Ultima Thule

Ja muszę powiedzieć, że dawno mi żadna płyta Armii nie weszła tak bezwarunkowo i natychmiast, jak ta. Ostatnio chyba Legenda....
Przy pierwszych przesłuchaniach wyczuwałem ogromną moc, wręcz zwalającą z nóg.... Po kolejnych razach zacząłem wyłapywać coraz to nowe subtelności i teraz wiem, że jest ich tu dużo...
Płyta jest bardzo mroczna i dlatego wyjątkowo mi odpowiada. No i generalnie jest o śmierci.... jednym z dwóch ważnych tematów....
Myślę poza tym, że dla odbioru tego typu muzyki istotny jest chyba aktualny stan ducha... im więcej uwikłań i smutku w człowieku, tym pełniej odbiera się taką muzykę....

Cieszy mnie, że Armia poszła w tym kierunku. To już jest moja muzyka.

smutno brzmisz, Erkeju...

mi chyba dlatego tak świetnie POcałunek wszedł, że - przynajmniej wtedy - bardzo dobrze odpowiadał mojemu stanowi ducha

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Jeśli tak rzeczywiście jest, to moje dni są policzone... Myślę jednak, że muzyka mroczna i smutna ma często "obiektywną" wartość, niezależną od nastroju i dlatego taka muzyka trafia do człowieka. A przynajmniej taką mam nadzieję.

_________________
My shadow is always with me. Sometimes ahead... sometimes behind. Sometimes to the left... sometimes to the right. Except on cloudy days... or at night.

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

i oto weszcie przesłuchałam...

ulga...podoba mi sie!!!!! no co za radość no!!!! bo jak poza prawem usłyszałam to miałam ojojoj zwątpienje...no bo zwrotka jak 'pocałunek' a refren mi się kojarzy z t a drugą wersją psalmu 40 2tm 2 3 i nie mogę sie opedzić od tego skojarzenja... (aaa dalej, dalej nanana nanana nanana na na poza prawem)
ale teraz tak: muzyka przywodzi na myśl triodante!!!! yyeah!a wokal... ducha... i wole śpiewane fragmenty a nie krzyczane...

suita jest jak pink floyd z 'more' i echa 'echoes' daje sie słyszeć... to bardzo dobrze!!! więcej takich suit! muzycznie ultima mi się podoba... cieszę sie.

ARMIA
"Ultima Thule"
MMP

* * * * i 1/2

Kiedy podpytywałem Toma jaka będzie nowa płyta, ów zaskoczył mnie mówiąc: "to będzie woda na twój młyn". Zarówno w takie jak i inne ("nie będzie przypominała żadnej poprzedniej płyty, a jak już to Triodante") rewelacje nie chciało mi się wierzyć, no bo jakże zespół z dwudziestoletnim stażem ma z siebie wyrzucić coś świeżego... Jakże się myliłem! "Ultima Thule" to znakomity album, a jego główną zaletą jest własnie to, że nie można go bezpośrednio zestawić z jakąkolwiek z poprzednich płyt.

Nie chodzi tylko o utwór tytułowy, który w oczywisty sposób przekreśla wszelkie stereotypy ciążące na zespole. Jest tutaj na przykład przepiękny, refleksyjny ( ) "Oddech" (czy to na To sprzężenie w tle Paweł Klimczak uczulał uwagę Bartka ?), ale właściwie w każdym numerze na płycie wieje powiew nowości (smyczki w dostojnej, przypominającej nieco "Kashmir" części "Złej krwi", łagodna gitara w "Echu", niespodziewane zmiany tempa i progresji akordowych na każdym kroku, eee... tracku). A przy tym jest to wciąż ta sama, ukochana, niepowtarzalna Armia, tak jak w doskonałym od pierwszej do ostatniej sekundy utworze "Sygnały". Acz, prawdę mówiąc, niewiele utworów na płycie "Sygnałom" ustępuje!

Teksty jak zwykle swoiste, ale tym razem chyba bardziej niż zwykle klarowne ("stacja o północy, pociąg towarowy" - woda na mój młyn; "światło zapiera mi dech" - woda na everybody's młyn). Skoro tak doskonale jest, zapytacie, kto pół gwiazdki zjadł? Przyczepiam się do dwóch rzeczy: partie wokalne mogłyby być bardziej melodyjne i dlaczego Budzy więcej krzyczy niż śpiewa??? Szczególnie traci na tym chyba "Echo", na szczęście szorstkości wokalne są tu zrekompensowane przez wspomnianą partię gitary i najładniejszą waltornię od czasów "Pieśni przygodnej". Poza tym nieszczególnie trafił do mnie numer "Biesy", nie tego szukam w muzyce Armii (choć obiektywnie jest zapewne świetny!)

Teraz o suicie... Po prostu brak mi słów na wyrażenie mojej wdzięczności, i to nie tylko za obecnośc mellotronu... Odniesienia są oczywiste. Jeśli jest jakaś różnica między rockiem progresywnym a art-rockiem - to "Ultima Thule" doskonale ją ujmuje, czerpiąc nie tyle z bezproduktywnej wirtuozerii Emerson Lake and Palmer, lecz z pejzaży i barw a la "Ummagumma" i... The Moody Blues. (Słuchamy tego i mówię do Morelli: "słuchaj: Moody Blues!", a ona: "rzeczywiście, quo vadis, Armio?" ) Istotnie, klawiszowe podróże spod pulsującej niczym w "Echoes" sekcji, miejscami żywo przypominają mellotronowe mini-symfonie MB, a miejscami nieodparcie kojarzą się ze środkową częścią koncertowej wersji "Set the Controls..." I do tego przepiękne gitary - najpierw Klimczaka, póżniej Popcorna, miejscami żywo przypominają... Królestwo Niebieskie... Wszystko mi się w tym utworze podoba, poruszający tekst, piękny śpiew Budzego i jego eksperymenty z synem tezatora, ostry temat jakby wyjęty z "Wyludniacza"... Z mojej pisaNiny może się wydawać, że ta suita to tylko zbitka cytatów z dalekiej przeszłości, ale te wszystkie klimaty są przefiltrowane przez nowocześnie brzmiącą sekcję i w sumie daje to całkiem oryginalną i bardzo frapującą całość.

