Ultima Thule

Znowu coś tutaj zrecenzowałem. Krzysztof Dołowy „Wbrew bogom, czyli od magii i religii do metody naukowej… i z powrotem”. Tytuł obiecuje więcej niż jest w treści, bo to w gruncie rzeczy bardzo dobrze czytająca się historia nauki od czasów starożytnych, a nawet jaskiniowych, a nie jakiś traktat o relacjach religii i nauki. Tylko tyle i aż tyle. Jeżeli ktoś np. czytał Stulecie chirurgów, to tu ma coś podobnego, tylko o większym zakresie tematycznym i czasowym.

_________________
profanar la tumba al ritmo de la rumba

Piotr Marecki - Polska przydrożna.
Jakie to jest złe. Jedyny plus, że krótkie.
Ale i tak z cztery razy zdążyłem odkładać.
Bardzo odradzam.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Skończyłem pierwszy tom Antologii 100/XX.
Żałuję, że tak ślamazarnie mi to szło. Może z drugim uda mi się szybciej, bo teksty są świetne.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Łódź: Miasto po przejściach - Wojciech Górecki , Bartosz Józefiak
Lektura wywiadu z autorami opublikowanego w GazWyb nie nastawił mnie do książki pozytywnie. Na szczęście niezdrowa relacja z miastem zmusiła mnie do zakupu i lektury a wręcz pożarcia ebooka. Teksty w większości krótkie i gazetowe są jednocześnie szlachetnie napisane. Miasto i opisywani mieszkańcy potraktowani uczciwie (a łatwo byłoby o łzawość i dydaktyzm). Mieszanka tematów, przekrój czasowy, wielość perspektyw i wspomniana uczciwość wobec bohaterów (i czytelnika) każą mi kupić egzemplarz w twardej oprawie i postawić obok "Alei Włókniarek".

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Paul Kenyon - Ziemia dyktatorów. O ludziach, którzy ukradli Afrykę
Post kolonialna Afryka i zbrodnie pierwszych - drugich przywódców "wybitych na niepodległość". W tle byłe metropolie i z czasem wchodzące w ich role multikorporacje. Bardzo żywe, z jednej strony bogate ale z drugiej pozostawia niedosyt. W dobie BLM warto zobaczyć, jak L nie M dla wielu B przywódców. Lektura stawia mi w jeszcze pełniejszym świetle, pierwszą książkę przeczytaną w tym roku, tj. historię Jerzego Walusia pióra Łazarewicza.

Katarzyna Kobylarczyk - Strup. Hiszpania rozdrapuje rany
Z jednej strony kronika zbrodni frankistów z delikatnie tylko wspomnianymi działaniami milicji i trybunałów ludowych w okresie drugiej republiki. Z drugiej opowieść o pamięci, milczeniu, wyparciu i odkopywaniu kości. Najbardziej zapamiętałem historię katolickiego optyka straconego przez milicję oraz wymianę zdań dwóch staruszków podczas ekshumacji.

Patrick Radden Keefe - Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Zbrodnia i pamięć w Irlandii Północnej
To jest bardzo, bardzo dobra książka! Z jednej strony oględny szkic dot. historii Irlandii, z drugiej szczegółowy rysunek polityczno-psychologiczno-obyczajowo-militarny parudziesięciu lat konfliktu zogniskowany wokół Gerrego Adamsa i jego podwładnych. Szczegółowość chwilami utrudnia śledzenie wątków, ale nie uniemożliwia go. Książka kończy się niespodziewanym odkryciem. Połowa to tekst, połowa przypisy i źródła. Wciągnąłem nosem ebook i zamawiam egzemplarz fizyczny, żeby stał na półce.

Rok temu moim objawieniem była Joanna Gierak-Onoszko pisząca o Kanadzie. W tym roku jest to Patrick Redden Keefe piszący o Irlandii.
Zaczynam Domy bezdomne i już pierwszy rozdział czyta się jak Tadeusza Nowaka, więc jest radość z drugiego przypadku poetyckiego non-fiction. Czekam na przysłanie nowego Księżyka ale to już innego rodzaju ekscytacja.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

O, o Irlandii mnie zachęciłeś!

