Specjalnie dla Bogusia o MiM (to fragment z dyskusji z innego forum, o MiM, kiedy moja przedmówczyni twierdziła, że powieść ją drażni, bo jest przewidywalna; stad pewne niedopasowanie do bieżącego topiku)
Nie wiem, czy w oryginalności fabuły siła tej powieści... Choć nie powinno się zapominać o tym KIEDY została napisana. Plastyczność obydwu światów przedstawionych, to jak ze sobą korespondują, wyrazistość postaci... Po przeczytaniu MiM miałam nieodparte wrażenie, że historia Ha-Nocri i tego, który spisywał jego słowa, jest tak prawdziwa, jak tylko może być... A ten początek, kiedy
W białym płaszczu z podbiciem koloru krwawnika posuwistym krokiem kawalerzysty wczesnym rankiem czternastego dnia wiosennego miesiąca nisan pod krytą kolumnadą łączącą oba skrzydła pałacu Heroda Wielkiego wszedł prokurator Judei Poncjusz Piłat - aż ciarki przechodzą! To nie jest fabularny fajerwerk, to po prostu o tym, co jest dobre a co złe i jacy są ludzie...
I jaki jest komunizm. Dla mnie najcelniejszy opis, jaki czytałam, a czytałam sporo. Najcelniejszy, bo tak naprawdę ukryty, trzeba coś wiedzieć wcześniej, kojarzyć fakty, domyslać się.
I ta miłość - najprawdziwsza!
I rękopisy nie płoną!
To taka magia, jak w realizmie magicznym była, magia prawdziwa, ta, która jest.
---
Nie wiem, czy to cokolwiek rozwija.
Lektury szkolne zabijają literaturę.
Nie ma się czasu przeważnie na to, żeby przeczytać książkę z uczniami tak, żeby oni byli zadowoleni. Na studiach pani od metodyki opowiadała nam, jak kiedyś weszła na lekcję i spytała uczniów, co sądzą na temat "Zbrodni i kary" (to miała być pierwsza lekcja o Dostojewskim); po chwili głuchego milczenia, smutny głos z końca sali powiedział: "no, taki sobie kryminał". Ona na początku nie wiedziała, co ma z tym zrobić, ale rzuciła się na głęboką wodę i omówiła z uczniami "Zik" jako kryminał a potem doszli do jakichś innych problemów lekturowych; ale poświęciła na to sporo czasu, przez to nie "zrobiła" czegoś innego, co zawsze może się potem pojawić na egzaminie. Dylematy.
Tak samo Musierowicz - nie wiem, czy tak zmaskulinizowane forum wie w ogóle o czym mowa, ale "Opium w rosole" wpisano na listę lektur i już miałam przyjemność z trzema korepetytantkami brnąć przez moją ukochaną panią Małgorzatę, a te dzieciaki (dziewczynki!!) zwijały się z bólu... Przykro mi było.
Przewaznie jako szkolne lektury bronią sie te książki, które uczniowie poznali wcześniej ("podobają mi się tylko te filmy..."); te czytane "na czas" giną śmiercią nienaturalną.
Oczywiście to bardzo pesymistyczny obraz, nie wszędzie i nie zawsze tak jest!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Musze to zdobyć..."Adieu" świetna...
