dla autora pretekstem do przekazania masy informacji i wrażeń na temat owych krajów, które mają źródło w jego podróżach. Akcja galopuje, pod koniec jest jej już trochę za dużo, pojawia się wrażenie przesytu. Ale dominuje dobra przygoda i ważne przesłanie - zawsze jest nadzieja.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

O! Nie znam serii a Twój opis brzmi jak jakiś Tomek Wilmowski normalnie.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Skojarzenie nie najgorsze, choć nie każda część jest o podróżach. Dominuje raczej przygoda z elementami fantastyki, sporo jest wątków obyczajowych. Opowieści dzieją się współcześnie (pomijając ewentualne podróże w czasie, bo i to się zdarza), cykl ma już niemal 20 lat i bodaj 17 tomów. Na moich dzieciach jeszcze go nie testowałem, bo ciut za młode, ale te książki mają spore grono fanów. Był też jeden film, choć taki sobie. Sam kiedyś zacząłem je czytać ze względu na znajomość z autorem (którego znałem i znam z fandomu fantastycznego, jako autora "dorosłej" fantastyki), ale spodobały mi się, choć nie bez uwag. Ale może na niektóre zabiegi jestem już po prostu za stary.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

Kurczę, nie wiedziałam nawet, że się ukazały. Bardzo lubię tą serię - chociaż oczywiście jest nierówna i są słabsze momenty, tomy lepsze i gorsze. Nawet wolę od dorosłego Kosika, bo ten dorosły jest zbyt tendencyjny, chociaż w sumie też fajnie się go czyta.

O, myślałem że już się skończyła ta seria.

A bohaterowie "rosną" wraz z nią? Czy ciągle chodzą do szkoły?

_________________
czasy mamy jakieś dziwne
głupcy wszystko ogołocą
chciałoby się kogoś kopnąć
kogoś kopnąć - ale po co

Chyba już poszli/pójdą do liceum (nie pamiętam, bo w tych dwóch ostatnich tomach szkoła nie gra roli w fabule), ale w gimnazjum byli przez kilkanaście tomów. Ale to też dlatego, że akcja prawie każdej z książek miała raczej czas trwania rzędu kilku dni, czy najwyżej tygodni.

Seria się nie skończyła, ale częstotliwość wydawania faktycznie mocno spadła. Kiedyś nowy tom był co rok albo i częściej. Dobrze to obrazuje poniższa anegdota:
Był czas, że spotkania autorskie na konwentach z Rafałem prowadziłem regularnie, nie tylko w Poznaniu. Na jednym z takich spotkań pytam go standardowo:
- A kiedy następna dorosła powieść?
- Hmm... a jak ci odpowiedziałem na to w tym samym miejscu rok temu?
- Że weźmiesz się za nią, jak tylko skończysz nowego Felixa.
- Aha, no to tym razem odpowiedź jest taka sama, tylko już o kolejny tom Felixa chodzi.

Kurt Vonnegut - Rysio Snajper

Wciągająca opowieść człowieka, któremu nic się w życiu nie udało. Żeby tylko jemu - już dzieje jego ojca, niespełnionego malarza, a swego czasu nawet kumpla Adolfa Hitlera, nie nastrajają wesoło. Nasz bohater, wychowując się w domu dość dziwnym, z niewielką opieką rodziców (obowiązki te przejęła raczej domowa służba), przypadkowym strzałem zabija ciężarną kobietę i - mimo że właśnie to wydarzenie naznaczyło jego los na długie lata - jest to dopiero początek pecha i nieszczęść (będzie zamieć śnieżna, będą rozwody, ba! - będzie i śmierć wskutek przypadkowego napromieniowania, a na deser wybuch bomby neutronowej). Niewesoły los udziela się też bratu, żonom brata i koleżance obu braci, którą - jak to w Vonnegutowym uniwersum czasem bywa - jest Celia Hoover (znaczy się: później, po ślubie, Hoover), żona jednego z bohaterów "Śniadania Mistrzów" (sam Hoover też się pojawia, ale nie odgrywa wielkiej roli). I mimo że czarnego humoru w książce nie brak, jest to jeden z najbardziej wyrazistych przejawów ogólnego pesymizmu Kurta.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

zacząłem "Strollowaną ewolucję" Ziemkiewicza. W sumie to już nie takie najnowsze, ale przypadkiem wpadło mi w łapy.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Najlepsze miejsce na świecie Jacka Bartosiaka, bardzo na czasie, nie wiem czy to dobrze, czy źle, ale autor przewiduje rzeczywistość naprawdę prawie bezbłędnie...
Czytam prawie jednym tchem.