Brawo Armia, teraz wierzę, że ciągle stać Was na rzeczy przewyższające dokonania z pierwszej połowy lat dziewięćdziesiątych!

P.S. Dla porównania, moje gwiazdki dla wcześniejszych pozycji z dyskografii :
antiarmia **, legenda *** i 1/2, czas i byt ****, triodante (kasetowe) *****, Duch *** i 1/2; droga ****; pmk *** i 3/4

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

nie mogę z ciebie

_________________
"Ale my kochamy to, co nieświadome; kusi nas wino, miłość i krew." Ernst Jünger

Dzyniu - bardzo piękna recenzja. Nie kusi Cię czasem aby napiać jakiś dłuższy tekst o zespole Armia? Myślę, ze miałbyś co pisać, a i forma nie stanowiłaby problemu - masz tę lekkość pisania. Dzyniu?

_________________
Tygrysie, tygrysie - czemu chodzisz w dresie?

prosze zbanowac uzytkownika DZYN, uzytkownik ten zwariowal.

no, ja nigdy w to nie wątpiłęm!

Piękna recenzja, Dzyniu!

_________________
kocham cię
kocham cię
śmierć w Wenecji
miłość w Warszawie

ho-ho, piękna recenzja, ale nie spodziewałem się, że w taki sposób oceniłbyś wcześniejsze płyty...

ja muszę tu podpisać się pod oboma twoimi zarzutami - Biesy też do mnie nie trafiają, choć obiektywnie wydaja się być jak najbardziej, ale dziwne to dla mnie jakieś; ale przede wszystkim, co mi się ew. najmniej podoba, to mała meldyjność partii wokalnych. Krzyczenie czy śpiewanie to nawet nie jest ta kwestia, ale właśnie brak melodii w znacznej części linii śpiewu.

Teraz jedna rzecz, która mi się nie zgadza, choć nie ty pierwszy tak powiedziałeś: że teksty są klarowne. Bo jak dla mnie są wręcz wyjątkowo nieklarowne... Trafia do mnie pewien ogólny klimat, to, o czym wiele tu już pisałem, ale poszczególne fragmenty są w dużej większości dla mnie niezrozumiałe. Nieszczególnie jest to zarzut, np. na Tańcu szkieletów też mnóstwa rzeczy nie kumam, a płyta jak najbardziej i to własnie tekstowo mi się podoba.

O suicie jeszcze się do końca nie wypowiem, póki lepiej nie poznam, ale faktycznie te skojarzenia z Echoes, z Set the Controls.., słowem z dość wczesnymi (ale nie najwcześniejszymi) Floydami wydaja mi się na rzeczy.

Więcej... kiedy indziej (może po czwartkowych szachach przy dźwiękach Ultimy?)

_________________
ćrąży we mnie zła krew

Status conajmniej moderatora się za to należy:)

_________________
kocham cię
kocham cię
śmierć w Wenecji
miłość w Warszawie

Jak Bóg chce kogoś pokarać to mu rozum odbiera

_________________
Mężczyzna pracujący tam powiedział:

- Z pańskim forum jest wszystko w porządku.

Chyba bardzo trafnie to ująłeś, bo kiedy czytam posty Craziego, to jakoś nie mogę zrozumieć, o co chodzi. Dla mnie jakoś wszystko jest na miejscu i bardzo trafnie - ale co, tego nie potrafię nazwać. Właśnie jakieś poplątanie, smutek, ból, cierpienie.... Ostatnio dużo tego.... (I nie to, żebym miał coś do tego co piszesz Crazy - po prostu inny odbiór i próbuję zrozumieć dlaczego). I Erkeju - moja to też płyta, że tak ujmę. Po tygodniu słuchania cały czas coś odkrywam....

W suicie są takie momenty, które kojarzą się Floydami - i tymi wczesnymi (kawałki Watersa na Ummaguma na przykład), ale mi też z ich Shine on you crazy diamond - to chyba przez barwę gitar. A jedyny kawałek, jaki mi nie pasuje to Sygnały - ten tekst jakiś taki wymęczony.

_________________
Youtube

Zasałuchuje sie cały czas i oto nowe spostrzeżenia:
Oddech - ten pogłos w tle (czy cokolwiek by to było) to piekne jest aczkolwiek w samochodzie musiałem przytłumić bas bo zacząłem się bać o głośniki. A podoba mi sie coraz bardziej.
Sygnały - brawa dla Ślepego, jak dla mnie jego uderzenia napędzają ten utwór, no i basik (chyba niebieski )
W ogóle bardzo podoba mi się brzemienie. Jest takie bardziej surowe, rzeczywiście mniej 'wypieszczone', chociażby 'sucha' perkusja. Pod pewnym względem przypomina mi to trochę "St. Anger" w sensie podejścia i zmiany kierunku w stosunku do płyty poprzedniej.

qrcze jak tego słucham na kompie w pracy to płaściutko brzmi

Suitę to sobie przesłucham w drodze do domu w samochodzie dokładnie. To akurat ok. pół godzinki.

_________________
Klaszczę w dłonie ...
... by było mnie więcej ...