Ultima Thule

np cos na ksztalt opaslego tomiska o Kulcie? No no no...

_________________
you create your hell...

to byłoby fajne przedsięwzięcie - może dodano by do tego premierową płytkę

_________________
Więc dokąd, dokąd ta wędrówka
Posmutniał król i zadął w róg
Przeciwnik straszy, pielgrzym idzie
A pyta zawsze Bóg

No ładne wydawnictwo! Marecki rozbawił mnie pierwszy, a Crazy z małżonką dokończyli dzieła . Poza tym - muzyczna błogość. Nie spodziewałam się aż takiego rozpłynięcia. Niby widziałam na żywo, a jednak... Dobre!

_________________
Bez zbroi wychodzić się boję.

a ja od razu po przeczytaniu tego postu pomyslalem o plytce roboczo nazwanej demos, live & rarities" (czy jakos tak ).

no:) to bardzo good idea

_________________
Więc dokąd, dokąd ta wędrówka
Posmutniał król i zadął w róg
Przeciwnik straszy, pielgrzym idzie
A pyta zawsze Bóg

Trafiłem ostatnio jadąc autem na wywiad z Kazikiem w Polskim Radiu BIS, który wypowiedział się, że bardzo podobało mu się DVD Armii i tak się zastanawia nad reaktywacją Kazika na Żywo właśnie w tej formie. Ma nagrane gdzieś koncerty i sam chce coś z tego sklecić...
Chyba pozazdrościł!!

_________________
Be Yourself

Niedawno czytałam recenzję, która zaczynała się od słów "cóż nowego mogę napisać, po wszystkich zachwytach wypełniających każdą recenzję tej książki" - bo cóż można?
Droga ARMIO, dziękuję za tamten koncert i za to DVD.

"ARMIA. KONCERT na 20-lecie"
Nie mam odtwarzacza DVD. Nie mam nawet własnego egzemplarza tej płyty. Ale kilka miesięcy po ukazaniu się jej, jestem po pięciu prawie pełnych odsłuchach/oglądach koncertu i trzech wywiadu, kilka osób nawet niezupełnie (zupełnie nie) zaintersowanych ARMIĄ zmotywowałam do obejrzenia choćby fragmentów, opowiadałam o całym przedsięwzięciu ilość razy niezliczoną.
Mam wrażenie, że jest to jedyny koncert, który mogę jeszcze OBEJRZEĆ i OGLĄDAĆ wciąż i wciąż.
Nie lubię gwiazdkowania (sic!) nie lubię rankingów i zawodów, podchodzę do tego, co widzę i słyszę w najbardziej z możliwych prymitywny sposób - podoba mi się lub nie. A zachwyca nawet! Nie umiem inaczej pisać o tym wydawnictwie niż w kategoriach osobistego przeżycia, co więcej na wielu poziomach.
Pierwszy to wspomnienia sięgajace 27 stycznia 2005 roku.
Nie wiem, czy Armia w składzie mocno rozszerzonym zdawała/zdaje sobie sprawę z tego, że tamten dzień był szczególny w moim życiu i domu (i Domu) - jestem dumna z tego, że tutaj, w tym pokoju w którym siedzę i w każdym innym byliście, śpiewaliście, rozmawialiscie a nawet piliście i jedliście Nie da się tego przecenić, jestem i pozostanę w uniesieniu tym wspomnieniem.
Ale wcześniej był koncert - tak jak kilka osób piszących tu wcześniej - na DVD dostrzegłam i usłyszałam więcej niż na żywo!! Wtedy spotkanie pokoncertowe przyćmiło mi Stodołę jako taką - teraz (dziękuję ponownie!) mogłam to usłyszeć naprawdę. A koncert był przepyszny. Nie zdziwię na pewno nikogo stwierdzeniem, że po raz kolejny potwierdziła mi się (moja subiektywnie subiektywna) opinia, ze Budzy głos ma pierwsza klasa, że schować się może przy nim większość polskich wokalistów. Ale na deser (w środku obiadu) jest jeszcze Kazik - niesmowicie dobrze - jak kiedyś! - uśmiech mi się sam tworzy - Ho!Ho!Jeżeli. Dziękuję!

