Ultima Thule

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Armia - Legenda.
Słucham jej raz na kilka lat, ale póki co pozostaje dla mnie albumem wszechczasów.

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Bruce Ruffin - Antologia. Mam dwa single ale w dużej dawce też daje radę to brytyjskie podejście do wczesnego reggae. Soul i funk też na pokładzie. Generalnie czarny pop można powiedzieć. Smyczki, dęciaki i takie tam.

Twinkle Brothers - Sub Massacre 2: Killer selections. Przerywnik między słuchowiskami z płyt (z młodszą w domu). Kojąco - niepokojący koktajl.

Hebanowa Baśń - Baśń Jazzowa Dla Dzieci. Między innymi smakołykami Jorgos Skolias brzmiący prawie jak Zaucha w bigbandowym wydaniu. Dobre!

Gregory Isaacs - In person. Cudownie skwiercząca (szczególnie na pierwszej stronie) płyta pełna słodko-pierdzącego zawodzenia Isaacsa i bezobjawych podkładów Soul Syndicate. Jakbym nazwał to Jaka to melodia vs. Złote Przeboje nie pomyliłbym się bardzo. Alvin Ranglin miał opinię takiego trochę wioskowego producenta. Wszystko jednak jest na miejscu i miło pobrzekuje w tle. W połowie strony A nawet skwary niemal znikają!

Święto Wiosny kupione kiedyś w przejściu wrocławskiego dworca głównego. Córka mówi, że jej się trochę podoba, a trochę nie. Mnie zawsze rusza. Nie mam porównań do innych wykonań więc pozostanę przy trzewiowym zachwycie. W sumie zawsze gdy słucham wyobrażam sobie scenę skandalu z premiery opisaną przez Carpentiera w Święcie Wiosny..

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Nie wiem czemu naszło mnie dzisiaj rano na to, by wygrzebać z półki składankę Niebiesko-Czarnych. Przesłuchałem kuchennie połowę, jednak z mieszanymi odczuciami. Trochę ujmujące, a trochę nudne. Takoż repertuar: na wielki plus Smutny list, ale na minus brak np. Na betonie kwiaty nie rosną. Kto układa takie składanki i jakimi kryteriami się kieruje?

Znalezione na youtubie, niestety tylko minutowy wycinek, ale jak żre!

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Prowadzony frazą o życiu, które "płynie i płonie", odpaliłem rano Dubska - Loko loko. To jest jedna z tych zrośniętych płyt. Melodie, ludzie, historie. Bardzo.
Potem Manu Chao - Esperanza. Znów ZBoWiD mi się włączył.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Kurwa! To jest killer!

A dobry zbowid nie jest zły, Esperanza super.

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Raz na kilka lat, ale kilka dni później słucham jej znów, bo czegóż innego można w ogóle słuchać?

_________________
ćrąży we mnie zła krew

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Mglisty listopad ze starą kapelą hipisowską Mamas and Papas, jak słońce w chmurach. A przede wszystkiem jej wybitną wokalistką Cass Eliot.
Fascynuje mnie od dawna. Nagrała parę albumów po rozpadzie Mamasów. Chorowała na serce. Pokonało ją gdy miała 32 lata. Ciekawostka z massmediów - była przez 5 lat żoną Jimi Hendrixa. Zaaranżowali małżeństwo żeby mógł uniknąć wysłania na wojnę w Wietnamie. Mama Cass miała dużą nadwagę z którą walczyła, pod koniec podobno skutecznie. Ale po co? Fajnie ją pokazał Tarantino w filmie Pewnego razu w Hollywood.
Osierociła małą córeczkę.

Nowa akustyczna płyta Luxtorpedy: "Mój trup jest większy niż twój"... piękna płyta... dużo muzyki...

_________________
The Roots of Pangea na YouTube
Duszą Malowane obrazy

Pablaku, i jak ci Swans?



O rany, ale tytuł!


Anastazja, super z Mamą Cass! Serio z tym małżeństwem?
Ja ją zapamiętałem najpierw jak z zachwytem oglądała Janis w Monterey w filmiku na youtube, potem Gero mnie trochę wprowadził i też słuchałem The Mamas & The Papas - z wielką przyjemnością .

Za to ostatnio miałem lot na punkcie Susanne Vegi, możliwe że jeszcze się nie zakończył. Kiedy straciłem miejsce siedzące w nocnym pociągu (nie miałem rezerwacji) i wylądowałem na stojaka na korytarzu, to tak się jopiłem w smartfon i wpadła mi w oko FB wymiana zdań na temat sąsiadów puszczających wielokrotnie ten sam utwór pod rząd - zaczęło się od Four Non Blondes. Moją uwagę przykuł jednak utwór "Blood Makes Noise" Susanne Vegi, że w jakimś radiu leciał raz za razem. To początek lat 90., wiele rzeczy było możliwych. W każdym razie postanowiłem spróbować, i rzeczywiście ta piosenka wspaniale się sprawdziła x10 czy coś koło tego. Ale potem przeskoczyłem na album "Nine Objects of Desire" - jedyny, z którym przed laty, czyli kiedy się ukazał, się zapoznałem. No i to było to! Dwa razy poleciał, a może trzy? - końcówka podróży cała w skowronkach, a od tamtej pory co i rusz wracam do tej płyty. Podoba mi się o wiele bardziej niż w 1996 .

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

na razie tylko pobieżnie posłuchałem pierwszych trzech kawałków,
całość ponad 3 godziny ma, utworów 8

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

Na Tidalu nie mają tego albumu. Ale 3 godziny? To dla "słuchacza kultowego" chyba . Niemniej sprawdziłbym, byłem na dwóch koncertach, ciekawe jakbym się odnalazł w nagraniach.


Wieczorem odpaliłem "BDG Roots Reggae" . Bardzo lubię tę płytę, choć z tego co pamiętam "Loko loko" też spoko.

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

co prawda nie weryfikowałam wikipedii, ale źródła graficzne potwierdzają że było to możliwe