Ultima Thule

Nie będę teraz z Toba polemizował w uporządkowany sposób, ale np. "Adwent" uważam za jeden z bardziej dynamicznych utworów na tej płycie, a "Nino łeno" i "Kfinto" są w mej ocenie poważniejsze niż "Radio NRD"

_________________
Go where you think you want to go
Do everything you were sent here for
Fire at will if you hear that call
Touch your hand to the wall at night

no bez przesady - jest jeden sędziwy elf, który uważa tę płytę za najlepszą w dorobku zespołu i podkreśla to na każdym kroku (choć nie tak często jak inny forumowicz, który nie lubi Oceanu)



po trzykroć tak !!!

pozdro
KoT

..skończyłem - rozpoczynaj...

Nie lubiłem tej płyty dopóki jej na dobre nie poznałem. Od kilku miesięcy często jej słucham i bardzo lubię. Jak będe miał czas to coś napiszę więcej... Mocno niedoceniana płyta....

_________________
Youtube

Dla mnie "Droga" jest tuż za "Triodante" a przed Legendą....

_________________
aniołowie stróże są bezwzględni
i trzeba przyznać mają ciężką robotę

anioły bierzta mnie

dla mnie też po Triodante, a przed Pocałunkiem...

teksty z "Drogi" najbardziej rozumiem z dorobku Armii i jest mi do nich najbliżej

zgadzam się, że wielkim plusem jest rozszerzenie chromatyki przez dodatkowe instrumenty

co do "killerów": "Buraki" na pewno tak, "Dom" raczej też, ostatni utwór zdecydowanie nie

dla mnie największym "killerem" na tej płycie jest "Parowóz", ulubionym utworem: "Kfinto" (choć tytuł mnie bardzo denerwuje, bo nie widzę żadnego związku - Soundrops bez nutki żalu zamienili to na "the Annopol Tower" ), a najmniej docenianym numerem: "Wspaniała nowina"

nie rozumiem jak mozna lubić "Smoki" i nie lubić "Nino Łeno"

to kiedy ta reedycja?

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

Ja bardzo lubię "Drogę", od samego początku - od pierwszego przesłuchania. Moze poza ostatnim numerem, który nijak mi do niej nie pasuje i zwykle go pomijam przy słuchaniu.

Zdecydowanie bardziej lubię tę płytę od "Ducha". Także za "bajkowe" teksty, których niejako rozwinięcie znalazłem na świetnym "Tańcu szkieletów".

Fajna płyta. U mnie wyżej od "Ducha" i gdzieś około poziomu "Pocałunku".

Eee, cieszy się, cieszy... trzeba tylko pytać odpowiednie osoby Ale przyznaję, że długo miałem z tą płytą problem. Poznawałem ją równolegle z Duchem i Droga przegrała ten pojedynek, słuchałem jej dość rzadko. Dopiero kiedy próbowałem umieścić gdzieś na skali płyt Armii PMK i zacząłem się zastanawiać, czy płyta ta przypadkiem nie znajdzie się gdzieś w okolicach Drogi i celem porównania sięgnąłem po Drogę, ta płyta do mnie trafiła. Genialny początek w postaci "Domu przy moście", jednego z najlepszych kawałków zespołu, później równy i bardzo wysoki poziom przez cztery następne utwory. Trochę słabszy jest jak dla mnie środek, ale "Nino Łeno" to powrót do tego, co na tej płycie najlepsze. "Parowóz numer 8" wieńczy dzieło... no właśnie... chyba jednak wieńczy, "Jezus Chrystus jest Panem" to dobry utwór, ale jakoś się nie sprawdza w tym miejscu. Może jeszcze nie zgadzam się w pełni z pewnym sędziwym półelfem, o którym wspomina Kot, ale coraz bardziej rozumiem taką opinię W 110% popieram natomiast Butchera, głoszącego wyższość Drogi nad Legendą...

droga byla by swietna bez ostatniego utworu, oraz gdyby byly w calosci nagrana na gitarach klasycznych

Dla mnie "Droga" jest po "Duchu" i "Legendzie". Długo nie mogłem się przekonać do tego albumu, ale w 2004r. w pełni odkryłem wyjątkowy klimat tej płyty, który bardzo mnie wciągnął.
Dla mnie jest to bardzo dobra, równa płyta ze swietnym pierwszym utworem("Inaczej niż zwykle" i "Dom przy moście" to dla mnie dwa najlepsze utwory Armii)
"Dom przy moście", "Buraki, kapusta i sól" oraz "Nino łeno" to moje ulubione utwory z "Drogi".

Droga jest jaka jest i bardzo lubię tę płytę. Za lekkość i wzruszenie. Kolory. Rozmaitość. Przy pierwszym słuchaniu zaskoczyła mnie ta jej dobranockowatość , oraz pojawienie się w tekstach codzienności i zwyczajności. To jest bardzo fajne. No i wcale z magią się nie kłuci.
Jezus Chrystus panem jest - to przecież taka kropka nad i. Muzycznie zaiste jest to parowóz, który w pewnym momencie przechodzi w inny wymiar i mija już tylko niebieski semafory i tajemnicze światła, zgodnie z tym co napisano w jednej książce: „Dusza ogołaca się ze zmysłowości, porzuca świat pojęć, wznosi się ponad wszelkie określone znaki, zostawia poza sobą wszelkie przedstawienia i obrazy”... Mi tam się pdoba. To poza tym taka klamerka - Antiarmia zaczyna się przecież podobnie jak kończy się Droga...