_________________
,,Tak dużo, tak mocno
Nie pytaj już
Nie pytaj
Tak dużo, tak mocno ''

Thomas Mann - Czarodziejska Góra

Ha, veni, vidi!
Czy vici, to nie wiem, ale upraszczając łopatologicznie - w sumie to mi się podobało. W zestawieniu z przyswojonymi również niedawno "W poszukiwaniu straconego czasu" (pierwszym tomem) i "Ulissesem", dzieło Manna najbardziej przypadło mi do gustu i najbardziej się w nim zadomowiłem. Nie będę ściemniał, że zawsze było łatwo i przyjemnie (filozoficzne dialogi Naphty i Settembriniego to szczególnie ciężka materia), ale nudy wcale nie było tak wiele, rozgościłem się dość wygodnie w leniwym klimacie uzdrowiska Davos. Choć nieznającym książki należy dodać - niby leniwie, niby siedzą, gadają, leżakują i chodzą na kontrole lekarskie, ale między tą niegalopującą codziennością zdarzy się i zabłądzenie w zamieci śnieżnej, i samobójstwo (a nawet dwa), i pojedynek na pistolety, i wielka miłość, i kilka pomniejszych wydarzeń. Fascynujące jest to, na ile sposobów można czytać tę powieść i ile tropów interpretacyjnych sobie do niej dobudować (Europa u progu wielkiej zmiany i ostatnie chwile starego porządku, zniewolenie ludzi i ich ślepe podporządkowanie się władzy (bo czymże innym może być wiara w wykrycie gruźlicy bez specjalnych objawów, zamieszkanie na długie lata w uzdrowisku i pokorne słuchanie lekarskich wytycznych?), zderzenie dwóch systemów filozoficzno-światopoglądowych i ich walka o niezdecydowane dusze). A na dodatek, pamiętać należy, że książka ta to matka wszystkich książek o zamkniętej szpitalnej społeczności ("Szpital Przemienienia", "Oddział chorych na raka", "Lot nad kukułczym gniazdem", że o "Empuzjonie" nie wspomnę). Wielka rzecz.

Mark Twain - Jankes na dworze Króla Artura

A tu dla odmiany przez większość czasu lekko i wesoło. Z jednej strony satyra na romanse rycerskie i etos rycerstwa jako takiego, ze wskazaniem na błędne. Z drugiej - pochwała Jankesów i ich zaradności w każdych warunkach, acz z trzeciej również trochę sympatyczne naśmiewanie się z amerykańskich przywar. Książka przez większość czasu jest autentycznie śmieszna, są momenty, że ciężko nie zarechotać nad lekturą. Trochę gorzej robi się pod koniec, gdy wybucha wojna, a ton poważnieje. Jednak część satyryczna wyszła Twainowi dużo lepiej.

_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.

trochę niesamowita historia, od koleżanki z pracy, którą w sumie ledo co znam więc i ona zna mnie ledwo co w prezencie urodzinowym dostałem "Limes inferior" Zajdla. Powiedziałem jej, że w przypadku innej książki pewnie bym udawał, że nie mam i nie czytałem, ale tu będzie trudno - ale że skoro daje mi moja ulubioną książkę, to jest to dość niesamowity splot okoliczności. I sobie tego Zajdla z nowego egzemplarza przeczytałem, nie wiem, który raz w życiu, sprawiło mi to dużą radość.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Udało mi się przeczytać ostatnio parę zaległych lektur muzycznych. M.in. głośną książkę Simona Reynoldsa "Podrzyj, wyrzuć, zacznij jeszcze raz. Postpunk 1978-1984". Refleksje na jej temat spisałem tutaj: https://alternativepop.pl/artykuly/post ... -reynoldsa

To też trochę przyczynek do rozmowy na temat "muzyka a polityka".

_________________
Alternativepop.pl

Świetny wpis. Do książki Reynoldsa któryś rok z rzędu się zabieram.. Dobrze, że już wiem o ewentualnych rozczarowaniach Także na spokojnie trzeba będzie znów podjąć próbę!

Kim Gordon - Dziewczyna z zespołu

_________________
...sailin`on...

Byłem solidnie rozczarowany.
Władysław Stanisław Reymont - Ziemia obiecana.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.