|
Jakub Nowak – To przez ten wiatr
Po pierwszych opowiadaniach z „Nowej Fantastyki” i kilku antologii wielu widziało w Nowaku nowego Dukaja. Tymczasem po kilku latach względnego milczenia autor publikuje powieść, w której doszukać się elementów fantastycznych można, ale raczej na siłę. Owszem, jest tu jeden dość mocny fakt, czyniący z całości historię względem naszego świata alternatywną, ale nie jest to istotą książki.
Kuba pochylił się nad faktem w powszechnej świadomości mało znanym, choć mgliście przez niektórych kojarzonym. W latach siedemdziesiątych XIX wieku kilkuosobowa grupka Polaków wyruszyła do Kalifornii, by zająć się tam uprawą winorośli, a w owej grupce przyjaciół byli między innymi sławna już w kraju Helena Modrzejewska oraz młody, zdolny pisarz i reporter – Henryk Sienkiewicz.
Obyczajowa, niespieszna opowieść opisuje amerykańskie losy tychże postaci, relacje i napięcia między nimi oraz między nimi a miejscową społecznością. Jest to poniekąd western – mamy saloony, whiskey, Indian i strzelaniny, ale akcja nie galopuje przesadnie. Nowak skupia się bardziej na psychologicznych portretach postaci i ich wzajemnych stosunkach. Pierwsze skrzypce gra tu niejasna, podszyta fascynacją i skrywanym erotyzmem relacja Modrzejewskiej i Sienkiewicza, ale syn Modrzejewskiej czy służąca Anusia też mają tu wiele do zagrania. Duszna atmosfera spowiera całą powieść, bowiem – i to trzeba jasno powiedzieć i podkreślić – językowo książka jest mistrzowska, autor wspiął się na narracyjne wyżyny i oczarowuje czytelnika swoją opowieścią. Dawno nie byłem pod takim wrażeniem tego, jak podana jest historia.
Problem mam tylko w tym, że jakkolwiek to, JAK Nowak opowiada, zasługuje na wszelkie laury, to już z tym, CO opowiada, nie jest tak różowo. Niby nie ma się czego przyczepić, niby wszystko logiczne i konsekwentne, ale, mówiąc wprost, sama fabuła zainteresowała mnie w stopniu co najwyżej średnim. Mimo wszystko książkę – głównie przez stronę językową - oceniam wysoko. Mało tego, myślę, że marka wydawnictwa Powergraph, od czasu niespodziewanej Nike (i pomniejszych nagród) dla Radka Raka, stoi wśród krytyków i decydentów na tyle wysoko, że wcale możliwe są i tu różnorakie nagrody lub co najmniej nominacje. Czego, po starej przyjaźni, z całego serca Kubie życzę.
_________________
In an interstellar burst
I am back to save the Universe.
|
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