Poziom wspomnień dotyczacych urodzin Armii w Warszawie ponad rok temu mogłabym rozpisywać na poszczególne momenty jeszcze przez 1000 słów, ale może starczy. Mam nadzieję, ze armijni panowie doczytają to, czego nie napisałam i poczują moją radość.

Ale DVD jako takie to też płyta, która teraz ((nie)wyjatkowo) leży obok mnie.
Zdjęcia okładkowo - wkładkowe! Powtórzyć znów - magnificent! Gratulacje dla autorów.
A na przedostatniej stronie mamy z Crazym specjalne podziękowania! Oooo!!!! Może nieco głupio mówić tak publicznie o tak osobistych sprawach, ale (chyba) to, co poczułam (have poczuład ) kiedy na nie spojrzałam to po prostu wzruszenie. Dzięki, że przyszliście! Przychodźcie zawsze i często!

Kiedy DVD się ukazało i zaczęły pojawiać się pierwsze komentarze, zżerało mnie nieco to, że ja jeszcze nie widziałam.
Ale przyszło spotkanie zimowe i ponad rok po urodzinach, w gronie częściowo tożsamym z tamtym, usiadłam w "czwartym" pokoju i ... cóż - znowu górnolotne epitety!? Podoba mi się BARDZO. Podoba mi się kompozycja (początek i koniec, wszystko), podoba mi się koncert, podobają mi się wstawki (jako idea - myślę, że dla wszystkich ultimathulczyków wplecenie ich do oficjalnego wydawnictwa Armii to coś bezcennego), podoba mi się dźwięk. Zdjęcia - Erkej trochę się obruszył na zdanie Crazy'ego, ze amatorską ręką kręcone - tylko że to miał być komplement i jest! bo wyjść z podziwu nie mogę po prostu, jak żeście to wszystko pięknie zrobili!
Wzruszeń oczywiście jest więcej - nie mogę zapomniec tego, co już po napisach jest - może gdybym była poetką, to bym wiersz napisała, ale ja tylko czytać umiem i zabrakło mi słów.

Jeszcze raz dziękuję za koncert i wszystko, co wokół, za płytę i wszystko, co wokół niej.

------
Pisaniu tego posta towarzyszłyły następujące utwory: Biesy; Strzały znikąd, chłopcy stąd; Poza prawem; Ulica Jaszczurki; Odech; Przemiany; Echo; Zła krew; Sygnały; Ultima Thule. (można sprawdzić, jak dłuuuuugo to pisałam )
------
Post ten nie powstałby, gdyby nie Bogi. Dziękuję.
-----
Dziekuję Mikiemu za wypożyczenie płyty i cierpliwość w ocekiwaniu na zwrot.

Chciałem się niniejszym podpisać pod każdym zdaniem napisanym przez moją Żonę, opróćz tego, że ona widziała i koncert i wywiad więcej razy niż ja

_________________
ćrąży we mnie zła krew

chyba kurcze zaraz sobie włączę

_________________
ja herez ja herez

zapraszamy na malibu

_________________
ćrąży we mnie zła krew

jak na prawdziwego nie-fana Armii przystało
Ja witam ponownie Cię Elseo i mam nadzieję, że nie trzeba będzie kolejnego DVD abys znów coś napisała

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...

Mam pytanie: czy Stopie na początku "Zostaw to" wypada z ręki pałeczka? nie wiem czy dobrze widziałem czy mi się tylko zdaje?

.....jak widać ...wypada......

_________________
ooooorekoreeeoooo

Stopie wypada z Ręki pałeczka.
Niebo w Szyję wpada poprzez Głowę.
Tak mi się skojarzyło.........