_________________
I'll tell you this, no eternal reward will forgive us now for christen him Fifonż

Dzisiaj będę miał w ręku nowego Księżyka.
Jaram się mocno!
edit: mam w ręku, zajrzę gdy koleżanka z biurka obok wyjdzie.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Wczoraj skończyłem: Kroków siedem do końca. Ubecka operacja, która zniszczyła podziemie - Piotra Lipińskiego.
Wielowarstwowa, nieoczywista historia o wielu bohaterach, angażująca potęgi światowe w historycznym (już) anturażu. Zamarzyło mi się aby do tekstu dotarł jakiś zdolny scenarzysta i na jego kanwie przygotował trzymający w napięciu miniserial szpiegowski. Sama lektura wymaga uwagi, bez której można zgubić się w "szkatułkach". Po "Niepowtarzalnym uroku..." i Gomułce autor wraca - czy to do formy, czy to (moich) łask czytelniczych.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

W końcu 2020 przeczytałem Sowiety od kuchni. Mikojan i sowiecka gastronomia - Irina Głuszczenko.
Pomijając zaskakującą mnie fascynacje ZSRR przemysłem USA w latach '30 nic w tej książce mnie nie porwało, ale na bank jest to ciekawa pozycja pokazująca funkcjonowanie osadzającej się rewolucji w sferze tak istotnej jak spożywka. Niektóre wątki, nazwijmy je zaopatrzeniowymi, zbliżają się do nadal rozgrzebanego Tylnymi drzwiami, niektóre dają tło do zrozumienia np. Mistrza i Małgorzaty (!). Nie kupię egzemplarza na półkę, będę wspominał ciepło.

Wczoraj skończyłem Nomadland. W drodze za pracą - Jessica Bruder.
Smakuje najlepiej jako uzupełnienie i aktualizacja obrazu zbudowanego przez pozostałe pozycje z serii amerykańskiej, czy nawet Elegię dla bidoków. W porównaniu z Za grosze pracować i (nie) przeżyć książka błyszczy jak samorodek. Podawana saute natomiast pozostawia jakiś niedosyt ale i przestrach światem przedstawionym. Zastanawiam się nad zakupem, ale raczej nie zdecyduję się na niego.

Teraz równolegle Straight Edge - Historia hardcore’u na trzeźwo, A Brief History of Lager: 500 years of the world's favourite beer i Kurs na ulicę szczęśliwą, której najbardziej się boję.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Kurs na ulicę szczęśliwą - Bartosz Gardocki.
Napisałem wyżej, że bałem się tej książki. I faktycznie, hype gazetowy nie przełożył się na książkę porywającą a nawet więcej niż tylko przyzwoitą.
Kierowca warszawskiej taksówki opisuje pasażerów i historie, którymi się z nim dzielą. Niestety, wszystko chaotyczne, pozbawione struktury a co gorsza, prowadzone tym samym językiem bez względu na rozmówcę. Wdowa po Kiszczaku, wdowa po Szpilmanie, Zbigniew Wodecki, Hanna Krall, Wojciech Olejniczak, narkomani, alkoholicy, złodzieje i ich przyboczne, zniszczeni życiem rozbitkowie, młodzi wykształceni z wielkich ośrodków - wszyscy mówią tak samo. Jestem na nie.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.

Skończyłem książkę, która czytana w 2020 (znaczy w roku wydania), na bank wskoczyłaby do gęstego peletonu: Zbigniew Rokita - Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku. Nie jestem Ślązakiem i lektura pokazująca jak autor swoją Śląskość odkrywa i konstruuje miała dla mnie wymiar wyprawy w dal i w głąb.

Zacząłem: Ewa Stusińska - Miła robótka. Polskie świerszczyki, harlekiny i porno z satelity. Towarzyszy mi nastawienie jak w przypadku Ulicy szczęśliwej. Bardzo ostrożne. W sumie w przypadku "Łodzi: miasta po przejściach" mimo gazetowego hype'u dostałem piękną książkę. Zobaczymy jak będzie teraz.

_________________
Blaszony
Każde zwierzę koi dotyk.