Ultima Thule

aj jaka piękna melancholia i smutek w 'You Know I Am'! i puste ale pełne polany i wzgórza o zielonym zmroku w 'Green'owej' końcówce! wiatr!!! a potem łons! i rzeczywiście uspokajające 'The Other Side' ze świetną gitarą


nie lubię dżezu, a tutaj tego sporo
pierwszy przesłuch: eee? no i jestem green, ale co poza tym, że te krowy latajo i dzwonio szyjami? pik.
drugi: moc, olej saksy, olej saksy, łap wiatr i rozwal gitarry o polany, aaa i ogień, tfu! faja znaczy się
smutno, mocno, cierpko i szyderczo, alle... you know I am...
się spodobało
trzeci: hey, I need it after all...

nie powiem, żebym uważała Freaka za najlepszą płytę Armii, ale mimo dżezzgotu podoba mi się, momentami bardzo bardzo bardzo, momentami mniej, ale to w ostatecznym roz-rachunku dobry wynik. jak dla mnie.

_________________
tory wyjeżdżają z lasu a tam...

Dzisiaj freaki zawitały z pocztą do mnie do domu.

Nie napiszę nic nowego, że całość wprawia w szok, zdumienie, zdziwienie... coś czego nie da się opisać.

Co do opracowania graficznego: to chyba najbardziej do mnie trafia. Jest takie... tętniące życiem, kolorowe, przy czym owiane jest pewną tajemnicą...

Bardzo ciekawym pomysłem są... hm... 'historyjki' zamiast standardowego teksty do każdego utworu z wyróżnionymi słówkami.... Pomaga (i mam nadzieję, że będzie dalej pomagać) w lepszym zrozumieniu tego "co autor miał na myśli".

Myślę, że odnośnie samych utworów coś jeszcze napiszę, gdy więcej razy odsłucham... Jedyne co na razie mnie uderza to to, że nie mam jasnego faworyta... każdy utwór ma coś wyjątkowego, za co go należy cenić...
Po odsłuchaniu radio-internetowym miałem jakieś typy jako 'najlepsze'. Ale przy odsłuchu bezpośrednio z płyty różnice tak dziwnie pozanikały...

_________________
Iz 1, 18...

Przeczytałem wszystkie wcześniejsze posty dopiero po wielokrotnym przesłuchaniu płyty. Nie chciałem znać żadnych "pros and cons".

Słucham i słucham i nie mogę się oderwać a jak się skończy to leci znów.
Kurde - nie ma się do czego przyczepić.
Jest świetnie, trochę tylko trzeba było przywyknąć do saksofonów.
W Home Krzyżyk gra jak Rołt.


Bije od tej płyty WOLNOŚCIĄ.

_________________

"Niewole robią z nas ponurych i złych"
"Nie ma przypadków, są tylko znaki"

...I JAZZEM!
....jak dla mnie gitara basowa wymiata!

i niesamowitą, nawet jak na Armię, przestrzenią!! (zagubiłam się i nie mogę odnaleźć)

Kmietowo-Krzyżykowe zgranie to temat na osobny wątek - ja jestem pod wielkim wrażeniem i cieszę się z tego brzmienia basu i jakże go dużo słychać! Smaku mocno narobił Der Prozess pod tym względem!

A amagama mocno mi przypomina Przed prawem.

Home jest najlepszy potem Otherside a potem Grot..

_________________
W jednej ręce granat,
w drugiej nóż... i już!

Freak totaki wiecznienawalony Mumio, który znienacka może daćwryja, ale w sumie to pszyjazny Bambuch, śfietny compan do łażenia po nocnymlesie, w poszukiwaniu Białej Chaty - icojakco, ale gwizdać to on pięknie umiii

Kurde, właściwie to już mógłbym napisać normalnych rozmiarów relację z wrażeń...

Nie krępuj się!
Ja na razie wolę słuchać (i się upajać).

A wjadomix, że Armia to mistrzowie FREAK ROCKA!

Ja się tymczasem tak zastanawiam, jak to zrozumieć...


Walcząc z pustynią/gwiazdami/wodą/miłością/skrzyżowaniami/sztormem/Niebiosami? czy "walcząc wespół z" czy może
"walczące"... A może każdy "fighting" znaczy co innego ?

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.

przeciwko

_________________
in the middle of a page
in the middle of a plant
I call your name

Dziś przyszła do mnie gorąco oczekiwana paczka z Freakiem. Z wielką radością wyrwałam zawartość z koperty, ale wtedy jeszcze nie miałam czasu przesłuchać. A potem zdążyłam złapać takiego doła, że mi się wszystkiego odechciało, z przesłuchaniem płyty włącznie i w zasadzie już myślałam, że nie wcześniej niż jutro...
Ale w końcu jakaś przyzwoitość kazała mi po nią sięgnąć. W końcu tak długo czekałam...

Płyta faktycznie totalnie odjechana i zaskakująca, podróżuje w nieznane, dziwne strony. Są momenty trudne, są momenty przenikliwe i piękne. Generalnie wpisała się dobrze w mój smutek i grała sobie na nim. Inni piszą, że nie jest tak bolesna, jak Prozess. Ciekawe, jak ja ją będę odbierać w lepszym humorze...

Tu dźwięki nie są po prostu muzyką, kryją się w nich opowieści czasem bogatsze niż w tekstach. Trzeba czasu i wielu odsłuchów, żeby je pełniej odczytać.
Moja porządna recenzja na pewno nieprędko...

Green,zgodnie z moimi nadziejami, na CD brzmi znacznie lepiej, niż majspejsie i po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, że słuchanie muzyki z kompa nie ma sensu. Chociaż te wykrzywione wokale to jednak wciąż nie to, co lubię...

Jak na dziś dzień moje faworyty to przejmujące 'You know I am' i niepokojący 'Freak'.

Proszą pisać, a ja dopiero od soboty płytę mam... No, przemyślim, przemyślim. Dziś już raczej nie, ale potem, kto wie?

A tymczasem, Gero, wstawiłem już sobie do podpisu, ale jeszcze tu napiszę. Nie skumałem na początku, o co chodzi z tym kaloryferem, ale dziś raz jeszcze zerknąłem i tak coś zacząłem przeczuwać, że mnie aż chwyciło za wnętrza...

walcząc przeciwko miłości, przeciwko niebiosom... hmm... ciekawe, ale najpierw postaram się zdobyć i posłuchać płytę w całości. Ale już widzę, że będzie do mnie docierać dłużej, niż "der Prozess"...

_________________
Would you know my name, if I saw you in heaven ?

Mój kanał na YouTube, czyli klejenie modeli, ale nie tylko.

bardzo dobre. dopiero zwróciłam na to uwagę, a to jest jeden z najlepszych fragmentów (tekstowo) na płycie, całe to fighting...

_________________
tory wyjeżdżają z lasu a tam...