Ja chciałbym się podzielić NA ILE UMIEM (mam nadzieję, że nic złego w moim podzieleniu nie napisałem) wrażeniami z DVD Armii na 20-lecie.
Więćłe:
Miałem 4 lata, gdy Armia powstała. Gdy Armia miała 11 lat, poznałem ją. W tej miłości trwam więc 11 lat. Duchowo jest więc drugą moją dziewczyną. „Do końca życia, do końca śmierci”.
Zespół? Reprezentanci Niewidzialnej Armii to raczej „nowa strategia syntezy, nowa koncepcja sztuki”. Wierności obranej „Drodze” nie mąci nawet to, co można by nazwać antycypacją czy obecną partycypacją (postcypacją) stanu zwanego nawróceniem. Chodzi mnie o to, że wszystkie(?) płyty - one są piękne. Bóg jest harmonią przeciwieństw, w tym Armia naśladuje Go jak mało kto. Każda płyta inna, każda(?) niepowtarzalnie dobra. Co zrobić, nie ma jak „radio NRD”.
Wystarczy włączyć owoż nowe DVD na opcji wywiad, by sobie posłuchać i pooglądać głównego świadka tejże zacnej rozgłośni. Widzimy na ekranie pana Łapacza Wiatru, który od czasu do czasu patrzy przez szybę okna na otaczający go świat. Mówi jak Potrafi:), na pewno orginalnie. To opowieść o Armii jak mniemam w zamiarze autora do niejednoznacznie rozumianego dziś. Zaczyna się na murku w Puławach. Wśród hipisów, którzy będą potrafić tylko śpiewać songi w konwencji punkowej. Urzeka zwłaszcza niezwykle ciepły stosunek Toma do wszystkich, o których opowiada. R. Brylewski, J. Rołt, T. Adamski, S. Gołaszewski, Zygzak, nawet szanowany Kazik i inni zyskują w oczach tego skromnego człowieka aurę koniecznej obecności, aby Topolowy Liść mógł wzrastać. Ten wywiad, choć zaprawiony gastronomią i apoteozą wolności w czasach niewoli jest swoistym „Rejsem” „dalej dalej”. Osadzony w konkretnym wymiarze historycznym pachnie „Ultima Thula”. Jakoś od początku korci mnie, aby napisać, że Armia to zespół pasyjno-rezurekcyjny. „Wołanie o pomoc”, „unieś dokąd chcesz”, „ja uciekłem z więzienia do raju” to znamiona, że „nie jestem stąd”.
Tak więc zapraszam też na drugi film na jednej płycie. Reżysera próbuje złapać Podróżnik na Wschód. Pomagają mu różni dobrzy ludzie, jednym słowem cała jego Stodoła. Członkowie zespołu w pierwszej linii z przepięknym waltornistą Bananem. Druga linia-panowie od gitar. I w trzeciej-głośnej M. „Ślepy” Głuchowski, ale za to jak pięknie gra. Przemykają w różnych przestrzeniach zaproszeni przez Fantomasa goście, a nawet niektórzy od początku do końca(taka Asunta). Nie sposób nie wymienić chociaż „osiadłych” na okładce Kazika, Maleo, Gumy, Stopy, czy we wspomnianej Assunty. Zwłaszcza Indianin od Houka śpiewa podobająco mi się. Choć niektórzy na podwyższeniu ubrali się w koszulki 22-letniego już zespołu, to dopuszczeni do celebracji zostali także niżsi, ale liczniejsi. Oni pomagają śpiewać, a nawet grać głosem. Zwłaszcza trzeba podziękować ostatniemu wykonawcy tłumaczącemu nam ile wart był ów koncert. „Wsłuchaj się raz”. Siekiera przyłożona do korzenia, z mieczem w ręku wspinaj się na drabinę Jakuba. Di End