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

Jest taka plotka, że to podobno miała być ostatnia płyta Armii. Półelf nagabywany w tej kwestii w Karkonoszach nie wypowiadał się jednoznacznie. Dla mnie Jezus Chrystus jest Panem brzmi jak koniec, który wieńczy całe armijne dzieło...



Coś w tym jest - pewnie trochę jest to wpływ tego, że Budzy jest kantorem, przez co dużo gra na gitarze klasycznej. Ale nie wyobrażam sobie wielu utworów na tej płycie bez poweru jaki daje gitara elektryczna (Dom, Smoki, Wspaniała Nowina, Adwent, Buraki, Jezus Chrystus).

Dzyniu kiedyś wspominał, że ta płyta mogłaby mieć inny układ piosenek. Od Buraków mi się wszystko zlewa....

_________________
Youtube

Ja tam Drogę bardzo lubię. Nie jest to moja ulubiona płyta. Zdecydowanie preferuję trójcę Legenda-Triodante-Duch, przy czym kolejność (tu czysto chronologiczna) bywa bardzo różna. Ja Droge zawsze porównywałem do Ducha, który był dla mnie wiekszym uderzeniem. Droga jest zwrotem bardziej jeżeli chodzi o teksty (mniej monotematyczne niz Duch) i oprawę (okładka mnie powaliła, nie wierzyłem w sklepie, że to rzeczywiście nowa Armia). Ale muzycznie mocno wyrasta z tego co zapoczątkowano z Popkornem na Duchu. Jest bardziej urozmaicona, co czasami brzmi pięknie (Adwent !!!!, Kfinto !!). Ale ja chyba jednak wole surowość Ducha. W sumie to jednak tylko kwestia gustu.

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

Dla mnie "Droga" jest jedną z gorszych płyt Armii. Moja klasyfikacja plyt Armii (bez płyt koncertowych) jest następująca:

TRIODANTE - płyta doskonała, nie ma się praktycznie do czego przyczepić.

LEGENDA- lubię ją bardzo. Ale nie jest tak ważna dla mnie (odczucia czysto subiektywne) jak Triodante.

Później POCAŁUNEK MONGOLSKIEGO KSIĘCIA i DUCH na równi.

Obie płyty bardzo dobre. Na obu są pojedyncze piosenki, których nie lubię tak bardzo jak pozostałych.

Dalej: DROGA - płyta dobra, ale już tutaj jest więcej piosenek, których nie lubię tak bardzo.

ANTIARMIA, zdecydowanie najmniej słuchana przeze mnie płyta. Nie ta stylistyka. Dużo tu punka, przez mnie nie lubianego. Zbyt mało bajkowości, przestrzeni, rozbudowanych kawałków, melodyjności, jak na innych płytach.

A teraz co do Drogi:

Zaczyna się znakomicie: "Dom przy moście" i "W krainie smoków" są bardzo dobre. Później jednak przychodzi "Jestem smutny" Jest to zbyt prosty rockowy kawałek, który w przypadku Armii mnie razi, ja wolę coś bardziej rozbudowanego, więcej przestrzeni.

Pózniej znów jest dobrze - "Wspaniała nowina", "Adwent" - rewelacja. No i znów "Buraki, kapusta i sól", "Radio NRD" - uwagi jak przy "Jestem smutny". Nie lubię.

Później mój ulubiony "Kfinto". Najlepszy kawałek na płycie.

Później dwa przeciętne"Nino łeno", "Najduchy i ćmy". Lepszy "Parowóz nr 8" i znów jeden ze słabszych "Jezus Chrystus Panem jest".

Słucham tej płyty od czasu do czasu od lat sześciu i za każdym razem moje odczucia są podobne.

Droga to była pierwsza płyta Armii jaką usłyszałem. Jednak do zespołu przekonał mnie dopiero później Duch. Potem te płyty zamieniły się miejscami w moim rankingu. Za najlepszą płytę uważam Triodante, które jest poza konkurencją, ale o drugie miejsce stale ścierają się PMK, Legenda i Droga właśnie. Ta płyta jest chyba najbardziej magiczna i bajkowa w dorobku Armii. Ktoś słusznie zauważył, że ma dużo wspólnego z Tańcem szkieletów, w zasadzie to dopiero po przesłuchaniu Tańca zrozumiałem Drogę i dotarła do mnie wartość tej płyty. O ile Taniec jest niemal kompletnie bajkowy, to Droga w sposób niesamowity i swobodny balansuje między bajkowością a twardą, szarą rzeczywistością. I to decyduje o wspaniałości tego albumu!

Do czerwca 2004 traktowana po macoszemu płyta. Po salezjanskim koncercie gruntownie odswieżona. Jaki efekt? (Nie)bezpiecznie zbliżyla sie do "Ducha". Wydawało mi sie nawet, ze nawet go przewyższa jakością. Ale działo sie tak tylko wtedy gdy sluchałam strony A. W ogólnym rozrachunku Duszek lepszy - wiecej dobrych kawałkow rozproszonych po całej plycie.



nie prubuje tego zrozumieć Się godzę z tym i już. Ale ulubione kawałki Drogowe to: "Dom przy moscie', "Jezdem smutny", "Adwent", "Wspaniała nowina", "Buraki...", "Kfinto".

_________________
you create your hell...